Δεν είμαι καλά
demon December 20th, 2007
Δεν είμαι καλά. Παραπαίω. Αιστάνομαι έτοιμη να λιποθυμήσω. Να βάλω τα κλάματα. Να αφεθώ στους σπασμούς που ανεβαίνουν όπως ο εμετός, από τα σωθικά προς το λαιμό μου.
Κάθε νεύρο μέσα μου έχει τσιτώσει. Κρυώνω, πονάω ολόκληρη και είμαι εξουθενωμένη. Δύο άνθρωποι για μια μετακόμιση που μοιάζει με παλάτι. Που να χωρέσει το παλάτι μέσα στο καλύβι; Ε;
Έχω μαζέψει 30 χρόνια τώρα τόσους κόκκους και καθρεφτίσματα, ικανά να τρομάξουν και τους πιο ενδελεχώς εξοπλισμένους και ψύχραιμους ρακοσυλλέκτες.
Άπειρα συλλεγμένα αντικείμενα. Από τα πιο ευτελή έως τα πιο περίτεχνα έχουν κι από μια ιστοριούλα πίσω τους. Είμαι αυτό που “δεν πετάει τίποτα!”. Από το ραβασάκι σε εκείνο το μπαράκι κάποιο καλοκαίρι, μέχρι την εξομολόγηση τότε που τρέλανα τον κατά 6 χρόνια μεγαλύτερό μου που πήγαινε και Γ’ Λυκείου… Από το γράμμα ενός πρώην επειδή καταφέραμε και κλείσαμε 9μηνο, έως το απόκομμα από την πανάλαφρη παράσταση των Momix στο Ηρώδειο, όλα κρατημένα σε κουτιά, τσαντάκια και βάζα. Γυάλινες στρόγγυλες θήκες γεμάτες ξύσματα, λογής φωτογραφίες ακόμη κι από πρόσωπα που πέρναγαν τυχαία, βόλοι με δίχρωμα κύματα μέσα τους και σημειώσεις που ξεμακραίνουν λογικής, φιγουράρουν σε κάθε μου συρτάρι. Παλιό και καινούργιο.
Τι έχω μαζέψει θεέ μου… Ό,τι έχει περάσει από τη ζωή και τη ματιά μου, έχει μπει κι έχει βρει τη θέση του σπίτι μου.
Κι εγώ πονάω, τα χέρια μου είναι πληγωμένα, ξεφλουδισμένα, με κόκκινες πιτσιλιές ξεραμένου αίματος εδώ κι εκεί. Κόμπους τόσο ερεθισμένους, που θαρρείς έπαιζα μποξ κι όχι κουβαλούσα αμέτρητες κούτες από εδώ εκεί κι από κάτω επάνω!
Πολλή η ταλαιπωρία, στο λέω. Γουστάρω με τα χίλια που αλλάζω βάση, που ανακαλύπτω νέες κρυψώνες. Μα η κούραση δεν περιγράφεται. Ακόμη κι αν αξίζει, με “αναγκάζει” να γκρινιάξω τώρα.
Και τώρα, 9 και κάτι ώρες αφότου άρχισα και σήμερα να “δουλεύω” πάνω στο σχέδιο “μετακόμιση πριν τα Χριστούγεννα… πάμε!”, αιστάνομαι σαν κάποιος να μου έκλεψε τις βίδες και το λάδι μαζί! Οι πατούσες μου δε γραπώνουν δάπεδο, οι κλειδώσεις λειτουργούν με το ζόρι, τα δάχτυλά μου χρειάζονται βοήθεια και στο πρόσωπο δεν αιστάνομαι τίποτα. Και σε πολλά άλλα σημεία δε νιώθω τίποτα απολύτως. Ένα ξύλο σφιχτό, άκαμπτο, χωρίς θερμοκρασία.
Και ξαφνικά από εκεί που πονούσα φριχτά σα να έχω υποστεί κρυοπάγημα, τώρα είμαι στην απόλυτη απάθεια. Κι εσύ, αντί να δείξεις απεριόριστη κατανόηση και ανοχή -βασικό!- με ρωτάς γιατί σου φέρομαι άσχημα και επιθετικά! Αν είναι… Βάλε λίγο πίσω το “εγώ” σου και δες τον άλλο, απέναντι, που έχει γίνει κουβαλητής, να του σπάνε τα νεύρα, η ανοσοποιητική άμυνα και κάθε λογική αντίδραση.
