And the blog-winner is…

January 30th, 2009

proximityaward.jpg

Το βραβείο Proximidade περιγράφεται ως εξής:«Αυτό το blog επενδύει και πιστεύει στην εγγύτητα – την εγγύτητα στο χώρο, το χρόνο και τις σχέσεις. Αυτά τα blog είναι εξαιρετικά γοητευτικά. Αυτοί οι bloggers προσπαθούν να βρουν και να γίνουν φίλοι. Δεν ενδιαφέρονται σε βραβεία για την προσωπική τους άνοδο! Η ελπίδα μας είναι όταν κοπούν οι κορδέλες των βραβείων αυτών, να αναπαραχθούν ακόμη περισσότερες φιλίες.Παρακαλώ δώστε περισσότερη προσοχή σ’ αυτούς τους συγγραφείς!».

~

Το φρικιό μου με βράβευσε. Γιατί είμαι γεμάτη συναισθήματα και εικόνες, είπε. Και με τίμησε. Με ξεχώρισε και με φώναξε να παραλάβω το παραπάνω βραβείο από το blog του. Οκτώ πρέπει να διαλέξω. Οκτώ blogs, οκτώ ανθρώπους; Θα ξεκινήσω και θα δω πού θα με πάει η δαιμονισμένη πένα μου αυτή τη φορά…

ε Βάλε κατάμαυρο 123. Μόνος σου έβαλες αυτό τον περιορισμό στον εαυτό σου. Ίσως να τον χριεάζεσαι αυτό τον περιορισμό, επειδή έχεις πολλά να γράψεις. Εμένα μ’αρέσει η γραφή και η αισθητική σου και γι’αυτό σε ξεχώρισα.

υ Βάλε μπλε ελεκτρίκ αγγελάκι. Σε είδα και με είδες όπως είμαστε στ’αλήθεια. Και σε γουστάρω για την ορμή του μυαλού σου κι εκείνο το βραχιολάκι που φοράς. Θυμάσαι; Μου την είχες πει ελαφρώς, κάποτε…

χ Βάλε ένα μοβ ελαφρύ, ρε συ Βάσκες. Με έχεις δει ερωτική, γρήγορη, χαμένη. Και μου έχεις γράψει ένα κομμάτι. Ο ντετέκτιβ κι εκείνη… Και με κολάκεψες. Και είσαι εδώ. Συχνά-πυκνά. Και είσαι άντρας. Και μου αρκεί! Αφιερωμένο λοιπόν.

α Βάλε το πιο τρυφερό ροζ, kalynama. Πόσες φορές γράφοντας αυτή τη λέξη, σκέφτηκα να γράψω mama αντί για nama. Ξέρω μονάχα πως σε δύσκολες στιγμές μου έγινες καθρέφτης του γύρω μου κι όχι του μέσα μου, ευτυχώς. Και με ξύπνησες, για να δω τριγύρω και να επιστέψω στη ζωή και στο φωτεινό μου πρόσωπο.

ρ Βάλε καφέ Μαλινάκι. Αν και η σχέση μας άλλαξε με τους μήνες και το μεγεθυντικό φακό, εκτιμώ τις ιστορίες και την ιστορία που θες να γράψεις. Είσαι όμορφη όταν αφήνεσαι κι όταν γελάς.

ι Βάλε πράσινο σκούρο, Πενθεσίλεια. Από τις πιο λυρικές γραφές που δοκίμασα ένα χρόνο τώρα. Δε θα σε άφηνα.

σ Βάλε τρελό πορτοκαλί Κωστή. Και γίνε πορτοκάλι. Γουστάρω που γουστάρεις και σκέφτομαι πόσο σούπερ θα περνούσα αν είμασταν παρέα. Που και που μ’εκπλήσσεις, γι’αυτό και δεν ξεκολλάω.

τ Βάλε κόκκινο πορφυρό, μαλακό πριγκιπέσσα. Δεν έγινες μάνα μου, αν και το ‘θελα. Στα περίεργά μου όμως, νομίζω πως είσαι εδώ.

Ω!

