Πάω βόλτα στη λαϊκή!
demon March 10th, 2009
Κάθε Τετάρτη παίρνω το ζακετάκι μου και πηγαίνω στη λαϊκή. Διασχίζω τα στενά κάτω από την Πατησίων κι ελίσσομαι ανάμεσα από τους πάγκους με τα ψαρικά και την καντίνα με τα σουβλάκια, το υπαίθριο λουλουδάδικο, τα κασόνια με τα κατακίτρινα λεμόνια, τις χτυπημένες πατάτες που περιμένουν μέσα στο σακούλι… 3 ευρώ τα 5 κιλά!
Κόσμος που σέρνει καροτσάκια αστεία και στρουμπουλά με εγκλωβίζει σε αυτό το επικίνδυνο ρυάκι που μπορεί να σε παρασύρει από τα δεξιά στα αριστερά. Εϊ κυρία! Έχετε πιάσει το παπούτσι μου στα ροδάκια σας! Και συνεχίζει να τραβάει ατάραχη…
Μαύροι, άσπροι, ωχροί, κατακόκκινοι, με μαλλιά ράστα, βλαμμένα emo, γιαγιάδες που λες θα αφήσουν πάνω στα ραπανάκια την τελευταία τους πνοή και το καρότσι θα πάρει την κατρακύλα, γυναίκες με μαντίλες που πηγαίνουν πάντα δυο-δυο, αραβόφωνοι με μουστακαλάκια, τσιγάρο στα δάχτυλα και υφασμάτινα παντελόνια κόβουν βόλτες και καθυστερούν τη σειρά.
Ήρθατε για βόλτα εδώ; Για να δείτε κόσμο; Να καπνίσετε στον αέρα και να «κλέψετε» λίγο χύμα κρασί από τον κύριο με το διάφανο κουτί και τα κυπελλάκια πάνω;
Άλλοι μαζεύονται στην πλατεία, στο πλακόστρωτο, κάτω από τις τέντες, πίσω από τα κάγκελα του δημάρχου. Κι αφήνουν το βλέμμα τους να περάσει σαν τόξο μέσα από τα σμαρτάκια και τις κυρίες με τη φουσκωμένη κόμη, τις πανάκριβες χρυσές, βαριές αλυσίδες και τα ψεύτικα νύχια με το γαλλικό.
Κι άλλοι κατεβαίνουν στις λαϊκές. Με τη συντροφιά του καροτσιού τους ή όχι. Είναι σα να κρατούν από το χέρι το εγγόνι. Το σέρνουν και ψάχνουν. Κοιτάζουν τους τελάληδες και την πραμάτεια. Ψαχουλεύουν την επιφάνεια των φρούτων, μυρίζουν τη φρεσκάδα των λαχανικών, τα αβγά για μωρά… Ποιος να ξέρει τι σημαίνει αυτό! Μια βόλτα για φτηνά και καλά ψώνια. Χωρίς (πολλές) νοθείες. Και μια βόλτα για τη βόλτα. Στη λαϊκή.
