Μια ζωή πιο… User Friendly

demon January 21st, 2008

Πήρα το πιο τεράστιο μαχαίρι που βρήκα στην κουζίνα. Έστω, του ψωμιού είναι, τι να κάνω εγώ τώρα;

Τοποθέτησα στον πάγκο το ειδικό ξύλο κι άρχισα με περισσή αφοσίωση να ψιλοκόβω. Στην αρχή σε πολύ μικρά τετράγωνα και μετά άρχισα να μεγαλώνω τα κομμάτια. Κι όπως έβλεπα το στήθος γαλοπούλας να εξαφανίζεται, να συρρικνώνεται και να μεταμορφώνεται σε κάτι… λιγότερο απειλητικό, σκέφτηκα πώς θα μπορούσα να κάνω και τη δική μου τη ζωή λιγότερο γκροτέσκ.

Για μένα.

Πιο… user friendly βρε παιδί μου!

Ν’αρχίσω να αφήνω πραγματάκια ασχολίαστα;

Να κάνω πως δεν ακούω βρισιές και γενικώς ατάκες που χαλάνε την αισθητική, μαζί και τη διάθεσή μου;

Να χαμογελάω, διάπλατα μάλιστα, σε ό,τι με ενοχλεί;

Κι όμως, έτσι, δε θα αρχίσω να καταπιέζομαι; Δε θα στοιβάξω από το πουθενά, μέσα μου ενοχλήσεις;

Δεν θα εκραγώ στο τέλος; Μόνο και μόνο για να μου χαρίσω μερικές μέρες μονάχα ηρεμίας; Γιατί για παραπάνω δεν το βλέπω.

Μα τι να κάνω; Και με τι ακριβώς να συμβιβαστώ;

Ή είσαι ηλίθιος, οπότε βλακωδώς ικανοποιημένος, ίσως μάλιστα κι ευτυχισμένος και το remote control της ζωής σου έχει μονάχα δύο κουμπιά. Βλέπε On και Off.

Ή είσαι νοήμων, με κεραίες κι ανησυχίες και η ζωούλα σου αγγίζει lunatic καταστάσεις, που μόνο καλλιτέχνες και πλάσματα βγαλμένα από όνειρα, μπορούν να κατανοήσουν εύκολα. Με ό,τι συνεπάγεται η ύπαρξη ενός ανθρώπου που καταναλώνει περισσότερο οξυγόνο και λιγότερη ανοχή.

Οπότε;

Πηγή εικόνας: www.imageshack.us

10 Responses to “Μια ζωή πιο… User Friendly”

  1. # trelofantasmenion 21 Jan 2008 at 12:49

    Κάνε και συμπεριφέρσου όπως σου ταιριάζει καλύτερα , αυτό !

  2. # after8on 21 Jan 2008 at 16:37

    Το δικό μου κουμπάκι έχει αρκετές “σκαλίτσες”, τώρα τελευταία μάλιστα το έχω στο “full speed ahead”, που καιρός να αράξω στο κάστρο μου… Εσένα πάντως χαίρομαι πολύ να σε διαβάζω, έστω και στα πεταχτά.

  3. # meneksediaon 21 Jan 2008 at 21:59

    Σκέφτομαι, και μάλιστα σκέφτομαι εν θερμώ. Αν δεν πιάναν οι κεραίες τίποτα, δεν θα αντιδρούσες. Δεν θα αντιδρούσες εσύ, δεν θα αντιδρούσε και ο άλλος. Δεν θα αντιδρούσε ο άλλος, δεν θα κλώτσαγες πίσω και εσύ. Δεν θα κλώτσαγες πίσω και εσύ, δεν θα τέντωνε και ο άλλος το σχοινί. Δεν θα το τράβαγες εσύ και δεν θα το έσπαζε εκείνος. Χάθηκε να κοιμάσαι τον ύπνο του δικαίου όπως τόσοι άλλοι; Χάθηκε να τα πιάνεις αλλα να τα προσπερνάς; Να τα πιάνεις αλλά να μην αντιδράς όπως οι έξυπνες γυναικούλες, οι συμφεροντολόγες; Με τόσα σπασμένα σχοινιά μια χαρά θηλιά φτιάχνεις.

  4. # iparxeimageiaon 21 Jan 2008 at 22:29

    να μην συμβιβαζεσαι..να παλευεις..να χαμογελας…να προσπερνας..να συγχωρεις..
    ολα στο προγραμμα ειναι!
    την καληνυχτα μου!

  5. # princesson 21 Jan 2008 at 23:01

    Μονη σου το ειπες παιδι μου στην αρχή.. Παρε το μαχαίρι κι αρχισε να ψιλοκόβεις… οχι για να καταπιείς πιο ευκολα, αλλα για να ακινδυνοποιήσεις. (πως διαολο γραφετε αυτο, ποτε μου δεν καταλαβα). Παρε οτι σε ενοχλεί και διέλυσέ το στα εξ΄ων συνετέθη.. και γελοίο θα σου φανεί και ακίνδυνο θα είναι..

  6. # demonon 22 Jan 2008 at 03:22

    Και η σοφία τρελή κι αλλοπαρμένη;

  7. # demonon 22 Jan 2008 at 03:23

    Κι εγώ χαίρομαι να σε διαβάζω που με διαβάζεις και μου το δείχνεις after (8) forever! Δε μου είπες όμως. Γιατί δεν έχεις info για σένα στο blog σου. Ε?!

  8. # demonon 22 Jan 2008 at 03:24

    Οι θηλιές μια χαρά απόχες γίνονται! … Καλημέρα, νυχτερινή-νυχτερινή Μαλίνα.

  9. # demonon 22 Jan 2008 at 03:25

    Όλα καλοδεχούμενα είναι… νομίζω, μαγεία.

  10. # demonon 22 Jan 2008 at 03:26

    Να μια καλή συμβουλή, πριγκιπέσσα. Thx! Το ‘χα και δεν το ‘χα καταλάβει δηλαδή ε? Είθισται.

Trackback URI | Comments RSS

Leave a Reply