Και στα δικά σου : )
demon April 14th, 2008
Την ώρα που γυρνούσαμε, μου έδειξες στο δρόμο ένα αυτοκίνητο στολισμένο με λευκά τούλια. Νιόπαντροι. Ας πρόσεχαν.
Μειδιώντας αποκρίθηκα: «Και στα δικά σου»!
Ειρωνικό δεν είναι, να εύχομαι στον «άντρα» μου και στα δικά του;
Χτες έκανα έναν από τους χειρότερους ύπνους των τελευταίων εβδομάδων. Ίδρωνα στον ύπνο μου. Έγινα μούσκεμα. Τα μαλλιά μου, το μαξιλάρι, ο λαιμός. Σηκώθηκα ξημερώματα κι άνοιξα την μπαλκονόπορτα, ίσα-ίσα, να δροσιστεί ο χώρος. Ήμουν σκεπασμένη μονάχα μ’ένα σεντόνι. Παρόλα αυτά ίδρωσα. Ξανά και ξανά.
Κοιτάζω τώρα το σημάδι στην παλάμη μου από την πρόσφατη μετακόμιση που έκανα. Μέσα στο κρύο, χωρίς γάντια, κουβάλησα πολλά και βαριά. Και η παλάμη μου χαράχτηκε. Και νόμιζα ότι βάζοντας κρέμα θα μαλακώσει η επιδερμίδα κι αυτή η βαθιά γραμμή που μοιάζει με χαρακιά –μπορεί και να είναι-, θα έφευγε. Έμεινε όμως. Όπως και κάποια άλλα πράγματα που ήλπιζα ότι θα φτιάξουν, ότι θα τα προσπαθήσεις για μας…
Μόλις είχαμε καθίσει χτες στην πετρόχτιστη, ζεστή ταβέρνα και η Χριστίνα με ρώτησε με στεντόρεια φωνή: «Εσύ πότε θα γίνεις μάνα;».
Γέλασα. Αυθόρμητα. Καλά έκανα.
Πάει καιρός που κάποιος με ρώτησε κάτι τέτοιο. Και σίγουρα είναι αλλόκοτο το να σε ρωτά κάποιος σχεδόν συνομήλικος.
Ποτέ! Της απάντησα μάλλον απότομα. Μα, παιδί; Εγώ; Ολόκληρη φιλοσοφία έχω χτίσει πίσω από αυτή την απάντηση. Και κυρίως το «εγώ» μου απαντά για μένα. Εγώ να ταξιδέψω θέλω. Εγώ, παιδί είμαι η ίδια. Εγώ, δε θέλω να αλλάξω. Τελεία…
Πηγή εικόνας: ialotouvla.com
Δεν θα πω τίποτα… μόνο ένα φιλάκι φίλη…
Καλή εβδομάδα
Αν είσαι παιδί και η ίδια αγαπητή φίλη τότε ίσως να σαι και πιο κατάλληλη από πολλούς “σοβαρούς” και “κατασταλαγμένους” για να γίνεις μαμά.
Μετά την τελεία ας μη βάλεις παύλα
Καλά να περνάς
Είσαι καθαρματάκι όμως χεχε… Ήμουν σίγουρη ότι θα το ανέφερες το περί τέκνου. Πάντως, πέρα από την πλάκα, η ερώτησή μου δεν ήταν και απόλυτα σοβαρή. Πιο πολύ ειρωνευόμουν την πλειοψηφία, που το “πότε θα γίνεις μάνα;” το χουν καραμέλα όταν δουν τριαντάρα. Κι ας ντρέπονται να το ρωτήσουν χύμα. Το σκέφτονται όμως. ΚΥΡΙΩΣ οι φίλοι μας τα ζώα (άντρες).
Κι από μένα, Μαλινάκι
Καλή βδομάδα να ‘χουμε.
Καλή βδομάδα και σε σένα Vassia. Λιγότερο μινι-καυσωνική : )
Σ’ευχαριστώ και καλώς ήρθες, αντιανεμικέ τύπε. Είσαι το ακριβώς αντίθετο από μένα. Εγώ λατρεύω τον αέρα. Ναι, μπορεί να έχεις και δίκιο. Αλλά αν ο γάμος με τρομάζει μία, το παιδί με τρομάζει 10 φορές. Κι ας ξέρω μέσα μου, πως θα γινόμουν και γαμώ τις μαμάδες!
Λες?! Κατ’εμέ, πάντως, οι άντρες δε θα έπρεπε να έχουν άποψη επί τους θέματος, μια και δεν έχουν ούτε ένστικτο, ούτε ορμόνες, ούτε τους χτυπά κανένα βιολογικό καμπανάκι. Εγωισμό έχουν κι αυτό είναι όλο. Από την άλλη, με παραξένεψε, ευχάριστα όμως, το ότι ο Γιώργος το θέλει! Στα 5 του, το δικό του το παιδί θα ξέρει απέξω όλο τον ΚΟΚ και όλα τα τεύχη Τζόε Μπαρ!
φιλιά
(έχω ενθουσιαστεί με την ιδέα του καλοκαιριού-παρέα-camping-μηχανές)
τα παιδιά είναι οι μόνες αυθεντίες που μπορούν να σε κάνουν να φτάσεις ακόμη και να ξεπεράσεις τα όριά σου…
… αν αυτό μάτια μου, στο προσφέρει και η μηχανούλα σου,
)
κράτα την , μωρό μου. Κράτα την!
…….Το σκέφτονται όμως. ΚΥΡΙΩΣ οι φίλοι μας τα ζώα (άντρες)……..
……..Λες?! Κατ’εμέ, πάντως, οι άντρες δε θα έπρεπε να έχουν άποψη επί τους θέματος, μια και δεν έχουν ούτε ένστικτο, ούτε ορμόνες, ούτε τους χτυπά κανένα βιολογικό καμπανάκι. Εγωισμό έχουν κι αυτό είναι όλο…………..
Ωχχχχχ…
Πολύς φεμινισμός έπεσε σήμερα..
Φεύγω!
Τα λέμε δαίμονα, σε πιο καυτά σου άρθρα
Πάντως έχεις δίκιο.Τα μόνα καμπανάκια που μας χτυπάν είναι αυτά της εκκλησιάς όταν σας παντρευόμαστε…
Lol. Είσαι σωστή Νεράιδα μου/
Γιατί ρε Κωστή, λάθος είμαι; Έχετε εσείς ορμόνες που να τρελαίνονται και να “επιβάλλουν” να γεννήσετε; Άσε τώρα… Δεν είναι φεμινισμός. Χλευασμός σε κάτι που και ανάγκη το έχουμε και το ζούμε καθημερινά, είναι. Άλλωστε εσείς, οι άντρες, τι συζητάτε και πόσο μας “κοροϊδεύετε”; Όσο για τα καμπανάκια… ΤΙΣ παντρεύεστε. Αφού είστε βλάκες και βολεψάκηδες : )
Καλά, φιλιά.
Δυστυχως θα συμφωνησω!
Thx, αγγελάκι. Αλλά πραγματικά, λέω κάτι παράλογο ρε πούστη μου;