blog +Ο- σφαιρα

38 Responses to “Μαύρη βροχή”

1. # Μενεξεδιάon 26 Mar 2008 at 15:21

   Δεν υπάρχουν όρια ή μάλλον τα όρια είναι αυτά που θέτεις εσύ. Στο έχω ξαναπει οτι πολλές φορές μου θυμίζεις κάτι δικό μου. Πρέπει αλήθεια να σκέφτεσαι τι είναι φυσιολογικό ή όχι; Πήγαινέ το όπου σε πάει, ζήσε ότι σου έρχεται καλό και κακό. Κάποια στιγμή ίσως θελήσεις να δεις πιο καθαρά και τότε ίσως να πρέπει να αλλάξεις και κάτι. Αλλά μέχρι τότε αντιμετώπησε οτι μικρό ή μεγάλο θα σας έρθει και άσε τους κανόνες. Δεν υπάρχουν! Το ξέρω πως λέω πράγματα που και εγώ δεν κάνω αλλα έχω μια αίσθηση οτι εσύ θα τα εφαρμόσεις. Μεταξύ μας ίσως να τα εφαρμόζεις ήδη και να θες απλά κάποιον να σου πει πως it’s ok!

   *Η φώτο μάλλον δεν (μου κάνει κόλπα η σύνδεση στο γραφείο, μπορεί μονο εγώ να μην την βλέπω)

2. # MourningWhisperon 26 Mar 2008 at 15:25

   Μα ποιος ο λόγος να συγκρίνεις; Όλοι περνάνε φουρτούνες, δεν υπάρχει “φυσιολογική” και “ανώμαλη” σχέση. Δηλαδή πώς είναι η “φυσιολογική”? Μέσα στη γλύκα συνέχεια; Ανάλατο μου ακούγεται. Νομίζω ότι είναι απλά τα πράγματα. Είτε περνάς καλά με κάποιον, είτε άσχημα. Αν συμβαίνει το πρώτο σε γενικές γραμμές, το ευχαριστιέσαι και παλεύεις τα όποια κακά. Αν συμβαίνει το δεύτερο, είσαι απλά αυτοκαταστροφικός αν μείνεις στη σχέση. Άσε που, στην περίπτωση του “περνάω σκατά” ξενερώνεις ούτως ή άλλως… (αντισώματα) ή μήπως όχι;

3. # demonon 26 Mar 2008 at 15:35

   Δεν θέλω κανόνες, δεν μπορώ κανόνες, τους σιχαίνομαι. Όχι, στην πραγματική ζωή, δε σκέφτομαι ούτε και ψάχνω τι είναι φυσιολογικό, Μαλινάκι. Όταν όμως η ένταση ή ο άντρας ή εγώ -δεν έχει ίσως σημασία- με ωθούμε να σκεφτώ και να αποφασίσω τι θέλω, τότε κοιτάζω μέσα μου κι αναγκαστικά φτάνω στο “τι έχω, τι αντέχω, τι θέλω, τι παίρνω, τι δίνω, τι μου μένει!”. Που είναι τα όρια για να αποφασίσω αν θέλω και μπορώ να είμαι εδώ… Ίσως, ίσως! Σε φιλώ και σε ευχαριστώ.
   Υ.Γ. Το βράδυ θα ανεβάσω τη φάση με τη μονοήμερη.

4. # demonon 26 Mar 2008 at 15:41

   Πρωινέ ψίθυρε… δεν είναι σύγκριση όπως το περιγράφεις. Όταν είσαι πρωτάρης, κοιτάς. Αν δεν κοιτάξεις, είσαι ανόητος. Όπως όταν κάνεις παιδί. Δεν ξέρεις. Ρωτάς, μαθαίνεις, κοιτάς, διαλέγεις! Έχω δηλώσει πρωτάρα ή τελοσπάντων όχι συνηθισμένη πιο σωστά, στο θέμα “σοβαρή σχέση”, σχέση ζωής, σχέση που σε βάζει στο τριπάκι “εδώ θα μείνω”!
   Για μένα δεν υπάρχει ο ορισμός “περνάω καλά” ή “δεν περνάω καλά”. Και δεν μπορώ και να το κατανοήσω. Δεν είναι άσπρο μαύρο και κάποιες φορές δεν είναι ούτε “ναι, περνάω κακά, αλλά στο μεγαλύτερο βαθμό περνάω καλά”. Άλλες φορές είναι έτσι, άλλες όμως είναι αλλιώς!
   Ρωτώ για να μάθω και ίσως για να κατανοήσω. Όχι για να αποφασίσει κάποιος άλλος για μένα.
   φιλιά. Κανονίστε για “Allou”, paint ball ή bungy!

