Ιντερνετική αναρχία... "Παίζουμε κρυφτούλι στο ταβάνι;" Thu, 10 Jan 2008 20:39:58 +0000 http://backend.userland.com/rss092 en (Πηγή εικόνας: yiorgosbs.wordpress.com) Έχει πλάκα και είναι από κείνα τα πράγματα, που σε κάνουν να σκέφτεσαι αν όντως υπάρχει αυτό που λέμε "τυχαίο"! Ποτέ μου δεν το πίστεψα αυτό. Κατά 99% θεωρώ πως ό,τι συμβαίνει, συμβαίνει για κάποιον λόγο. Ω ναι! Πρόσφατα στα σχόλια απάντησα στην after8 πως, κατ'εμέ, τυφλή δεν είναι ... /archives/149 (Πηγή εικόνας: www.digitalworld.ru) Δάκρυα χρωματίζουν την επιδερμίδα μου. Γλυκερό νερό αποχρωματίζει τη διάθεσή μου. Σκέφτομαι... ξανά. Αν ποτέ μου δεν είχα σκουπίσει κανένα δάκρυ, το πρόσωπό μου θα είχε άλλη γεύση; ~ Ό,τι τρώμε και πίνουμε μας δίνει χρώματα, οσμές. Ό,τι εκβάλλω έχει γεύση; Κάθε δάκρυ σημαίνει κι άλλη πρώτη ύλη; ~ Το πρωινό δάκρυ ήταν τα δημητριακά, το ... /archives/148 Σήμερα θάβω κάτι. Κάτι έχασα. Κάτι άφησα να φύγει. Με κάτι κουράστηκα και παραιτήθηκα. Σήμερα οργάνωσα τον ύπνο μου. Τον έφερα στη μέρα μου, στο φως. Τον έντυσα με λευκά χρώματα και τον άφησα να μπει στο χρόνο μου. Σήμερα η καρδιά μου σε κατάβρεξε με μαύρο μελάνι, αφού σ'είδε να φτύνεις ... /archives/146 Κάθε φορά που εκπνέω, φεύγουν από το είναι μου, μικροσκοπικά κομμάτια. Άλλα είναι άχρηστα, απόβλητα κι έτσι δεν αισθάνομαι πως χάνω κάτι. Τουναντίον, ίσως νιώσω και πιο ελαφριά. Άλλοτε όμως αποδρούν σημαντικές ψηφίδες της εσωτερικής μου καρδιάς. Μικρά "θέλω", μικρά "είμαι", μικρά "κάνω" και μικρές αχτίδες. Σχεδόν αναντικατάστατα όλα αυτά, βρίσκουν ... /archives/145 Είναι περίεργο το πώς μπορεί να αλλάζει θέση η ζωή μας. Λες και την κοιτάμε από διαφορετική γωνία, με περισσότερο φως ή λες και ξαφνικά ψηλώσαμε και πολλά πράγματα μας φαίνονται πιο μικρά κι αδιάφορα. Ξέρω ότι αυτό που ετοιμάζομαι να δημιουργήσω είναι πολύ προσωπικό. Θα μου πεις, γιατί τα άλλα, ... /archives/144 Είμαι κλειδωμένη στο σπίτι σου και περιμένω να επιστρέψεις, να μου ανοίξεις, να γυρίσεις το κλειδί. Έχεις πάει σε επαγγελματικό ραντεβού, αφού τηλεφώνησες, πλύθηκες και μου χάιδεψες τα μαλλιά στον φωτεινό μου ύπνο. Σηκώθηκα αμέσως μόλις εξαφανίστηκες και σε βρήκα στην οθόνη μου. Ένα ραβασάκι γεμάτο τύψεις κι εσωτερικά ερωτηματικά διάγνωσα εγώ, ... /archives/143 (Πηγή εικόνας: www.irtc.org) Κατά τις 5 το πρωί γυρίσαμε σπίτι μετά από κοινωνική έξοδο. Δεν ήθελα να ξενυχτήσω άλλο. Δεν ήθελα να μείνω ξύπνια. Αλλά δεν ήθελα και να είμαι μαζί σου. Στον ίδιο χώρο, πόσο μάλλον στο ίδιο κρεβάτι, αναπνέοντας το ίδιο μαξιλάρι και το ίδιο δέρμα. Μου έβαλα να πιω ... /archives/142 (Πηγή εικόνας: tradescadia.blogspot.com) Κάθομαι μέσα στο μαύρο και παίζω με τις σκιές στον τοίχο. Τα κεριά μου είναι σαν τη χρυσόσκονη που αφήνουν πίσω τους οι κομήτες των ξωτικών. Το σώμα του σπιτιού δονείται από το "Oceans of time" του Axel Rudi Pell. --> "The dust turned to stone, and the black ... /archives/141 Μα είναι δυνατόν να ξέχασα την επέτειό μου; Εννοώ, την επέτειο με τον εαυτό μου! Μα που το έχω χάσει; Σήμερα, δηλαδή χτες, δηλαδή στις 4 του μηνός, έκλεισα 2 μήνες καθημερινής ιντερνετικής ζωής. (Πηγή εικόνας: tear.gr) Δυο μήνες με την blogosfaira μου και με ό,τι συνεπάγεται αυτή η δέσμευση να κρατάω ... /archives/140   (Πηγή εικόνας: tear.gr) Πάρε κλωστή διάφανη, λεπτή, μια βελόνα τοσοδούλα που ίσα-ίσα να χωρά ανάμεσα στα δάχτυλά σου και ξεκίνα να μαρκάρεις μέσα σου. Γεννήθηκα και πήρα ό,τι μπορούσα παραπάνω χωρίς να το καταλάβω. Απαίτησα άθελά μου, έβρισα και πίκρανα. Θεώρησα, άρπαξα και χαστούκισα. Σπούδασα κι άρχισα να μαθαίνω να μετρώ. Κοίταξα κάμποσες ... /archives/138