Χύμα πριν τη βροχή. Ξεφτίλα!

March 17th, 2009

Ε όχι και χύμα στα άντα!

Να μου πεις ήταν το μόνο λογικό. Να φύγει το μηχανάκι σταματημένο! Που να βάλω και βαρελάκι πάνω. Ναι. Βάζεις μπρος, το ‘χεις κλειδωμένο και ξεχασμένο και τσουπ, μπλοκάρει ο τροχός. Τόσο απλό. Αμέ!

Τι μέρα. Από τη μία είχαμε επέτειο. Από την άλλη βγήκα να σκοτώσω το μικρό. Το οποίο θα το δώσω πού θα μου πάει. Αποτελεί συλλεκτικό κομμάτι. 20ετίας! Άκου σκηνικό: οι ουρανοί να ανοίγουν, μια ασπρίλα να καλύπτει τα πάντα κι εγώ να θέλω να δοκιμάσω να το καβαλήσω το ρημάδι το καινούργιο. Αφού στην ευθεία μια χαρά το πάω ρεεε…

Κι εσύ, κλασικός άντρας, να με πιέζεις. Θα βρέξει! Ε, ας βρέξει γαμώτο. Πήγαινε σπίτι. Έχω τους ρυθμούς μου σε αυτό.

Πού να προλάβω να πάω δουλειά. Με κατεστραμμένη μπαταρία που θέλει ανά 1 χιλιόμετρο τσεκάρισμα, περίμενα κάνα 40λεπτό την Moto Assistance or something και κάναμε Βύρωνα-Πατήσια σε μια ώρα και πολλά ψιλά!

Σα να έχω σκάψει αιστάνομαι. Σα να έχω κάνει καμπούρα. Κουρασμένη. Το δε αριστερό μου χέρι πώς δεν έβγαλε μελανιά, ακόμη δεν το ‘χω καταλάβει. Πολύ βάρος ο συμπλέκτης. Μαζί με το άγχος.

Όλα μαζί σήμερα.

Α, και μετά από 5 μέρες φοβερής πίεσης, τελείωσα και με όλες τις δουλειές που είχα αναλάβει ως κειμενογράφος. Μια μεγάλη δουλειά, σημαντικό σπεκ, στο οποίο έβαλα τις ιδέες για την καταχώρηση, τα σλόγκαν και το body copy. Ένα βιβλίο και ένα site. Μη ρωτήσεις τι περιεχόμενο.

Πάω να δω CSI. Να ξεσκονίσω την On. Να χαλαρώσω πίνοντας ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Να ανάψω τα κεριά μου. Τα μάτια μου. Και να ζεσταθώ κάτω από τις μαύρες γάτες μου. Άντε και τον άντρα!

Αυτό το κομμάτι το φυλάω γι’αργότερα.

Πηγή εικόνας: blackandbluewalls.deviantart.com

κάνε με να…

January 14th, 2009

Θέλω να ματώσω.

Θέλω να ξανανιώσω έτσι. Μεθυσμένη. Ηδονική. Πύρινη. Ανεξάντλητη. Ρευστή. Απίστευτα ερωτική.

Να ξεχειλίζει το στάξιμο του κορμιού μου τόσο, που να καλώ τα κύματα με το μέτωπό μου κι αυτά να στρώνονται από κάτω μου. Σα μπίλιες παιδικές γεμάτες μάτια. Σα σκίτσα ναυτικά, αφηρημένα από κάρβουνο.

Κάνε με ξανά καβαλάρη.

Όχι με τη μηχανή μου.

Όχι με τα πέλματά μου, που τα αφήνω κάθε βράδυ πριν αποκοιμηθώ πάνω στη γάμπα σου.

Όχι με τον αέρα που με σπρώχνει ντελικάτα ανάμεσα σε ζωές.

Όχι με αυτό που ποθώ, με αυτό που βλέπω, με αυτό που χάνω και μπερδεύω.

Κάνε με καβαλάρη. Με το κορμί. Το απτό. Το λείο. Το γλιστερό. Το γραμμωμένο σα φυλλωσιά ουρανού.

δώσε μου οτιδήποτε μη γήινο ^

Πηγή εικόνας: saschahuettenhain.deviantart.com

Σαββατιάτικο sex

November 22nd, 2008

Είχα ακόμη σφιχτά κλειστά τα μάτια μου πάνω στο πρόσωπό μου όταν ένιωσα κάτι στα χείλη μου. Κάτι να περνά σα φτερό και μετά από λίγο να προσπαθεί να τρυπώσει μες στο στόμα μου.

