My precious…

demon March 31st, 2008

Είναι μεταφυσικά αλλόκοτο. Τις τελευταίες μέρες βλέπω και βλέπεις απανωτά όνειρα κι εφιάλτες με εμάς! Και την επόμενη μέρα, διηγούμαστε τι είδαμε! Ενός είδους διαγωνισμός…

Έχεις ξαπλώσει τώρα… Σ’ακούω να ροχαλίζεις ελαφρά. Είσαι πτώμα. Πόνεσαν οι γάμπες σου από την ορθοστασία σήμερα κι είμαστε και οι δύο ελαφρώς κρυολογημένοι, οπότε αυτό που μας περιτριγυρίζει, μας εξαντλεί.

Σ’ακούω να ανασαίνεις. Χαίρομαι που κοιμάσαι, που ξεκουράζεσαι κι ελπίζω μονάχα, να κάνεις όμορφα όνειρα, όμορφες σκέψεις, όμορφη ζωή μέσα στον ύπνο σου.

Θυμήθηκα το απόγευμα που άνοιξα ελάχιστα τις συρόμενες πόρτες κι έχωσα παιχνιδιάρικα το πρόσωπό μου, το πράσινό μου μάτι, να σε πιάσει. Να σε δει. Να σου στείλει ένα πεταχτό φιλί.

Και μόλις με είδες, έδωσες έναν πήδο, σηκώθηκες από τον καναπέ και ήρθες κοντά μου. Και φιληθήκαμε. Και ρουφήξαμε ο ένας την ενέργεια του άλλου. Και σου μίλησα. Από μέσα μου.

Την ώρα που σου έδινα τα χείλη μου σου έλεγα…

~

Κοιμήσου! Ονειρέψου όμορφα τώρα, ακούς;

Κι όταν σε ξαναφιλήσω, αύριο, σε λίγες ώρες, μόλις δώσω το κορμί μου στο δικό σου, θα σου πω…

Θα σου πω κι άλλα. Από αυτά, που δε θα μάθεις ποτέ. Από αυτά που τα ξέρεις. Που τα μαθαίνεις μονάχα στους ύπνους σου!

demon.jpg

στο αfιερώνω

31 Responses to “My precious…”

  1. Μενεξεδιάon 31 Mar 2008 at 13:20

    :)

  2. demonon 31 Mar 2008 at 13:49

    εγκρίνεις?!

  3. Μενεξεδιάon 31 Mar 2008 at 13:53

    φυσικά!!!!

  4. demonon 31 Mar 2008 at 14:18

    Γιούπι…

  5. Βάσκεςon 31 Mar 2008 at 15:28

    Καλή φάση!

  6. demonon 31 Mar 2008 at 15:41

    Ποιο μωρέ Βάσκες;

  7. Gothangelon 31 Mar 2008 at 16:54

    Πειράζει πολύ που τα δικά μου πικάντικα όνειρα έχουν πλήθη από γυναίκες/???

  8. demonon 31 Mar 2008 at 17:31

    Γι’αυτό και είναι δικά σου, αγγελάκι : ) Ή μήπως να σε λέω βαζελάκι? Χρόνια παντοτινά κι από δω. Έχω τύψεις, γιατί στα είπα καθυστερημένα.

  9. kalynamaon 31 Mar 2008 at 18:43

    αυτά που λέγονται μέσα από τις σιωπές είναι τα ακριβότερα και τα πιο σημαντικά. Κράτα για πάντα αυτές τις στιγμές στη ζωή σου. Είναι ό,τι πιο όμορφο. Στιγμές ευτυχίας τις θεωρώ…

  10. demonon 31 Mar 2008 at 18:54

    Είναι θησαυρός, ναι, Kalynama. Κι όσο σιχαίνομαι την ησυχία, τόσο μπορώ να ακούσω πεντακάθαρα τη σιωπή.