Σου ζήτησα να με βοηθήσεις δυο ωρίτσες το πρωί. Πριν καν ξεκινήσεις, μου δήλωσες πως… μετά από αυτό, θα κάνεις να οδηγήσεις τη μηχανή 3 μέρες. Το απόγευμα ξανάρθες σπίτι μου για να με βοηθήσεις εκ νέου. Με το που πέρασες το κατώφλι, μου δήλωσες πως τώρα θα μείνεις μέσα έναν ολόκληρο μήνα. Ποιον τιμωρείς έτσι, νομίζεις;
Μωρό, υπάρχουν στιγμές που πραγματικά πρέπει να βάλεις στη σοφίτα τον εαυτό σου!
Πρέπει οπωσδήποτε να κάνω ένα χαμάμ, να φάω, να τυλιχτώ με γούνες και χάδια και να προστατέψω λιγάκι τις αντοχές μου.
Αύριο το πρωί, νωρίς, περιμένω τους μεταφορείς. Κι από κει, θα μου πάνε, ελπίζω, τα βαριά έπιπλα στο νέο σπιτικό. Κι από κει… πρέπει τα πάντα να τα βάλω σε μια νέα τάξη. Προσπαθώντας να αποφύγω παλιές παγίδες. Μα να κάνω το σπίτι μου φαρμακείο; Όλα σε κουτάκια με ετικέτες απέξω; Συνεντεύξεις, άρθρα, Internet, πένες, βοτάνια, παιχνίδια dvd…
Αυτό δεν είναι σπίτι που το ζεις.
Αγχώνομαι και πρέπει να χαλαρώσω. Και να το απολαύσω φυσικά. Η συνέχεια αύριο. Να δούμε πώς θα πάει. Όμορφα!
Καλό βράδυ… να με σκέφτεσαι
Ποιός είναι αυτός που δεν σε βοηθάει?
Θα έρθω να του ρίξω μία μπουνιά να μάθει…
Δύσκολο πράγμα η μετακόμιση…στη δουλειά κάναμε 2 μέσα σε 3 μήνες και ξέρω…
Πέρασα να σου ευχηθώ καλές γιορτές στο νέο σου σπιτάκι με όσους σε αγαπούν και αγαπάς…και το νέο έτος να σε βρει γεμάτη χαρά και υγεία και να σου φέρει κάθε επιτυχία.
Φιλάκια και κουράγιο
Σε μια μετακόμιση που έκανα πριν 3 χρόνια και κάτι,. κατάφερα να εξουθενωθώ τόσο και δεν πίστευα οτι το φτωχό μου σπιτάκι ειχε τόσα να κουβαλήσεις και τόσα να δεις αν τα θέλεις, αν θα τα πετάξεις, αν χωράνε, που θα τα βάλεις, τι θα τα κάνεις.
Μετά απο 10 μέρες κουβαλημάτων και τακτοποιήματος είχα χάσει 10 κιλά βάρος, και ήμουν σαν να πήγα εντατικό γυμναστήριο !
Απίστευτο. Μετα, κοιμήθηκα αρκετα για να ξεκουραστώ αλλα αμέσως ηθελα πάλι να κινηθώ και πήγα να παίξω 3 ωρες τέννις !
Ολοι νόμιζαν οτι ειχα κάνει δίαιτα ! Χαχαχα.
Οι μετακομίσεις είναι μια ιστορία που σε κουράζει και σου τσιτώνει τα νεύρα.
Επόμενο ειναι να δημιουργούνται κάποιες προστριβές. Ξεπέρασε τες.
Εύχομαι Καλές Γιορτές και ομορφιά στο νεο σπίτι.
υγ. θα αναρτήσω αυτο στο οποίο με προσκάλεσες σήμερα.
Άστα trelofantasmeni… εκείνο που τον “σώζει”, είναι ότι μου μαγειρεύει! Κι ότι μ’αγαπά… Και πως μου το δείχνει…! Και…
Πολύτιμες οι ευχές. Σ’ευχαριστώ. Θα επισκεφτώ κι εγώ το σπιτικό σου. Για να σε διαβάσω, να προσθέσω τις δικές μου ιδέες και φυσικά ευχές. Να ‘σαι καλά.
