Διαγώνια / Diagonal
demon June 24th, 2009
Παίζω θρίλερ adventure μέσα σε ένα εγκαταλελειμμένο εξοχικό ξυλόσπιτο. Παντού πτώματα, σκουριασμένες καταπακτές, τρύπια πατώματα που τρίζουν και δωμάτια-παγίδες.
Οι μαύρες γάτες μου, έξω, έχουν ξεσαλώσει. Πλησιάζει πανσέληνος;
Ο άντρας έχει πάει για ύπνο. Άλλο πτώμα.
Προσπαθώ να ηρεμήσω τις τρίχες μου που χοροπηδάνε πάνω στο δέρμα μου, σε κάθε τρίξιμο, σε κάθε σκιά. Θα το αφήσω μάλλον για απόψε. Πάει αργά.
Κι έχω να συγκεντρώσω και θερμίδες, νούμερα, λογής φαγιά, να τα καταχωρήσω στον θερμιδομετρητή. Εμ, έτσι όπως τα έκανα. Καταθλιπτική διαδικασία.
Βγαίνω από το κουτί μου. Το hi-tech. Θα πάω να κάνω ένα δροσερό ντουσάκι, να φορέσω ένα καθαρό βρακάκι και να χωθώ κάτω από το σεντόνι, μακριά από τις κουρτίνες, τις στριγκλιές, το θάνατο του παιχνιδιού και την ενόχληση που τόσο απλόχερα μας χαρίζουν οι από κάτω, το τελευταίο διάστημα. Κακός μπελάς.
Πάω να κλειδώσω το κουτί μου. Και να ανοίξω ένα καινούργιο. Α, και να κάνω και μια ανάληψη ύπνου! Τη χρειάζομαι κομματάκι.
Τα λέμε αύριο…
Πηγή εικόνας: fb101.deviantart.com