Αγάπησέ με
demon February 7th, 2008
– Με κάνεις να είμαι θλιμμένη. Με κάνεις να είμαι δυστυχισμένη τώρα. Με κάνεις να μη θέλω να σε κοιτάξω.
– «Λυπάμαι. Δεν το κάνω επίτηδες».
– Το κάνεις όμως! Φύγε. Θέλω να μείνω μόνη.
– «Δε θέλω να φύγεις ποτέ. Δε θέλω να χωρίσουμε ποτέ. Εσύ είσαι η γυναίκα μου».
– Ναι… : ) Το βλέπω.
– «Τα μάτια σου δείχνουν σκέψεις. Τι σκέφτεσαι;
– Τίποτα.
– «Πες μου σε παρακαλώ… Πονάς;»
– Δε σε αφορά.
– «Με αφορά. Πάντα θα με αφορά».
– Σε αφορά μόνο για όσο θα είμαστε μαζί. Για το σύντομο αυτό διάστημα.
– «Το σύντομο διάστημα θα είναι για πάντα».
Έχεις τρυπώσει το κεφάλι σου ανάμεσα στα πόδια μου, μου έχεις τραβήξει τα χέρια και τα έχεις κλειδώσει μέσα στα δικά σου και με κοιτάζεις ανάποδα. Μου λες… Όλο μου λες. Πρώτα μου κάνεις και μετά απλώς μου λες… Και οι λέξεις, οι δικές σου, είναι σφουγγάρι που σβήνει. Που διορθώνει. Που διαγράφει. Μη λες, μην κάνεις! Νομίζεις ότι οι λέξεις σου απαλύνουν; Μην το κάνεις αυτό. Πρώτα μου κάνεις, μετά μου λες. Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό.
Τώρα που είσαι έτσι, ανάποδα, σημαίνει ότι και οι λέξεις σου βγαίνουν ανάποδα; Το πάνω χείλος έγινε κάτω, και το κάτω επάνω. Έτσι και οι έννοιές σου ανάποδα σημαίνουν; Το αντίθετο σημαίνουν; Ή μήπως διαβάζονται ανάποδα; Ή μήπως εμείς οι δυο ταιριάζουμε γαλήνια μονάχα όταν κοιταζόμαστε ανάποδα; Τα χείλη μου στο μέτωπό σου και τα μάτια σου στο πηγούνι μου. Τότε μόνο γινόμαστε κλειδί και κλειδαριά, αράχνη και ιστός, οι πέντε αισθήσεις;
Θέλω για μια φορά να μην πεις. Να μην προλάβεις να πεις. Μόνο να κάνεις. Τα σωστά πράγματα, τις σωστές σκέψεις. Εμένα μέσα σε σένα. Κι εσένα μέσα σε μένα. Μπορείς να το κάνεις αυτό; Αγάπησέ με και δείξ’το μου. Μη με πονάς!
Πηγή εικόνας: www.freewebs.com