Διακοπές στη Χαλκιδική, Part II
demon August 18th, 2009
Κυριακή 16-8-09
Χαλαρή μέρα η σημερινή. Φάγαμε οικογενειακά, κάναμε το μπανάκι μας το απόγευμα και χωθήκαμε στην άμμο μέχρι που ο ήλιος έγινε πορτοκαλής και χώρεσε στη φωτογραφική σου μηχανή. Τώρα εγώ γιατί αιστάνομαι σα να είναι Δευτέρα; Οι εφημερίδες τα φταίνε, που κυκλοφόρησαν μια μέρα νωρίτερα…
Οι διακοπές μας τελειώνουν σε μια βδομάδα. Όμως ίσως καθίσουμε κι άλλο. Μου είπες. Θα γίνει συμβούλιο της μπουκλίτσας και θα αποφασίσουμε κοινά… Ό,τι και να είναι, έχουμε χρόνο.
Δευτέρα 17-8-09
Δεν είχαμε φτιάξει κάτι για σήμερα κι έτσι αποφασίστηκε να φάμε όλοι μαζί σ’ένα μεζεδοπωλείο στην παραλία. Χτυπήσαμε σαφρίδι, σαρδέλες και καλαμαράκι, σαλάτες και τυροκαυτερή, με την παρέα τσίπουρου, για να μην ξεχνιόμαστε. Ένα διαφορετικό γεύμα. Είχε την πλάκα του.
Το απογευματάκι επισκεφτήκαμε και τη θάλασσα, η οποία δεν ήταν όμως τόσο καθαρή. Παρόλα αυτά τις βουτιές και τις υγρές αγκαλιές μας, τις κάναμε. Και το βραδάκι, μετά από σύντομα ψώνια στο κέντρο, επιστρέψαμε. Λουστήκαμε, καθαρίσαμε, φορέσαμε δροσερά ρουχαλάκια κι αράξαμε στη βεράντα, να ικανοποιήσουμε την υπογλυκαιμία που μας χτύπησε σαν κεραυνός απότομα!
Άντε, ήρθε και η περίοδος, αφού μου χάρισε δυο μπανάκια ακόμη.
Συμβούλιο της μπουκλίτσας!!!! Τέλεια έκφραση !
Πως γίνεται?
Χαχαχα εγώ ξέρω από πού βγήκε η ονομασίααααααααααααα :ΡΡΡΡ
Σκουριασμένη γκόμενα… Ναι! Ε, μην τα μοιραζόμαστε και όλα εδώ μέσα. λολ Είναι, εμ, ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Και δεν είναι καν δικά μου, για να τα μοιραστώ.
Λοιπόν, Μάνια. Εμείς το κάνουμε με απλά μέσα: παίρνουμε την ξανθιά μπουκλίτσα που ανεμίζει στο κέντρο του κεφαλιού του άντρα και τη βάζουμε να συνομιλήσει, δημοκρατικά και σε ήπιους τόνους πάντα, με τις δικές μου, καστανόξανθες (πλέον) τρίχες. Συνήθως οι τρίχες μας τα βρίσκουν καλύτερα από εμάς. Κι αφού τελειώσει το συμβούλιο, τις χτενίζουμε και τις βάζουμε για ύπνο.
Αλλά η μπουκλίτσα του άντρα είναι πάντα ιδιαίτερη. Τρυφερό πράγμα.