Comments on: Χρόνια πολλά – 2ο κλειδί

By: demon

demon — Sat, 05 Jan 2008 16:27:10 +0000

Καλοδεχούμενος λοιπόν Οιωνέ! Join us

By: demon

demon — Sat, 05 Jan 2008 16:25:47 +0000

Σ’ευχαριστώ Νιόβη. Κάλλιο αργά… Μα γιατί; Να σπρώξω;

By: Καταδικασμένος Οιωνός

Καταδικασμένος Οιωνός — Sat, 05 Jan 2008 12:38:31 +0000

Να τα εκατοστήσεις (γιατί όχι τα χρόνια; Το σίγουρο είναι ότι το internet θα υπάρχει και το πολύ πολύ να είναι λίγο γερασμένη η demon… σιγά)!

Σε ανακάλυψα τελευταίως (εντελώς τυχαία) κι εγώ και σε αναγνώσκω (πως το χειρίζομαι το ελληνικόν) καθημερινώς.

Και τι θα έδινα για ένα μακροβούτι σε παγωμένη πισίνα (το κρύο είναι η αδυναμία μου) και μάλιστα υπό το φως της πανσέληνου! Βέβαια αυτό το σταδιακό δεν μπορώ να πω ότι με εκφράζει και ειδικά εάν πρόκειται να βουτήξω στην ξέβαθη παιδική πισίνα’ αλλά εάν αυτό γουστάρει η ομάδα δεν θα πω όχι.

By: NIOBH

NIOBH — Sat, 05 Jan 2008 05:39:03 +0000

Πολλές πολλές εγγραφές σου εύχομαι και πάντα να παίρνεις χαρά απ’αυτή σου την ενασχόληση!
Σε ανακάλυψα τελευταία και χαίρομαι ιδιαίτερα γι’αυτό )
(εγώ στην πισίνα….ξεχάστε το….ακόμα κι αν την κάνεις θερμαινόμενη)

By: demon

demon — Fri, 04 Jan 2008 23:59:14 +0000

Lol, Johnny boy, από το πρώτο-πρώτο μου κείμενο, σχεδόν, αυτό το πράγμα μου είπες. “Κάτι υπάρχει εδώ”! Μου είναι αρκετό.

By: demon

demon — Fri, 04 Jan 2008 23:58:01 +0000

Α ρε πριγκιπέσσα με το αστείρευτο χιούμορ σου! Τρελή είσαι αλλά καλά κάνεις. Μέγιστη επιβίωση. Κι εγώ μαζί σου. Όταν με συμφέρει, για να μην ξεχνιόμαστε! Καλή νύχτα. Να την κάνω θερμαινόμενη?

By: tzonakos

tzonakos — Fri, 04 Jan 2008 23:53:53 +0000

Να τα εκατοστήσεις φυσικά, απο εναν αναγνώστη σου που προσπαθεί
σε όλα σου σχεδόν τα κείμενα να καταλάβει τι τον αφορά και τί όχι.
Ισως και τίποτα, αλλα λέω να μείνω.
Υπάρχει κατι εδω, και δεν ξέρω ακόμα τι είναι.
Δεν ξερω καν αν θα το βρώ ποτέ.

By: princess

princess — Fri, 04 Jan 2008 23:52:39 +0000

Βρε, να τους εκατοστήσεις και να τους χιλιάσεις τους μηνες (δε λεω τα χρονια, παραειναι ψευτικο!). Οι δημοσιες σχεσεις παίζουν ρόλο παντου, οι φελλοι επιπλέουν παντου, αλλά καμμιά φορά εκει που καθεσαι και τα λες με τον εαυτό σου, μπορεί να στήσουν αυτί και καποιοι αλλοι που ίσως να σε καταλάβουν: η μεγαλύτερη χαρά μου ειναι αυτή -δεν ειμαι παλαβή τελικά, υπάρχουν κάποιοι που καταλαβαινουν!
Καλη σου νυχτα, και πολλές πολλές εγγραφές… στην πισινα δεν ερχομαι μονάχα, κρυώνω!