Comments on: Όταν η αγάπη γίνεται… σφουγγαρίστρα!

By: demon

demon — Fri, 16 Apr 2010 20:06:41 +0000

Υπάρχουν πολλά που μπορώ να σκεφτώ και να πω και για το ένα πρόσημο και για το άλλο. Το πρόβλημα είναι όμως όταν ο σύντροφός σου παύει, στα μάτια σου πάντα, να σου υπενθυμίζει πως είναι η ευκαιρία σου να δείξεις συναίσθημα, αγάπη, έκρηξη…!

By: princess

princess — Thu, 15 Apr 2010 15:40:40 +0000

Το οτι σε αγαπαει οχι. Το οτι τον αγαπας ναι. Κι οτι σου δινει την ευκαιρια να εκραγεις για να επιβεβαιωσεις με τον τροπο σου τον εαυτο σου. (Ουτε γω ειμαι ευκολος ανθρωπος. Καμμια φορα δεν ειμαι σιγουρη αν ειμαι ανθρωπος καλα καλα!)

By: demon

demon — Thu, 15 Apr 2010 04:47:23 +0000

Λες εσύ… Διατηρώ παρόλα αυτά λοιπόν το δικαίωμα να τσαντίζομαι και να φωνάζω και να διατηρώ τον εαυτό μου όσο μπορώ Φοιβίσια, για να μη φλιπάρω εντελώς, όταν κάτι είναι απλώς ουφίστικο και μαλακία! Ε? Άλλωστε το ότι με αγαπάει ο σύντροφός μου, δεν τον κάνει λιγότερο… οτιδήποτε αρνητικό μπορεί αν έχει: )
Υ.Γ. Κανείς δεν είπε ότι είμαι εύκολος άνθρωπος.

By: princess

princess — Wed, 14 Apr 2010 15:37:03 +0000

Οταν υπαρχουν πραγματα που σε βγαζουν εκτος εαυτου, τοτε ηδη υπαρχουνε νερα στο πατωμα, νομιζω…. Ερχεται η στιγμη που αποδεχεσαι: ειναι αυτος, κι ειμαι εγω. Και για αυτα που μου προσφερει, αυτα που με χαλανε αξιζουνε τον κοπο. Κι ισως ναναι κι αυτα που δινουνε γευση στην καθημερινοτητα. Δεν ξερω. Λεω και γω τωρα…