Σταθερή αξία
demon April 15th, 2008
Σα τσιχλόφουσκα αιστάνομαι. Ω ναι! Αναμασημένη πρώτη ύλη, που κολλά στη σκέψη, ξαναγίνεται σχήμα. Εύπλαστο πλαστικό, μένει εκεί. Κολλά, δοκιμάζει να μεγαλώσει, βγαίνει για λίγο και φουσκώνει, ξεσπαθώνει, γίνεται πιο διάφανη και σε εκφοβίζει πως θα σκάσει. Στο στόμα σου πάνω, στα χείλη. Και μετά, άντε μάζεψε τα δίχτυα της.
Τσιχλόφουσκα ροζ. Κοριτσάκι. Τσιχλόφουσκα με γεύση ακτινίδιο. Πικάντικη. Τσιχλόφουσκα μαθητική, με αναμνήσεις και κατακτήσεις.
Περιζήτητη, φρέσκια, επαναλαμβανόμενη.
Είμαι μια τσιχλόφουσκα που δε λέει να ξεκολλήσει. Δε λέει να καρφωθεί σε άλλο στοματάκι. Δε λέει να ξαναμπεί στο περιτύλιγμά της.
Μια τσιχλόφουσκα ναζιάρα, μια τσιχλόφουσκα ρετρό. Ατίθαση, ατελείωτη, μωρό.
Πάω να με μασήσουν. Πάω να δώσω γεύση. Να πάρω νεύρα και άγχος. Να δώσω κάτι το απερίγραπτο!
Πηγή εικόνας: latinienterprises.com
Η πρωτη αγχολυτική τσιχλοφουσκα…Μεινε πολυχρωμη, γευστική και ζουμερή… Μην αφεθείς να νιώσεις μασημένη, χρησιμοποιημένη και τελειωμένη μονάχα… Η φροντισε να κολλησεις για τα καλά στη μούρη που θα σε κάνει να νιώσεις ετσι…
Τι όμορφη μια τσιχλόφουσκα που δεν χάνει την γεύση της.
Ξύπνα! Δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχει ευχαρίστηση χωρίς φθορά.
Ας είναι.
Αυτή η τσιχλόφουσκα κόλλησε πάνω στη φωτογραφία και δε βλέπω τίποτα!! Καλημέρες φρουτένιες..
Lol, στο υπόσχομαι, μάνα! Την καλημέρα μου σίγουρα πιο ζουμερή και ΡΟΖ.
Βάσκες, το ξέρω. Πειράζει που παραπονιέμαι κάθε που ανακαλύπτω κι από ένα ραϊσμένο κομματάκι; Πειράζει που θέλω να κρατήσει όσο το έχω ανάγκη; Και μετά, ας γίνει μια κοινότυπη τσιχλόφουσκα. Της ρουτίνας, της συνήθειας, του σαλονιού : )
Καλημέρες Όνειρο, αστραφτερές σαν μπίλιες. Καλό!