5. # Μενεξεδιάon 26 Mar 2008 at 15:50

   paintball θέλω και εγώ!!!!! περιμένω και τις φώτο απ την πατρίδα :*

6. # demonon 26 Mar 2008 at 15:56

   Δύο τον αριθμό, γιατί δε βοήθησε και η μπουκωμένη συννεφιά! Ρε συ, μου έχουν πει ότι πονάει. Αυτό θα πει μαζοχιστικό fun action.

7. # tzonakoson 26 Mar 2008 at 15:57

   Eιτε τα όρια ειναι ελαστικά και ο καθένας μας τα τραβάει ή τα σπρώχνει όσο νομίζει,
   είτε δεν υπάρχουν όρια αν θές να ζήσεις ζωή γεμάτη απο ΖΩΗ.
   Παίρνεις τα ρίσκα σου.

   Οι σχέσεις μου έδιναν μια δόση ασφάλειας αλλα ποτέ δεν ήμουν σίγουρος πόση ασφάλεια ΕΓΩ προσφέρω και έβλεπα συνέχεια τις γυναίκες να την αποζητούν ακόμα κι οταν υπήρχε αρκετή ασφάλεια. Ανικανοποίητες !

8. # demonon 26 Mar 2008 at 16:04

   Είμαστε! Και μόνο όταν είσαι ανικανοποίητος μπορείς να προχωρήσεις σε οτιδήποτε κατ’εμέ. Πληρώνεις όμως και το τίμημα. Γιατί όταν είσαι ανικανοποίητος τελείως, είσαι και μονίμως αχόρταγος και μονίμος παραπονούμενος, ριγμένος και δυστυχής ίσως, με μια υπερβολική έννοια.

9. # Μενεξεδιάon 26 Mar 2008 at 16:11

   Είναι διαφορετικό να είσαι ανικανοποίητος από το να αποζητάς επιπλέον πράγματα. Φυσικά και είναι υγεία να θέλεις να βρίσκεσαι μέσα σε μια αέναα εξελισσόμενη κατάσταση αλλα είναι σημαντικό να αναγνωρίζεις και τι έχεις ως βάση, πόσα σου έχουν δωθεί ως τώρα. Νομίζω πως η ανασφαλεία έρχεται όταν με διάφορες κινήσεις αντικρούονται όσα έχεις λάβει ως εκείνη την στιγμή. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε πως η έκφραση των συναισθημάτων (αγάπη, πάθος, αφοσίωση, μίσος) κρατάνε όσο το δευτερόλεπτο που τα εκφράζεις και δεν είναι δεσμευτικά για το μέλλον.

   Το paintball πονάει μόνο όταν ο άλλος έρθει πολύ κοντά σου και σε χτυπήσει. Άλλωστε τα στρατιωτικά μας θα φοράμε! Χιτώνιο for ever χαχαχαχαχαχα

   Είδα σε μια φάση τον ήλιο πίσω από τα σύννεφα και κόλλησα αλλα δεν είχα φωτογραφική μηχανή μαζι… κρίμα

10. # Μενεξεδιάon 26 Mar 2008 at 16:15

    Μαζεύτε με! Μιλάω σαν συμμετέχω σε διάλεξη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου!

11. # demonon 26 Mar 2008 at 17:14

    Ναι, όντως. Αν μας δείξουν αγάπη και μετά πάθος, βραχυκυκλώνεται ο εγκέφαλος μαζί και η καρδιά μας και μπερδευόματε. Με αποτέλεσμα να νιώσουμε ανασφάλεια για το ποιο θα είναι το επόμενο συναίσθημα. Καλά μέχρι εδώ. Όμως θεωρώ ότι τα συναισθήματα είναι δεσμευτικά και δεν ισχύουν μόνο για όσο τα δείχνουμε. Μνήμη χρυσόψαρου ένα πράγμα; Αν μου δείξεις μίσος με μια πράξη σου, πως θα μπορέσω να υποκριθώ πως ποτέ δε με μίσησες έστω για λίγο; Νομίζω πως οι σχέσεις μας, όλες οι σχέσεις μας, διαμορφώνονται από το πλήθος των συναισθημάτων που δείχνουμε σε αυτές. Σα παζλ…
    Άλλη φορά θα ξέρεις. Απαραιτήτως φωτογραφική μηχανή μαζί ρε. Όσο για το paint ball, δε θα διαφωνήσω γιατί δεν το έχω δοκιμάσει ακόμη. Ότι μου λένε μεταφέρω.
    *

