Περαστικά μας, guys

demon November 12th, 2008

Με κόλλησες ρε…

Αντρούλη, σ’αγαπώ, σε λατρεύω αλλά με κόλλησες γαμώτο. Ή μήπως εσύ ρε Ευούλα φταις; Μήπως επειδή προχτές με βάλατε και οι δυο δίπλα σας και είχα όλα τα μικρόβια επί δύο; Ο άντρας πάντως τις κατηγορίες δεν τις δέχεται. Όταν του λέω πως να, τα κατάφερες, με κόλλησες μια χαρά, με στραβοκοιτάζει. ‘Άλλη φορά νομίζω πως είναι καλύτερα να συντονιζόμαστε σε τέτοια θέματα. Ε? Δυο αρρωστούλικα σε ένα σπίτι κι όχι εναλλάξ.

Περαστικά λαέ! Μην ανασαίνεις μες τη μούρη μου γαμώτο!

Υ.Γ. ρε λες να φταίει που το παράκανα κι εγώ, και χτες ήμουν όλη μέρα στους δρόμους; Στο τέλος πήγα και για καφέ/ποτό με τα κορίτσια.

Υπέροχη κουβέντα. Ό,τι ανέμενα δηλαδή.

Τρώω συναισθηματικά. Ίσως γράψω κάποια στιγμή για τις λέξεις που ανταλλάξαμε και τις τροφές, αλμυρές και γλυκές που σκεφτήκαμε. Α ρε Μάνια, για να δούμε. Η συμβίωση παχαίνει λες, ε; Σε φιλώ. Να το απολαύσεις το ξύλινο περίπτερο του Χαμόγελου του Παιδιού. Σου πάει. Βιβή, τη χάρηκες τη «βόλτα» μετά; Ευούλα, την ίδια γνώμη έχουμε για τους κυνηγούς, άλλα 35 χρόνων έπρεπε να του δώσεις μια ευκαιρία ρεεε…

Φιλιά και περαστικά σε όσους είναι κρυολογημένοι αυτό το διάστημα. Με ρίγη και κόκκινες μυτούλες, δάκρυα «χαράς», φτερνίσματα και βηχαλάκι. Άντε, δυο μέρες μείνανε.

Πηγή εικόνας: www.steffenjensen.de

8 Responses to “Περαστικά μας, guys”

  1. # princesson 12 Nov 2008 at 23:35

    Τη χαρηκα τη βολτα. Παντα χαιρομαι τις βολτες. Ακομα κι οταν γινεται η μυτη μου παγωτό, με κοκκινο κερασάκι στην κορφή. Περαστικα… Σε λαθος εποχή προσπαθώ να μην κολλήσω…

  2. # demonon 12 Nov 2008 at 23:58

    Έλα βρε μανούλα. Με τόσα λίγα χιλιόμετρα τι παγωτό… Στην Πατησίων και με τέτοια πήχτρα που φύγαμε, σιγά μην μπορούσα να τρέξω. Σχετικό. Να μην κολλήσεις. Και να προσέχεις τον εαυτό σου. *

  3. # Εύηon 13 Nov 2008 at 21:26

    Eγω δε μπορει να σεκολλησα…αφου έχω κρύωμα και όχι γριπιασμα…;-)
    Επισης εγω δε σε φιλησα αν θυμασαι…;-)
    Σιγα καλε το κελεπουρι…έχουν ερθει και καλυτεροι …χαχαχα:-P
    Εγω παντως …σερνομαι σερνομαι…στο κικ μποξινγκ πηγα…χαχαχα!!

  4. # Εύηon 13 Nov 2008 at 21:26

    Ιιιιιιιι…….ξεχασα…ΠΕΡΑΣΤΙΚΑΑΑΑΑΑΑ!!

  5. # phlou...flison 14 Nov 2008 at 18:56

    περαστικά σε όλες/ους. Και κυρίως στον ‘Αντρα (το α με κεφαλαίο). Που όταν αρωσταίνουμε γινόμαστε μικρά παιδιά και αναζητάμε αγκαλιά. Ας είναι και αυτή της Μάνας (με κεφαλάιο)

  6. # demonon 15 Nov 2008 at 16:33

    Ευούλα, σε φίλησα εγώ. Ρε, μην τσιμπάς. Το ξέρω ότι δε με κόλλησες εσύ. Αν με κόλλησε κάποιος, αυτός είναι ο άντρας. Με φίλησε και τον φίλησα πολλές φορές!!!

  7. # demonon 15 Nov 2008 at 16:35

    Οοο, ξύπνησε η Ζουμπουλία μέσα της : ) Σ’ευχαριστώ.

  8. # demonon 15 Nov 2008 at 16:37

    Σ’ευχαριστώ ρε συ φλού-φλη. Μπα, αυτός γίνεται παιδί και χωρίς να αρρωστήσει!

Trackback URI | Comments RSS

Leave a Reply