Δεν άνοιξα τα μάτια μου. Τα φύλαξα καλά κλειστά κι έσκασα ένα πλατύ χαμόγελο. Σου γύρισα την πλάτη. Έμεινα έτσι για λίγο στημένη στο πλάι. Άρχισες να χαϊδεύεις τη μέση, τον κώλο μου και μετά με γύρισες απότομα και με τσέκαρες.

Ήμουν τελείως υγρή, αλλά κρατούσα τα πόδια μου κλειστά. Και μετρούσα το ένστικτο και τις ανάσες σου. Πόσο θα άντεχες έξω από το κορμί μου;

Κάναμε έρωτα, με έγλειψες. Τελείωσα. Με ξαναέγλειψες κι έμεινα να ανασαίνω πάνω στο μαξιλάρι με σένα πίσω μου να έχεις αφήσει το κεφάλι σου πάνω στα υγρά μου.

Αρχίσαμε να ψιθυρίζουμε και να χαμογελάμε ο ένας στη σκιά του άλλου. Πρωινές σκιές… Πρωινές κάβλες. Πρωινή αγάπη.

«Είχα ανάγκη να σε νιώσω…» Κι εγώ!

Πηγή εικόνας: commons.wikimedia.org

Χρόνια Πολλά – Το 11ο κλειδί

October 4th, 2008

… Πλησιάζει. Μαζί με εμάς, και η μπλογκόσφαιρα οσονούπω θα κλείσει έναν ολόκληρο χρόνο παλμών, ιδρώτα, προκλητικού sex, λέξεων, σκέψεων, ταξιδιών εγκεφαλικών και πραγματικών. Σήμερα, γιορτάζω και μαζί με μένα η σφαίρα μου, η διάφανη, η μυστικιστική, η παιδική, η απόλυτη, μετράμε 11 μήνες.

Εδώ ή στο συννεφάκι μου, εκεί ψηλά, μέσα στις ρίζες του μυαλού σου ή κάτω από το κύτταρα των αισθήσεων, είμαι εδώ τελικά!

Για να αποκαλύπτομαι και να φοβάμαι μη φανούν όσα έθαψε το φτυάρι της ψυχής μου.

Για να μιλάω ηλεκτρονικά στον καθρέφτη μου κι εκείνος να απαντά καταπίνοντας τις προτάσεις, τις μαύρες, φτύνοντάς τις πάνω σε τοίχο παγκόσμιο.

(Πηγή εικόνα: james119.deviantart.com)

Και που και που, για να αναρωτιέμαι αν μοιάζω με τον υπόλοιπο κόσμο… Κι εκείνος να απαντά αφήνοντας δαχτυλιές στο γλειφιτζούρι μου…

(Πηγή εικόνας: elfka.deviantart.com)

Το απόλυτο…

September 10th, 2008

Δεν έχω ξανανιώσει έτσι. Σ’ευχαριστώ, αληθινά. Πραγματικά. Δεν έχω αιστανθεί ποτέ ξανά έτσι.

-«Πως είναι το έτσι;».

… το ΑΠΟΛΥΤΟ?!

Να μπαίνω ολόκληρη μέσα σου, να σε ρουφάω, να σε εξαφανίζω, να σε γεμίζω πρωτόγονους χυμούς και στάχτες, κραυγές και δάκρυα. Να χύνω και να νιώθω πως βγαίνω από το κορμί μου. Ότι το αφήνω, μαζί με τη γήινη ηδονή του πίσω. Και πως ξυρίζω με ορμή το οξυγόνο μου, ανασαίνω όπως η βροχή που στάζει πάνω στη μουσική.

Ακόμη χύνω και κοιμάμαι πάνω στα όνειρά μου. Σε αυτό που μόλις συνέβη. Σε αυτό που μόλις δώσαμε. Εσύ κι εγώ!

Πηγή εικόνας: profile.myspace.com

Άλλο ένα βινύλιο hardcore

July 7th, 2008

Ουάααααααααααααααα

Δεν είμαι καλά. Αιστάνομαι σα να χαστουκίζω την ψυχή μου.

Σκατά μέρα. Τόσο άσχημη είχα χρόνια να ζήσω. Άντε μήνες…

Δε θέλω να στα γράψω τώρα αυτά. Ίσως αύριο. Γιατί τούτο το σακί χωρά πολύ βρισίδι μέσα του. Είναι η πρώτη φορά στον τόσο καιρό που γυρίζω σπίτι (σου) και πραγματικά χαίρομαι που είμαι ΕΔΩ.

