Έχεις μελαγχολήσει, το ακούω!
demon January 25th, 2008
Παρατηρώ τη γάτα μου που έχει λιώσει. Σπρώχνει με το πρόσωπό της τα δάχτυλά μου που πληκτρολογούν κι απαιτεί χάδι. Την έχει πιάσει το ναζιάρικό της κι οφείλω να της δώσω σημασία και να ασχοληθώ μαζί της, μέχρι να κατέβει.
Χαμογελά με περίσσια ικανοποίηση την ώρα που της τρίβω το πηγούνι. Με κοιτά που και που, κλείνοντας αργά και ηδονικά τα καπνισμένα, κίτρινα μάτια της.
Ο άντρας δουλεύει στο pc και κάθε λίγο σταματά για να παίξει με τα δάχτυλα και τα νύχια του.
Η απέναντι έχει μπει στην κουζίνα και ψήνει καφέ μουρμουρίζοντας.
Η δίπλα έχει βάλει ελληνικά, λαϊκά, βαριά κι ασήκωτα.
Το ‘χει η μέρα; Μπήκα και διάβασα πριν από λίγο την τρελή κι αλλοπαρμένη (trelofantasmeni). Κι αυτή βαριά είναι σήμερα.
Νωχελικοί άνθρωποι που νιώθουν το ίδιο. Συγκινητικό είναι. Εκεί που νομίζεις πως είσαι μοναδικός, βρίσκεις γύρω σου όμοια κομμάτια.
Και τότε ξέρεις πως είσαι φυσιολογικός. Κάπως.
Γράφω και κάνω σήμερα του κόσμου τα ορθογραφικά λάθη. Εγώ : ) Κι εγώ βαριά κι ασήκωτη είμαι. Κι όμως έχει ήλιο έξω. Μοιάζει να έχει ζέστα.
Το μάτι μου έχει μικρύνει από το φως που σκάει πάνω στους τοίχους των σπιτιών και προσγειώνεται με ταχύτητα στην ίριδά μου.
Δεν ξέρω τι μουσική να βάλω. Αν διαλέξω κέλτικα θα αιστανθώ τώρα σαν τη Σίσσυ σε κάνα λιβάδι. Κι εγώ όμως θέλω να τρέξω τώρα κι όχι να χοροπηδήσω.
Αν πάλι βάλω ροκιές, θα ξυπνήσω το νεύρο μου, το οποίο προτιμώ να έχω ελεγχόμενο για τώρα.
Αν τζαζάρω, θα πρέπει να βγάλω από το ψυγείο το gin. Και δε λέει σκέτο, τώρα!
Άντε να επηρεάσω τις εσωτερικές μου νότες με τη βοήθεια των εξωτερικών.
Αυτό το κατάλαβα μετά από πολλά χρόνια ακρόασης.
Όλοι νομίζουμε πως ακούμε κομμάτια ανάλογα με τη διάθεσή μας. Που σημαίνει πως η διάθεσή μας επιβάλλει το τι θα ακούσουμε.
Ε λοιπόν, συνειδητοποίησα ότι όταν πραγματικά έχεις παιδευτεί να ακούς, συμβαίνει το αντίθετο. Πρέπει να συμβαίνει!
Όταν κλαις, το φάντασμά σου δε σε προστάζει να κλάψεις κι άλλο. Σε προστάζει να συνέλθεις.
Όταν ταξιδεύεις στους καπνούς των τούνελ, το μέσα σου θέλει φως. Θα βάλω μπαρόκ, έκλεισε!
~
όταν το μέσα μας σκουραίνει και μελαγχολεί, απλώς μας δείχνει ότι θέλει συντροφιά και πως πρέπει να απομονωθούμε λιγάκι και να μιλήσουμε μαζί του…
Πηγή εικόνας: www.imageshack.us
“όταν το μέσα μας σκουραίνει και μελαγχολεί, απλώς μας δείχνει ότι θέλει συντροφιά και πως πρέπει να απομονωθούμε λιγάκι και να μιλήσουμε μαζί του…”
πολύ πολύ σωστο!μη παραλειπουμε να δινουμε χρονο στον εαυτο μας να σκεφτει,να κρινει,να βελτιωθει…
καλησπερα demon:)
Καλό σου βραδάκι μαγεία. Από ό,τι είδα, κι εσύ στο σοβαρό το έχεις ρίξει. Καλά πάμε.