12. # demonon 26 Mar 2008 at 17:15

    Ευτυχώς που το ‘πες από μόνη σου, lol

13. # MourningWhisperon 26 Mar 2008 at 18:03

    Πολλή ταλαιπωρία αυτός ο ρημαδοέρως τελικά. Πφφφφ…
    Αλήθεια πόσα γκαφρά χρειάζονται για το πέηντμπολ; Γνωρίζει κανείς;

14. # meneksediaon 26 Mar 2008 at 18:08

    Ανάλογα το μέρος και τα άτομα για την ενοικίαση του εξοπλισμού. Ήμουν 17 όταν έπαιξα βρε παιδιά, 10 χρόνια πριν στην Ριτσώνα

15. # demonon 26 Mar 2008 at 18:11

    Το έψαξα στο net. Η Greek Paintball Αθήνας, στη Μαλακάσα, δίνει μια χαρά πακετάκι με 24 Ευρώ. Τέσσερις ώρες 200 χρωματοσφαιράκια κλπ.! Check it out here: http://www.paintball.com.gr

16. # meneksediaon 26 Mar 2008 at 18:17

    Μια χαρά! Υπολογίζω γύρω στα 200-300 σφαιρίδια είναι οκ οπότε πάει 24 basics + 5 ενοικίαση στολής + 6 τα 100 επιπλέον σφαιρίδια = 35 euro οι 4 ώρες (μας φτάνουν)

17. # demonon 26 Mar 2008 at 18:17

    Πάντως, αν με ρωτήσεις Πρωινέ Ψίθυρε, προτιμάω κατά σειρά προτεραιότητας: bungy jumping, Allou (σφυρί φανατικά!), εκείνο το οικολογικό πάρκο που σου έλεγα, Μαλακάσα νομίζω, του Άκη Σακελλαρίου με δραστηριότητες και τελευταίο το paint ball. Μη βγει από paint ball, pain ball! Επιμένω. lol

18. # demonon 26 Mar 2008 at 18:19

    Descent είναι, Μαλινάκι. Θα βάλουμε απέναντι διάφορες photo (!) και θα βαράμε!

19. # meneksediaon 26 Mar 2008 at 18:20

    έχει και Ναύπακτο!!!! Πάμε Ναυπακτό;;;

20. # demonon 26 Mar 2008 at 18:43

    ΠΑΜΕ!

21. # meneksediaon 26 Mar 2008 at 18:47

    απ οτι είδα στον χάρτη το οικολογικό πάρκο που λες είναι το ίδιο (ή δίπλα) με τον χώρο του paintball. Είναι δίπλα στο terra vibe

22. # Όναρon 26 Mar 2008 at 19:46

    Για μένα τα όρια σταματούν εκεί που σταματά η ζωή. Όσο ζω ξεπερνώ αυτά που θέτουν οι άλλοι. Εγώ δικά μου δεν έχω. Τα όριά μου είναι η ανάσα μου, ο χτύπος της καρδιάς μου. Μόνο αυτά. Κι όσο τα αντιλαμβάνομαι ξέρω ότι είμαι “εντός ορίων”. Καλησπέρες οριοθετημένες..

23. # demonon 26 Mar 2008 at 20:46

    Στείλε μου το link να τσεκάρω. thx

24. # demonon 26 Mar 2008 at 20:47

    Όνειρο… καλησπέρες! Λες δεν έχεις όρια. Που το ξέρεις;;!

25. # Όναρon 26 Mar 2008 at 21:00

    Πώς ξέρεις ότι ξεπερνάς τα όρια αν δεν είναι από την αντίδραση των άλλων; Το νιώθεις.

    Έτσι κι εγώ λοιπόν. Δεν το ξέρω ότι δεν έχω όρια, απλά το νιώθω.

26. # demonon 26 Mar 2008 at 21:33

    Ναι, υπάρχει η διαίσθηση ότι κατέχεις κάτι μεγαλύτερο. Το πιστεύω κι εγώ. Όπως επίσης πιστεύω ότι τα όρια τα ξεπερνάμε μονάχα όταν φτάσουμε σε αυτά και πλέον η καρδιά μας χτυπά τρελά κοιτώντας προς τα πίσω! Τώρα εικασίες… Γιατί, αναστολές δεν έχεις;

27. # γιώργος χρηστινίδηςon 26 Mar 2008 at 21:34

    Τι καλά που σας καταλαβαίνω όλους σήμερα! Και συ Demon μου φαίνεσαι πιο ήρεμη και λιγότερο demonισμένη.
    Ανησυχώ δεν μπορεί να πηγαίνουν όλα τόσο αντίθετα. Να περιμένω καταιγίδα;