(Πηγή εικόνας: arachnid15.deviantart.com)

Για τώρα και μέχρι η φέτα της σελήνης να κλείσει κι αυτό της το βλέφαρο, θέλω μονάχα να είμαστε αγκαλιά, καλά, κοντά, μαζί.

Κι έτσι, για μεγάλη αλλαγή, ήρεμα. Όχι γαλήνια, όπως εσύ τονίζεις, μα ήρεμα. Να φύγει η βρωμιά της μέρας.

Να εξαφανιστεί με το ντους αλλά και με την ένωσή μας.

Με τον έρωτα και τα σάλια μας…

(γνέψε αν θες να συνεχίσω)

Κι έλα σκύψε και γλείψε μου τη ρώγα. Να δω τις ακτίνες της να θεριεύουν από έκσταση. Και τους πόρους μου να χορέψουν πάνω στον άσπρο καμβά. Μία μπίλια, δεύτερη μπίλια.

Και τη γλώσσα σου να κινείται σαν πινέλο, ερεθίζοντας με τις θηλές στην επιφάνειά της, την κλειτορίδα μου.

Dance with your face on me, motherfucker.

Χόρεψε με το πρόσωπό σου μέσα στο στήθος μου.

Να σε δω να με πιπιλάς και να με παίζεις. Να με χτυπάς μαλακά, να με σκίζουν ερωτικά τα δόντια σου.

Να σε δω να γράφεις με την πούτσα σου οχτάρια στο μυαλό μου και απείραχτη ηδονή στη φωλιά μου!

Πηγή εικόνας: lebe.deviantart.com

Η αποπλάνηση…

June 28th, 2008

“Deception” κυρίες και κύριοι. Αυτό το έργο πήγα να δω με γυναικοπαρέα. Τρομάρα μου. Εμ, ήθελα κάτι σχετικά light και φυσικά για τη φάση, σε θερινό κινηματογράφο. Και κάπως έτσι βρεθήκαμε, κατόπιν δικής μου προτροπής νομίζω, στην Αίγλη του Ζαππείου για το «Deception», με Γιούαν Μακ Γκρέγκορ, Χιού Τζάκμαν και Μισέλ Γουίλιαμς.

Σκατούλες κοινώς. Αργό, βαρετό και σίγουρα κοινότυπο. Κρίμα. Κοτζάμ Ewan McGregor που έχει κάνει και ride με BMW R 1150 GS Adventure (www.longwayround.com), μέσα από την Ευρώπη σε Ρωσία, Μογγολία, Σιβηρία κι έφτασε Νέα Υόρκη σε δύο τροχούς, να επιλέγει τέτοια έργα… Απλώς απογοήτευση.

Άσε που, τη ζούσα την απάτη, δε χρειαζόταν να τη δω κιόλας!!!
Κρίμα, κρίμα (για την ταινία). Το λέω και κουνάω το κεφάλι σαν παπί!

Ευτυχώς η παρέα ήταν καλή και μετά ακολούθησε αρετσίνωτο κρασάκι στο Μοναστηράκι. Η διάθεση μεγάλωσε, όπως και η παρέα και η ανάγκη μου να «βρέξω το λαρύγγι». Άντε να συνέλθουμε.

«Ρε παιδιά, υπάρχει περίπτωση άντρας και να μην κερατώσει;», ρώτησα.

Κι έλαβα απάντηση, δίκαιη!!! «Γιατί υπάρχει περίπτωση γυναίκα και να μη κερατώσει; ΕΣΥ!?».

Το δέχομαι το κινητό ως δώρο, μωρό  μου. Σ’ευχαριστώ. Και τα λουλούδια που μου φέρνεις τις τελευταίες μέρες, κι αυτά, τα δέχομαι.

Και το μεγάλο δώρο, το καλό που μου ετοιμάζεις. Κι αυτό το δέχομαι. I do.

Την κοροϊδία στη χαρίζω. Τα ψέματα κι αυτά δικά σου. Και το ότι με πούλησες και με αγόρασες, κι αυτό χάρισμά σου.

Μια φορά γαμώτο.

Μια φορά να μπορέσει ένας άνθρωπος να εκτιμήσει κάτι, χωρίς να χρειάζεται να το χάσει πρώτα!!!

