2… σε 1 επιτέλους!
demon August 10th, 2008
-«Πίστεψε σε παρακαλώ πως έρχονται επιτέλους για εμάς τα καλύτερα… Γιατί μ’αγαπάς και σ’αγαπώ. Και καμιά φορά ΑΥΤΟ είναι αρκετό».
Έχω φορτώσει στο Μιντιακό Πίθηκο το «The king for a thousand years», the king of a million tears των Helloween κι αφήνω να μου βγει κάθε πρίμα συχνότητα! Θέλω να γραπώσω όλα σου τα σωθικά, τα όργανα της γης και της βαρύτητας και να πατήσω το κουμπί. On, Off, οτιδήποτε διαφορετικό από αυτό που είσαι τώρα!
Φορώ ξανά τα ακουστικά και περιφέρομαι στο διάδρομο το νεκρό, το μωσαϊκό, τον ελώδη. Το βύσμα σέρνεται κι αυτό ξωπίσω μου, σαν ουρίτσα διαόλου. Δεν ακούω τίποτα. Ψάχνω όμως.
Ψάχνω τη σιωπή. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
3, 2, 1 και σήμερα. Μια μερούλα έμεινε. Να φύγω από την πόλη μου κι από τις θάλασσές της. Και να ανέβω στο μονόκερω, τον κατάλευκο που με αγκαλιάζει με όλα του τα ζοφερά μυστικά. Να τυλιχτώ στη χαίτη του, να σκεπαστώ με τη λάμψη του. Και να πάψω να υπάρχω πράσινη, πανέμορφη, απόκοσμη σα βότσαλο.
Πηγή εικόνας: amethystana.deviantart.com