  11. Όμορφη η κοπέλα στη φωτογραφία (μάλλον εσύ είσαι).
    Και σε ωραία στιγμή την πέτυχε ο φωτογράφος.
    Αλλά και η συζήτηση που ανοίξατε όμορφη είναι κι αυτή…

  12. Συβίλλαon 01 Apr 2008 at 09:15

    καλημέρα, τρυφερή σαν τις σκέψεις σου…

  13. Όναρon 01 Apr 2008 at 15:16

    Τελικά δεν είσαι και τόσο demonοκόριτσο..μάλλον προς το αγγελοκόριστο συγκλίνεις..Τί κρίμα, και περίμενα να έχεις κερατάκια..

  14. Κώσταςon 02 Apr 2008 at 00:18

    “Τελικά δεν είσαι και τόσο demonοκόριτσο..μάλλον προς το αγγελοκόριτσο”

    Όναρ δεν είδες τα μάτια της ακόμα…..
    Ούτε το αγριεμένο της βλέμμα…

  15. Όναρon 02 Apr 2008 at 09:39

    Ίσως γι’ αυτό τα έχει κλειστά..Καλημέρες ανοιχτές..

  16. Rusty Rockeron 02 Apr 2008 at 13:09

    Ψιτ… ανανεωμένος ψίθυρος (mourningwhisper) εδώ… ανοίξαμε και σας περιμένουμε (ή άλλως έφτιαξα το μπλογκ επιτέλους χαρ χαρ χαρ)

  17. Έβαλε τη φωτογραφία της κι έφυγε η ίδια. Ωραία οικοδέσποινα!

  18. meneksediaon 03 Apr 2008 at 00:57

    Μικρή για αύριο σου έχω πρόταση.. εμφανίσου :) Καλό ξημέρωμα

  19. Λοιπόν, τώρα Demon αρχίζω κι ανησυχώ…

  20. princesson 04 Apr 2008 at 00:23

    θελω να πιστεύω πως είσαι εκεί έξω… καλύτερα απο δω μέσα.. και να μην αρχίσω να τρελλαίνομαι ως γνήσια μάνα υστερική, το παιδι καλέ, που ειναι το παιδι;

  21. demonon 04 Apr 2008 at 11:15

    Γιώργο… αυτό ψάχνω. Πως να ανοίξω ξανά τα μάτια μου, χωρίς να ματώσω.

  22. demonon 04 Apr 2008 at 11:16

    Συβίλλα, καλημέρα κι από μένα. Μία αυτή τη φορά. Μια και σίγουρη!

  23. demonon 04 Apr 2008 at 11:16

    Όνειρο… πρόσεξε τι εύχεσαι : )

  24. demonon 04 Apr 2008 at 11:16

    Κωστή, Lol, σε γουστάρω.

  25. demonon 04 Apr 2008 at 11:17

    Πρωινέ ψίθυρε… ένα nick τη φορά Pls. Καλορίζικο. Να πετάξει εύχομαι.

  26. demonon 04 Apr 2008 at 11:18

    Μολυβούπολη, στο συννεφάκι μου πήγα. Αλλά σκάλωσα

  27. demonon 04 Apr 2008 at 11:18

    Μαλινάκι, ήσουν η τελευταία που έδωσα σημεία ζωής. Και ναι, ήταν… αργά.

  28. demonon 04 Apr 2008 at 11:19

    Να μην ανησυχείς, να είσαι εκεί, Μολυβούπολη : )

  29. demonon 04 Apr 2008 at 11:19

    Μάνα, πίστεψέ με, μέσα στην παράνοιά μου, κατάφερα να σε σκεφτώ. Τι μου φταις κι εσύ, όμως.

  30. Βάσκεςon 04 Apr 2008 at 12:45

    Η ηρεμία στο πρόσωπό σου!

  31. demonon 04 Apr 2008 at 13:42

    Δε σου λέω, δε σου λέω πού ήμουν! lol

Trackback URI | Comments RSS

Leave a Reply