Α ρε Johnny boy, πάντα με μικρές σοφίες. Αιστάνομαι σα να με περιβάλλει μια προστατευτικότητα που βγάζεις. Φαντάζομαι ότι το κάνεις γενικότερα και όχι μόνο με μένα! Έχεις δίκιο. Είμαι, ήμουνα στην τσίτα. Κι ευτυχώς το κατάλαβα και το δήλωσα και προσπάθησα να το καλμάρω. Καλές γιορτές, γεμάτες θαλπωρή και πάσης φύσεως δώρα!
Υ.Γ. Σου ‘ρχομαι…
den mporw na katalavw ti les, i egw exw piei polly kai eimai se lathos blog i eseis exete piei ligo kai diavazete lathos post,
eitherway, m’areseis spasta skylara wraio post, an kai den tha thimamai ayrio tipota, pantos me ekane kai egrapsa 5 seires, kalo tha itan gia na mpika se toso kopo.!!!!
FIlakia ! <3
Καλωσήρθες έστω και για 5 αράδες και Καλό ξεστούπι!
omg…
ekana reply se ena post apo to 2007….
toulaxiston ofilw na anaferthw pleon panw se ayto since tin proigoumenh fora eimoun toso xalia pu egrapsa oti na ne.
den kserw pos vrika ayto to blog sinithizw otan eimai toso xalia na kanw periegra search sto google psaxnontas kai egw den kserw ti…. anyway 1,5 xrono dld twra apo tin metakomisi, oi amixes kai oi prismenoi koboi prepei na einai parelthon, eyxomai na se vrikane kales stigmes sto kainourio sou spiti kai panta eytixies.
Egw polemw akoma na kanw tin gonitsa mou monadiki, den thelw pollla ena domatio na valw mesa ta keria mou 2-3 vivlia kai distixws ta kommatia tis texnologias pou exw ethistei na zw mazi tous. katalavenw tin pikra tis metakomishs, alla kai thn xara tis. o pateras mou itan stratiotikos, exw metakomisei 10 fores logo tou kai alles poses monos mou, anamikta synesthimata pikras kai peripetias apo auta pou afises piso sou kai ayta pou se perimenoune sto kainourio sou spiti, ayta pou thes na afiseis piso sou kai taytoxrona ayta pou elpizeis na allakseis ston eayto sou, h metakomish toulaxiston gia mena panta itan sigoura kati pio vathi psyxologika apo tin metakinisi kapiwn epiplwn i apo merikes koutes kai tin allagh tou peripterou pou agoraza tsigara stin geitonia, (an kai to exw kopsei edw kai mhnes), epidi omws tha sinexisw na grafw sires ateliwtes, protimw na klisw edw, na eyxithw omws kalh synexia kai fthna koinoxrista. until next time pou tha eimai krokodilos, farewell !
Lol, χάρηκα που σε διάβασα! Ακόμη, κι αν αυτή είναι ατάκα που θα έπρεπε να πεις εσύ!!! λολ. “Καλή συνέχεια και φτηνά κοινόχρηστα”, ε; Το κρατάω. Μέχρι την επόμενη παραζάλη σου λοιπόν! Υ.Γ. Κι εγώ το ‘χω κόψει. Γάμησέ τα. Στο σπιτικό μου, περνάω όμορφα, indeed. Σε αντίθεση με σένα όμως, εγώ απλώνομαι. Πολύυυυυ. Bye
ayth ti fora den tha pw tipota apo ….
http://www.artviper.net/mooHorizonSlider/sliderimg/Slider_1_CubaLibre.jpg
KALO KALOKARIO !!!!
Καλό καλοκαίρι Αντρέα. Ολοσχερώς… καμένος από Cuba Libre! Ωραίο ποτό.
ti lei ? pws paei? eyxomai ta kalytera!! na ksereis panntos exeis mpleksei mazi mou ayto to blog exei katadikastei mazi me emena kai tis krepales mou. [fg !!!! emr ? nai ok xD
wo ai ni QQ ffs kai ta loipa…