23 Responses to “And the blog-winner is…”

  1. Gothangelon 30 Jan 2009 at 00:48

    omg θυμαμαι το σκηνικο με το βραχιολακι αλλα τι εννοεις στην ειχα πει….? (συγνωμηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη χαχαχα)

  2. demonon 30 Jan 2009 at 00:55

    Φοβερά αντανακλαστικά ρε αδελφέ! Μη λες μαλακίες. Καλά έκανες και μου την είπες… τότε! lol

  3. demonon 30 Jan 2009 at 00:55

    P.S. γιατί άλλαξες nick?

  4. Κώσταςon 30 Jan 2009 at 01:13

    Πολλά καλά λόγια γράφεις και..παραφερεσαι. Δεν κάνουν έτσι οι δαίμονες 🙂
    Φυσικα και..δεν περιμένεις να πάρω την σκυτάλη και να γράψω καλά λόγια για τόσα πολλά άτομα έτσι?
    Εδώ παλεύω να βρω την ηρεμία/χρόνο για να γράψω για εμένα, πως θα γράψω για τους άλλους?
    Με τιμή (και δόξα)
    Κωνσταντίνος ο Στριμμένος

  5. Κώσταςon 30 Jan 2009 at 01:17

    αα Ξέχασα να ρωτήσω…
    Πως τα περνάς στην πρωτεύουσα?
    Όλα καλά?
    Το ελπίζω..

    Καλό σου βράδυ δαίμονα!!!
    Φιλιά!

  6. princesson 30 Jan 2009 at 01:40

    εγω λεω να βαλω μαυρο ρε παιδι μου… και βεβαια ειμαι εκει… σα τη σκια της μανας που δεν εγινα!

  7. Penthesileiaon 30 Jan 2009 at 01:45

    Ω! Κατάλαβα τώρα τι εννοείς στο σχόλιο που μου άφησες.
    Σε ευχαριστώ για την τιμή! Αισθάνομαι λίγο αμήχανα…

    Μπορεί να μην έχουμε αναπτύξει συχνή επικοινωνία . αλλά πάντα ένιωθα ότι είναι ιδιαίτερη..Ξέρεις, σαν αυτές τις μικρές, αδιόρατες, ανεπαίσθητες ψιχάλες… που σημαίνουν πολλά περισσότερα απο απλή αναγγελία βροχής…

    Την καλημέρα μου

  8. 123 λέξειςon 30 Jan 2009 at 01:49

    Σε ευχαριστώ πολύ για την τιμή και τα καλά σου λόγια 🙂

  9. demonon 30 Jan 2009 at 02:03

    Εκτόνωσα την κακία μου πριν κανά δυο εγγραφές, Κωστή κι έτσι τώρα, μπορώ να υποκριθώ τον άγγελο. Είναι ίωση, δεν είναι κάτι σοβαρό. Θα μου περάσει. Pst, μην τολμήσεις και δεν πας παρακάτω κοτζάμ βραβείο. Άντε να κάνω μια εκπτωσούλα για σένα: ονομάτισε 4 γαμώτο κι εμένα, άσε με απέξω. Το ξέρω πως μ’εκτιμάς : )))

  10. demonon 30 Jan 2009 at 02:04

    Υ.Γ. Τη φυλάω την Αθήνα, στριμμένε μου! Την κλωσσάω για την ακρίβεια. Αλλά καμιά φορά τη διαπερνά και καμιά βροχή. φιλιά

  11. demonon 30 Jan 2009 at 02:05

    Όχι μαύρο, πριγκιπέσσα. Άστο για λίγο να ανασάνει, να βρει και πάλι τη στιλπνότητά του αυτό το χρώμα.

  12. demonon 30 Jan 2009 at 02:06

    Αν με αυτά εννοείς Πενθεσίλεια ότι μου είσαι βαθιά υπόχρεη, παρακαλώ-παρακαλώ! Σε αιφνιδίασα ε? ΓΙΟΥΠΙ! Φιλιά, καλό βράδυ. Έναστρο!

  13. demonon 30 Jan 2009 at 06:56

    Παρακαλώ, 123! 1, 2, 3!

