Against the odds
demon May 5th, 2008
Έχει πλάκα έτσι, δε βρίσκεις; Όλοι μα όλοι να ποντάρουν τις μάρκες τους στο κόκκινο κι εσύ, πηγαίνοντας κόντρα σε κάθε πρόβλεψη, ίσως και λογική, να αφήνεις τη ζωή σου όλη πάνω στο Μαύρο!
Και ναι, είναι χορταστικό όταν είσαι ο μόνος που διασκεδάζεις με τον πόνο σου. Με τον πόνο. Κυλιέσαι στο μάρμαρο κι άξαφνα σε πιάνει ένας πόνος στη στήθος. Σε τσιμπά και σου κόβει την ανάσα. Κι από εκεί που δεν μπορείς ούτε να τεντώσεις το σώμα σου, να πάρεις μεγάλη μπουκιά οξυγόνου, εσύ να σκας στα γέλια. Να σε πιάνει νευρικό γέλιο. Να γελάς επειδή πονάς. Να γελάς επειδή πονάς και γελάς!
Κι απλώς να αφήνεσαι στο μαύρο…
Πηγή εικόνας: dimolog.blogspot.com
Μ’ εστειλες.
Τη ζωη μου περιγραφεις?
mmm… όχι?
Και έτσι πρέπει. Ο πόνος σου ανήκει μόνο σε σένα. Γέλασε μαζί του, ξεγύμνωσέ τον, κάντον οτι θες.
Να τον θάψω μπορώ?!