Κοίτα λίγο κάτω. Φτάσε τα πόδια σου, με τα μάτια σου. Και μετά κοίταξε μέσα στην ψυχή σου. Δε γίνεται και single και σχέση. Και «ο άνθρωπός μου» και γαμιάς.

Όλοι έχουμε ανάγκη να είμαστε σημαντικοί, κι ας μην είμαστε τόσο. Αλλά αν δε σου φτάνει να είσαι σημαντικός για μένα, σε μένα, τότε έχουμε πρόβλημα.

Τότε βγες με την απόχη, την καλοκαιρινή, τη μεγάλη και κυνήγα πεταλούδες. Κι άσε τούτη τη σελήνη να ξανανέβει στο συννεφάκι της και να γεμίσει μαβιά χρώματα, του ωκεανού!

~

(και επίσης, να γαμήσει το ξανθό το αγοράκι στο Θησείο. και να καβαλήσει τη ζωή της, με ένα σκουπόξυλο μαγικό. και να κλέψει τα δάκρυα άλλου αγοριού, που θα είναι άντρας!).
Μαλινάκι, στο αφιερώνω. Δεν ξέρω γιατί : ) Και μη ρωτάς.

Πηγή εικόνας: tessja.deviantart.com

Κοιμήσου βαθιά!

June 2nd, 2008

-Μια χαρά! Μόλις βγήκες από το ντους, ξάπλωσες. Σε λίγο θα αρχίσεις να ροχαλίζεις…

-«Τι θα έπρεπε να είχα κάνει δηλαδή;».

-Fuck… me? Κονίτσουα.

Πηγή εικόνας: benimalanimuleyn.spaces.live.com/

Ρυτιδιασμένη σκέψη

May 31st, 2008

Μετράω 9 παράθυρα. Δύο διπλά και 5 μονά.

Καθρεφτίζουν τη νύχτα, αλλά και τα βογγητά μέσα τους.

Βογγητά πάθους, βογγητά βίας, βογγητά πόνου, βογγητά αμέλειας.

Εσύ πονάς, επειδή δε σε γαμάει.

Εσύ πονάς, διότι τα χέρια αντί να ψαχουλεύουν πάνω σου, μέσα σου, έρωτα απέραντο, γίνονται μαστίγια κι αφήνουν λεκέδες.

Εσύ πονάς, γιατί ξέρεις αλλά δεν μπορείς να μιλήσεις. Ξέρεις όμως!

Εσύ πάλι πονάς, επειδή δε σ’αγαπάει πια και στο δείχνει.

Ποιο παράθυρο θα ανοίξεις; Απόψε γίνεται παιχνίδι στη γειτονιά κι αραδιάζονται όλα μπρος στα μάτια σου.

Ειλικρινά τώρα. Αν σου δινόταν η «ευκαιρία» να διαλέξεις ένα παραθύρι… Αν έπρεπε φεύγοντας να πάρεις κάποιο μαζί σου. ΠΟΙΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ?

~

ε?!

Πηγή εικόνας: heyjules.wordpress.com

Χορεύεις?!

May 30th, 2008

Σπρώξε! Λίγο ακόμα. Λιγουλάκι ακόμη, έλα.Πιο κοντά. Να χορέψουμε. Φλαμένκο. Πορφυρό και πυρωμένο. Πάνω σε σεντόνια ιδρώτα με στιλετιές από κατάμαυρα τακούνια. Ψηλά και περήφανα. Από κείνα κει που κολακεύουν το πόδι ολόκληρο. Το μπρος και το πίσω.

Κι εσένα, να σ’έχω ντυμένο με μαύρα αεράτα πουκάμισα και τεράστιες, μαλακές ζώνες, να με καρφώνεις με βλέμματα κολάσιμα και δάχτυλα αρρενωπά που παίζουν νότες σαν μπαγκέτες. Και που γυρνάνε τη μέση με δύναμη και σιγουριά και πιάνουν το σώμα ολόκληρο, μαζί και την αύρα του την κρυφή.

Aυτό θέλω γι’απόψε, άντρα.

Να ντυθείς τσιγγάνος.

Να δέσεις τα μάτια σου σφιχτά με μετάξι και πόθο.

Και να ανασαίνεις βαριά, βγάζοντας φλόγες, καθώς θα κάθομαι πάνω σου και θα σου γρατζουνάω και θα σου στοιχειώνω το καβλί σου.

Πηγή εικόνας: yakinthia.com

« Prev - Next »