Καλημέρες, πολλές κι ακτινωτές!
demon June 18th, 2008
Καλημέρες. Πολλές και ζουμερές καρδιά μου.
Χτυπάς και σήμερα.
Βλέπεις και σήμερα.
Αγγίζεις και σήμερα.
Ωραία. Είμαι καλά λοιπόν.
Να σου μιλήσω ή έχεις δουλειά και σε απασχολώ;
Μετράς μήπως τις χάντρες που περιμάζεψες τις τελευταίες ώρες στον ύπνο σου;
Όταν φίλμαρες όνειρα και ψάρευες δίχτυα;
Ετοιμάσου ζωή! Ετοιμάσου κι εσύ!
Ένα, δύο τρία.
Βάζω τη μάσκα και βουτώ.
Να συλλέξω αστερίες και θαλάσσια αστερόσκονη.
Να λιαστώ πάνω στα λεία σεντόνια του νερού.
Να με γαργαλήσουν οι αφροί της φύσης.
Να αποκοιμηθώ κάτω από πράσινες σκιές.
Καλημέρα. Μάτι μου, στόμα μου, καρδιοχτύπι.
Καλημέρα σε μένα. Καλημέρα και σε σένα.
Με ένα φιλί στεγνό, σύντομο, πεταχτό σε αφήνω. Σκέψου μονάχα τι μπορούν να κάνουν αυτά χείλη… Τι μπορούν να κάνουν όταν υγρανθούν από τη βροχή σου.
Καλημέρες. Πολλές και σπινθηροβόλες!
Πηγή εικόνας: numbpurplehaze.diaviantart.com
Καλησπέρες γλυκές και ζουμερές
Καλησπέρες μικρούλα.
Είναι άλλη η αίσθηση που βγάζουν τα κείμενά σου τώρα που τα διαβάζω στην σειρά.
Καληνύχτα. Καλημέρα.
Καληνύχτα Βάσκες, φιλαράκι. Τι γεύσεις σου αφήνουν λοιπόν; Καλή Κυριακή!
Μα είναι όλα τα συναισθήματα ανάκατα. Εναλλάσονται σαν το ρεύμα. Δεν είναι όλα μαύρα ή άσπρα. Ούτε καν όλα γκρίζα.
Άσχετο – το ένα χρωστούμενο το έβγαλα.
Μένει το δύσκολο.
Σε διάβασα. Μ’αρέσει που κι εσύ απαντάς στις βρισιές.