Οι χυμοί της άνοιξης
demon March 15th, 2008
Έχεις σκάσει ένα από τα πιο πονηρά σου βλέμματα…
αυτό της άνοιξης.
Σε κείνη την εκδρομή της Κυριακής με τις μηχανές, την Καθαρά Δευτέρα αλλά και κάθε μέρα που βγαίνουμε και περπατάμε, βλέπω τη φύση ξυπνητή, με πανέμορφες λυγερόκορμες αμυγδαλιές να σχηματίζουν ροζ δάση μπροστά στο μάτι μου.
Μύρισα το γρασίδι και τα αγριόχορτα, φρεσκολουσμένα, καταπράσινα και ζωντανά. Άγγιξα τις παπαρούνες και τις παρατήρησα να λικνίζονται πάνω από το χώμα φτιάχνοντας φλογερά μονοπάτια στο πουθενά. Πρόβα τζενεράλε.
Μπήκε η άνοιξη.
Η αγαπημένη μου εποχή.
Αέρηδες δροσεροί. Ουρανός και σύννεφα σε παλ αποχρώσεις. Ρομαντικό, ανάλαφρο πνεύμα που χωρά δύο αλλά και έναν!
Οι χειμωνιάτικες νότες αποσύρονται σιγά-σιγά. Τα στοιχειά της φύσης τεντώνονται, το δέρμα ανασαίνει πιο ζωηρά, το μάτι καλπάζει πιο γρήγορα πάνω στην υδρόγειο σφαίρα και η καρδιά χορεύει μέσα στο κουτί της. Πάλλεται ανοιξιάτικα, αγγελικά μέσα στις μυρωδιές, τη διαύγεια και τους ήχους που γεννά η γη όταν ανθεί.
