Ναιιιι!!! Έχω γενέθλια!
demon May 1st, 2010
(κοίτα τι τράβηξα μαλάκα μου! Το καλειδοσκόπιό μου! σχεδόν φανταστικό…)
Το φύσηξα, το γύρισα ανάποδα, μου ευχήθηκα, κοίταξα ψηλά, δάκρυσα πάνω στο τζάμι, ζωγράφισα διάφανα με τα δάχτυλά μου και περιμένω… Έχω γενέθλια, είναι Πρωτομαγιά, η μέρα μου και είμαι καλά. Πολύ καλά.
Ευχαριστώ.
Είμαι χαρούμενη, ευτυχισμένη. Έχω γενέθλια κι αφήνω τον εαυτό μου να αιστανθεί τα πάντα γύρω του, να κλείσει τα βλέφαρα και να μυρίσει τριαντάφυλλα, βανίλια, πορτοκάλι, σοκολάτα! Ό,τι μου αρέσει. Ό,τι κάνει ευτυχισμένο τον εγκέφαλό μου. Τις σκέψεις μου. Τα συναισθήματά μου.
Ξενύχτησα χτες. Άγρια. Ήπια. Ξαναήπια. Είπα να μεθύσω, αλλά σταμάτησα λίγο πριν. Ζαλίστηκα ανοιξιάτικα και προτίμησα να γευτώ έρωτα και να το καταλάβω!
Πήγα μακριά. Σε θάλασσες, προβλήτες, αλμύρες, εικαστικούς χώρους, τούνελ και προβολείς. Τα είδα όλα ροζ κι ακόμη τα βλέπω. Γέμισα για ακόμη ένα χρόνο τα πνευμόνια μου ευχές, ευτυχία, αντοχές κι όνειρα και συνεχίζω τώρα, ε;
Έχω γενέθλια, λοιπόν, σε περίπτωση που σου ξέφυγε. Πάω σε παζάρια, σε μείγματα κόσμου και μυρωδιάς. Πάω να κλέψω λινές και δαντελένιες στιγμές. Και το βράδυ, θα με τυλίξω με τρύπια φορέματα, θα μου φορέσω χίλια χρώματα στα χείλη, θα ανοίξω διάπλατα το πράσινο μάτι μου και θα γλιστρήσω σε ιταλικά πιάτα και αφρώδεις οίνους!
Cheers ΜΟΥ!
Γενέθλια Πρωτομαγιά;
Πόσων Μαϊων εισαι θα σε ρωτάνε.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΑ και πάντα να εισαι κάπου γυρω να διαβάζω τι γράφεις κι ας μη σε καταλαβαίνωμερικες φορές.
Η μάλλον καταλαβαίνω,οτι θέλω ομως.
Πολλές ευχές και πάλι.
Παρακολουθούσα μέσω των feed την αντίστροφη μέτρηση άλλα αποφάσισα να ευχηθώ στο μηδέν!
Χρόνια πολλά καλά και υγιή Φοίβη!
Α! Και καλή Πρωτομαγιά!
(Την πρώτη εικόνα δεν την ανοίγει. Μάλλον έχει μεγάλη ανάλυση)
k egw exw genethlia simera!xronia mas polla loipon k panta me polla xamogela osa oi mirwdies k ta xrwmata tou Mai!
Χρόνια Πολλά Δαίμονα!!
Να είσαι πάντα ευτυχισμένη!
Φιλιά πολλά!
Χρονια δαιμονικα λοιπον. Η δαιμονισμενα. Αυτο δε το πα. Τοπα;
Σ’ευχαριστώ τόσο Johnny boy. Καταλάβαινε εσύ ό,τι θες. Τροφή να γίνονται οι σκέψεις μου και τα συναισθήματά μου και είμαι καλά! Άσε που είμαι σίγουρη πια, μετά από τόσο καιρό, ότι κάπου-κάπου με νιώθεις. *
Σ’ευχαριστώ Πετρή. Αντεύχομαι για την Πρωτομαγιά. Αν και… μου ανήκει, ε?!
Δεν την ανοίγει? Χμμμ. Το καλειδοσκόπιο που τράβηξα δε σου ανοίγει γαμώτο? Όχι ρε συ, παίζει κανονικά…
Χρόνια σου πολλά-πολλά και καλά, Ελένη. Και του χρόνου!
Σ’ευχαριστώ τρελάρα, σερσερή μου! ***
Όχι, δαιμονο-μάνα. Ξανά, ευχαριστώ. Η δαιμονισμένη κόρη σου.
Καλο αυτο, να σε νιώθω και κάπου κάπου.
Εμένα πάλι, λίγοι με νιώθουν.
Έλα… μην πέφτεις τώρα. Και μη νομίζεις. Και μένανε, πολύ λίγοι με νιώθουν, από επλογή αλλά και εκτός επιλογής. Κι όσοι λένε ότι μοιράζουν τον εαυτό τους σε άπειρα κομμάτια, σε άπειρους φίλους και γνωστούς, να ξέρεις, απλώς δεν έχουν βρει το καπάκι της ψυχής τους, το άλλο τους μισό!
Αυτο το καπάκι … πάντα νόμιζα οτι ηταν για να παίζω μουσική με αυτό. Ντάνγκα-ντούνγκα … αλλα ηταν για να κλείσω κατι … μια ψυχή. Και μετά, ησυχία. Παντοτινή/
Shhhh… Γαλήνη εννοείς. Ηρεμία. Μου λείπει. Αλλά δεν είμαι και σίγουρη πως τη θέλω!