  14. Μενεξεδιαon 30 Jan 2009 at 09:24

    Nten echo pisi karntia mou αλλά θα προσπαθήσω να ανταποκριθώ μέσα στην επόμενη εβδομάδα 🙂 Μικρή μου ήρθε το σ/κ της κρίσης και της Κρίσης… Ελπίζω να μου πάει γούρι η βράβευση και σε ευχαριστώ :*

  15. Τάκηςon 30 Jan 2009 at 11:51

    και να ήξερες πόσο της πηγαίνει το ροζ..
    κι αν αυτές οι αλλαγές απο το τρυφερό στό άγριο σβήνουν στο ίδιο το ροζ, να προσέχεις τις συλλαβές και τις δισύλλαβες λεξούλες..
    περαστικός για πρώτη φορά απο το σπίτι σου..
    με τράβηξε η ενότητα του sex..
    ίσως γιατι τονίζει και ανεβάζει πάντα τη θηλυκότητα του ροζ..
    απλά.. εντυπωσιακή..
    λάτρης της αλήθειας.. με κέρδισες..
    να ξυπνάς μαζί μας.. με ευχές..

    Νάμα..

  16. demonon 30 Jan 2009 at 17:42

    Κι εγώ το ελπίζω. Θα βρεις εσύ την άκρη, είμαι σίγουρη. *

  17. demonon 30 Jan 2009 at 20:59

    Γεια σου Τάκη. Καλωσήρθες στη διεστραμμένη μου ζωή. Που αποτελείται κυρίως από SEX, αλκοόλ, ξενύχτι σε σημείο αϋπνίας, θλίψη και πολλές σκέψεις. Ίσως και λίγο σαδομαζοχισμό. Έως πολύ!

  18. kalynamaon 01 Feb 2009 at 22:22

    Σ’ευχαριστώ…
    εστω και καθυστερημένα…. αλλά τρέχω αυτό το διάστημα και δεν προλαβαίνω… ακόμα και τις ανάσες με δυσκολία τις παίρνω…
    αλλά θα περάσει, που θα πάει…
    Ξέρεις, περισσότερη χαρά μου έδωσες με όσα έγραψες; Περισσότερη από αυτό το βραβείο… Είναι σημαντικό να μπορείς να κάνεις έναν άνθρωπο να χαμογελάσει και να πιστέψει στον εαυτό του…

    Σ’ευχαριστώ και πάλι δαιμονίτσα μου

    Φιλιά πολλά πολλά :-)))

  19. demonon 02 Feb 2009 at 01:13

    Ναι, kalynama. Αυτή είναι και η ουσία αυτών των “βραβείων”. Η χαρά του ότι κάποιος σε ξεχωρίζει και στο δηλώνει! Φιλιά *

  20. tzonakoson 02 Feb 2009 at 13:24

    Κοίτα που δεν εχω διαβάσει κανέναν απο τους οκτώ σου.
    Εχω ξαναπετύχει kalynama, Μαλινάκι, κι αν θυμάμαι τη Μενεξεδιά.
    Καλημερα και καλό μήνα.

  21. demonon 03 Feb 2009 at 02:09

    Pst, Johnny boy. Η Μενεξεδιά είναι η Μαλίνα. Καλό μήνα να ‘χουμε. Άσπρο-άσπρο! Φιλιά κι από μένα. Να διαβάσεις και τους υπόλοιπους. Αξίζουν!

  22. Βάσκεςon 04 Feb 2009 at 12:58

    Τέλειο και σε ευχαριστώ πολύ. Με τιμάς.

    Ελπίζω να φτάνω στο τέλος του Internetικού γολγοθά μου και ο ΟΤΕ να βάλει κολώνα στο σπίτι μου (έξι μήνες περιμένω!) για να ενεργοποιηθώ και πάλι.

    Μου λείπεις – μου λείπετε…

  23. demonon 05 Feb 2009 at 00:36

    Μα που πήγες κι έμπλεξες με τον ΟΤΕ? Να γυρίσεις και να μου τα πεις ΌΛΑ! Κι εσύ μου λείπεις. Ντετέκτιβ V~

Trackback URI | Comments RSS

Leave a Reply