Λευκά χρώματα

March 28th, 2008

Νιώθω το κρύο.

Δεν ξέρω αν ακόμη βρέχει. Κοιτάζω έξω, είναι όμως πολύ θολή η όραση και η διάθεσή μου αυτή τη στιγμή για να διακρίνω τις ράγες που σχηματίζουν συνήθως οι στάλες.

Βλέπω απλώς στον ορίζοντα γυαλιστερά σύννεφα να μπουσουλάνε πίσω και κάτω από σκούρα γκρι. Που ίπτανται σα βαριές κουρτίνες.

Όλο αυτό το μαλλί της γριάς, το φουσκωτό, το άφρο, το ηλεκτρισμένο, θα κοσμήσει άραγε όλη τη σημερινή μέρα;

Θέλω να βγω, να περπατήσω, να μαζέψω εικόνες από καθυστερημένα σαλιγκάρια, υγρά τοιχάκια, λασπωμένα τζάμια και ουράνια τόξα πάνω στην άσφαλτο!

Νιώθω το κρύο κι αυτή την ψύχρα που λειτουργεί σα μαγνήτης.
Σα να πιάνεις ένα άψυχο μέταλλο και τα παγωμένα του ρινίσματα να ταξιδεύουν κατά μήκος όλων των φλεβών σου.

Και τώρα, να, κάνει την εμφάνισή του ατίθασα και θαρραλέα ο αέρας.

Ο αόρατος άρχων!

v.jpg

(την τράβηξα προχτές… δεν είναι εκπληκτικός; Ο ουρανός όχι εγώ!)

16 Responses to “Λευκά χρώματα”

  1. # Μενεξεδιάon 28 Mar 2008 at 13:46

    εμένα ως γνωστόν μου αρέσουν πολύ :) και μην λες για μαλλί της γριάς… πεινάω λέμε

  2. # demonon 28 Mar 2008 at 14:45

    Έπαθα πλάκα το καλοκαίρι στη Σαντορίνη, όταν τον Αύγουστο, με το πολύ το μπούγιο, ήρθαν διάφοροι αλλοδαποί με πάγκους κι έστησαν από κοσμήματα μέχρι αξεσουάρ joggling, παιχνίδια και μαλλί της γριάς! Έχω να φάω από πολύ παιδί και μου ‘χει λείψει η αίσθηση. Ξέρεις, όλο αυτό το φουντωτό πράγμα που κολλάει στα χέρια σου και το αιστάνεσαι κενό στο στόμα αλλά όταν το μασάς γίνεται γλυκιά ζάχαρη και σε λιγώνει!

  3. # Vassiaon 28 Mar 2008 at 16:52

    Καταπληκτική φωτογραφία.
    Αν κάτι με κάνει νιώθω έως και έκσταση, είναι το βρεγμένο χώμα και η μυρωδιά του.
    Καλησπέρα :-)

  4. # demonon 28 Mar 2008 at 17:04

    Σ’ευχαριστώ Βάσια. Ναι, ο Ουρανός μου έκανε χατίρι. Κι έχεις δίκιο. Οι μυρωδιές της φύσης είναι πρωτόγονα ελκυστικές.

  5. # Νεράιδα της βροχήςon 28 Mar 2008 at 17:19

    …πέφτουν οι στάλες και πάνε όπου αυτές θέλουν…

    …ποιός άλλος το μπορεί αυτό;

    ….

    Φιλιά βρόχινα…

  6. # Βάσκεςon 28 Mar 2008 at 18:38

    Λοιπόν και η φωτογραφία και το μπλογκάκι σου πολύ ωραίο. Λίγες μέρες αναγκάστηκα να μην περάσω και μου έλειψε.

    Να ‘σαι καλά Δαιμονάκι.

  7. # demonon 28 Mar 2008 at 19:15

    Φιλιά ουράνια, Νεράιδα της Βροχής. Έχεις την τιμητική σου σήμερα : )

  8. # demonon 28 Mar 2008 at 19:16

    Κι εσύ Βάσκες και χαίρομαι που είσαι στην παρέα της blogosfairas! Να ανησυχήσω;
    Υ.Γ. Γιατί την “έκανε” ο πιτσιρίκος;

  9. # γιώργος χρηστινίδηςon 28 Mar 2008 at 20:47

    Ναι, είναι ωραίος ο ουρανός σου!

  10. # Όναρon 28 Mar 2008 at 21:47

    Δεν ξέρω πώς τον έπεισες να πάρει τέτοια πόζα..είναι όμως έτοιμος να σε καταβροχθίσει..ποτέ μην εμπιστεύεσαι τον ουρανό, μην τον ρωτάς, μην τον ακούς όταν απαντά γιατί 9 στις 10 δεν τα εννοεί κι αλλάζει αμέσως γνώμη..Καλησπέρες, μέχρι το κόκκαλο υγρές..

  11. # demonon 28 Mar 2008 at 21:52

    Coming from you, it’s important! Μολυβούπολη…

  12. # demonon 28 Mar 2008 at 21:53

    Γι’αυτό είναι αρσενικός, Όνειρο… ! Καλό βράδυ, κλειδωμένη μέσα, κάτω από την βροχή…

  13. # Βάσκεςon 28 Mar 2008 at 23:14

    Μακάρι να ξέραμε. Η Penthesileia υπαινίχτηκε πως ξέρει! Κάνε κάτι να μάθουμε.

    Όχι πως με νοιάζει, από ενδιαφέρον ρωτάω. 😉

  14. # Όναρon 29 Mar 2008 at 00:29

    Καλά, δεν είπαμε όχι 13 σχόλια; Αν ήταν ο γιατρούλης εδώ θα με είχε προλάβει..(όχι δεν κόλλησα “τη βλακεία του όχι 13”).

  15. # demonon 29 Mar 2008 at 01:47

    Εγώ από περιέργεια, Βάσκες! Απλό: θα τη ρωτήσω…

  16. # demonon 29 Mar 2008 at 01:47

    Τότε Όνειρο?

Trackback URI | Comments RSS

Leave a Reply