28. # demonon 26 Mar 2008 at 21:36

    … Όχι τόσο άμεσα, Μολυβούπολη. lol Αν θυμάμαι καλά μου χρωστάς ένα κομμάτι για να φτιάξεις τη διάθεσή μου ε; Καλά, περίμενε πρώτα να χαλάσει. Επιφυλλάσσομαι : )

29. # kalynamaon 26 Mar 2008 at 23:09

    Εμείς δεν θέτουμε τα όρια; Ίσως καμιά φορά να μην υπάρχουν όρια. Ίσως να προχωρούμε μπροστά και όσο μας πάει..
    Ποιός ξέρει. Πάντως υπήρξαν περιπτώσεις στη ζωή μου που δεν είχα πει εξ αρχής πως .. να.. μέχρι εδώ θα φτάσω.. ή πως δε θα ξεπεράσω αυτό ή το άλλο.

    Η απόφαση είναι δική σου..

    Χάρηκα που πέρασα από το blog-ο-σπιτό σου.

    Καλό σου βραδάκι :-))

30. # princesson 26 Mar 2008 at 23:29

    Οταν μια σχέση εχει πάθος και συγκρούσεις… αλλιως δεν ειναι σχεση, ειναι κοτόσουπα. Κι οσο πιο πολύ παθος και φωτιά εχει μια σχεση, τοσες συγκρούσεις θαχει, και μπορεί να μην είναι και η σχεση που θα κρατήσει μια ζωή -κανεις δεν αντεχει μια ζωή στην κόψη του ξυραφιού- θα ειναι ομως σιγουρα μια σχεση που θα θυμάσαι μια ζωη… (Η κοτοσουπα μπορει να κρατήσει μια ζωή, μονο και μονο γιατι δεν την καταλαβαίνεις…)

31. # meneksediaon 26 Mar 2008 at 23:43

    http://www.paintball.com.gr/AP_Road_Map.jpg

    το ίδιο και το αυτό είναι ο χώρος του οικολογικού παρκου με τους χώρους του adventure park. Το διασταύρωσα

    Γύρισα και είμαι λίγο καλύτερα… αυτάαααααααα

32. # Όναρon 26 Mar 2008 at 23:44

    Αναστολές έχω. Έχω όμως και απόστολή: την καταστολή τους. Μισθοφόρος του εαυτού μου γίνομαι.

33. # demonon 27 Mar 2008 at 00:40

    Καλώς ήρθες Kalynama! Να ξαναπεράσεις, αν το βρήκες φιλόξενο. Μπα, νομίζω πως συνήθως γνωρίζω πάνω-κάπου μέχρι πόσο θέλω να το τραβήξω και πού θέλω να το πάω. Κι όταν τα σχέδιά μου ανατρέπονται, η αλλαγή είναι καλοδεχούμενη, αφού σημαίνει πως ο “αντίπαλος” είναι άξιος και ο αιφνιδιασμός γλυκός.

34. # demonon 27 Mar 2008 at 00:41

    Μάνα, δεν ξέρω αν ο άντρας είναι κοτόσουπα κι αν θα κρατήσει μια ζωή, πάντως εγώ μια φορά το φιτιλάκι μου, δηλαδή το χεράκι μου, το βάζω. Για να μη βαριέμαι. Είναι γνωστό και το ξέρει. Είμαι έντονος άνθρωπος. Και δύσκολος. Κι εκείνος δε με διευκολύνει συχνά! Και γίνεται το γκάζι που καίει κάτω από την κοτόσουπα : ) σε φιλώ

35. # demonon 27 Mar 2008 at 00:42

    Α, βγήκες Μαλινάκι; Χικ. Καλά έκανες. Ακόμη καλύτερα λοιπόν. Θα τα συνδυάσουμε όλα στην εκδρομή που θα σχεδιάσουμε. Να δούμε ποιος θα έρθει μαζί.

36. # demonon 27 Mar 2008 at 00:46

    Δελεαστικό ακούγεται, Όνειρο.

37. # meneksediaon 27 Mar 2008 at 00:59

    Ρακόμελα… ψιλοαποτυχία, δεν μέθυσα αλλά οδηγούσα οπότε μπορεί και καλύτερα. Ανεβαίνω στην απο πάνω εγγραφή :)))

38. # demonon 27 Mar 2008 at 02:35

    Ανέβα, ανέβα! Καλύτερα που δε μέθυσες, γιατί οδηγούσες. Ποιος μιλάει…