Τρελή μέρα για έναν τρελό
demon April 16th, 2008
Η χτεσινή ήταν μέρα παράνοιας.
Αποφάσισα να χρησιμοποιήσω μετρό για τις πιο μακρινές μου διαδρομές, μια κι έπρεπε σε πολύ σφιχτούς χρόνους να κάνω πολλά. Δεν τα συμπαθώ τα μέσα μεταφοράς είναι η αλήθεια, αλλά το μετρό έχει γίνει τον τελευταίο μήνα το μέσο μου. Και δε μου κακοφαίνεται τόσο. Για τώρα. Για λίγο.
Επιβιβάστηκα, όπως πάντα, στον Άγιο Δημήτριο. Είχα μαζί μου τα 80 λεπτά ακριβώς κι αρκετά 5λεπτα για να τα ξεφορτωθώ. Αμ, έλα που, αν και τερματικός σταθμός ο Άγιος Δημήτριος δεν έχει ποτέ υπάλληλο στο γκισέ! Ποτέ όμως. Κι έτσι, αναγκάστηκα και τα έθαψα στην τσέπη μου τα ψιλά-ψιλά για την ώρα. Πάει καλά.
Προορισμός μου ήταν η Δουκίσσης Πλακεντίας. Κατεβαίνω Σύνταγμα κι αλλάζω μετρό με κατεύθυνση το Αεροδρόμιο. Λέω ok. Θα προλάβω. Μετρό είναι, σφαίρα πάει, έχω μπει πλέον στο βαγόνι. Έλα όμως που για κάποιον μαγικό λόγο, ο συγκεκριμένος συρμός σταμάταγε Εθνική Άμυνα!!! Ή Χαλάνδρι; Δε θυμάμαι τώρα. Κι έπρεπε να περιμένουμε το επόμενο όχημα. Άλλα 4 λεπτά χάσιμο. Τα κατάφερα στο τέλος με συνολική καθυστέρηση 20 λεπτών. Και το σιχαίνομαι ν’αργώ.
Μετά από 2 ώρες έπαιρνα το μετρό Εθνικής Αμύνης για να κατέβω Ευαγγελισμό. Ούτε 10 λεπτά διαδρομή. Ή τουλάχιστον έτσι πίστευα.
Έλα όμως που κάποιος τρελός αποφάσισε να μας κατεβάσει όλους Κατεχάκη, χωρίς εξηγήσεις και κυρίως, χωρίς να μας ενημερώσει όταν μπαίναμε στο μετρό και πληρώναμε τα 0,80 ευρώ! Οπότε, πληρώσαμε ουσιαστικά για μία στάση. Άντε βρες οτιδήποτε Μεσογείων.
Λεωφορείο γιοκ, ταξί ναι καλά, ποδαράτο… δεν προλάβαινα. Έκανα τα μαγικά μου και κατάφερα ανάμεσα σε τόσο κόσμο (πόσοι είμασταν 50, 100?), να χωθώ σ’ένα ταξί. Με την ψυχή στο στόμα όλα.
Όταν με το καλό το βράδυ συνάντησα τον άντρα, με ενημέρωσε πως είχε γίνει μάρτυρας ενός τροχαίου με μηχανή και πως είχε περάσει μιάμιση ώρα από τη ζωή του στο βανάκι του ανακριτικού. Εύμορφα!
Είναι κάτι μέρες που λες…
bonbonita.livejournal.com
Νομίζω πως το ατύχημα ήταν το χειρότερο όλων. Τα αλλά είναι απλή ταλαιπωρία, δεν μετράει, ξεχνιέται, είναι ανούσια. Μια τρελή μέρα όπως κάθε μέρα, στην πρωτεύουσα λοιπόν
Θα έρθεις το Σάββατο;
Το παραβλέπεις ψύχραιμα το πράγμα μου φαίνεται. Η ταλαιπωρία δημιουργεί νεύρα και τα νεύρα μπορούν να προκαλέσουν πολλά. Λίγο στην τσίτα να είναι και ο άλλος, δε θέλει πολύ. Τι είναι το… Σάββατο?
συνάντηση κορυφής…http://eroessa2.pblogs.gr
Για να δούμε… Ρε συ, δεν είμαι καλεσμένη ούτως ή άλλως.
είδες πουθενά να μοιράζουν προσκλήσεις;;;;
Α, δεν ήταν εκείνο το αεροπλανάκι που πέρασε προχτές από την ταράτσα μου, αλλά δεν το πρόλαβα?!
και εγώ τα πέρασα για διαφημιστικά για σερβιέτες :Ρ χοχοχοχοχο
Ρώτησε αν θέλεις την Πριγκίπισσα για περισσότερες λεπτομέρειες. Εγκώ θα μάθω τελευταία στιγμή τις λεπτομέρειες ως συνήθως… να έχουμε και λίγο σασπένς
Καλησπέρα.
Εσένα τουλάχιστον σου ξενίζει η κατάσταση αυτή..σκέψου κι αυτούς που δεν τους αγγίζει καθόλου πλέον και θεωρούν αυτό νορμάλ και την ησυχία παράνοια..Καλησπέρες Αθηναϊκά νευρωτικές..
Μπα, δε ρωτάω κανέναν. Ακάλεστη δεν πάω πουθενά. Τ’ακούς μάνα; Και ποιος σου είπε εσένα ότι με θέλουν; Εσένα ποιος σε κάλεσε αλήθεια?
Γεια σου Μολυβούπολη. Που ήσουν;
Κάθε σπίτι έχει πλέον κι από ένα σχοινί, Όνειρο, μαχαίρι καλά ακονισμένο, ξυραφάκι, χαπάκι και πάει λέγοντας : ) Φιλιά, μεταξύ σοβαρού κι αστείου.
Η μανουλα αργει αλλα ακουει.. Βεβαια οτι γεννησε γεννησε και προσκλησεις δυσκολεύεται κομμάτι, αλλα δε νομιζω να μη μας βρουνε μια ακομα! Αν σε θελουμε ε; Εμ, βεβαια τι θα λεγες, παιδι μου δεν εισαι;
Έτσ
με τον κηδεμόνα σου! χαχαχαχαχα
Έρχομαι κατευθείαν και στη μετά φάση άμα κωλύεστε τόσο!!! Για μαμ. Μάνα… mama… (τη διαφήμιση την έχουμε δει όλοι έτσι;)
Σιωπή εσύ, μικρή!
Εμαθα απολυσαν καποιους καργιοληδες οδηγους, και επειδη οι Δημοσιοι Υπαλληλοι εχουν καλομαθει, κανουν τετοια για να σπασουν τα νευρα του κοσμακη, λες και θα αλλαξει τπτ…
For your info κουκλιτσα μου και για να μη βασανιζεσαι, επειδη ο συρμος (μπλε) θα επιμηκυνθει προς Νομισματοκοπειο κλπ, η Εθν. Αμυνα θα ξαναγινει τερματικος σταθμος.
Άντε ρε… τι μαθαίνει κανείς. Καλά έκανες και μου το είπες, αγγελάκι. Θέλω κι εμένα να με βάλουν σε έναν πύραυλο με αυτόματο πιλότο και να με ξεχάσουν μέσα για 8 ώρες, 5 μέρες την εβδομάδα, με ασφάλιση και όλα τα συναφή.