Choco-sick!
demon August 26th, 2008
Έδωσα ρέστα σήμερα και η μέρα δεν έχει πάει ακόμη για ύπνο. Που σημαίνει ότι μπορεί να το παρακάνω… κι άλλο!
Μου ήρθε η περίοδος. «Καλά» μέχρι εδώ; Είναι από κείνες τις μέρες που αιστάνομαι κάπως. Λίγο ασταθής, λίιιιγο έτοιμη να εκραγώ –αλλά αυτό κι αν είναι σύνηθες-, λίγο αδύναμη, άκεφη, χωρίς διάθεση να φάω κι άτονη.
Δεν παίρνω ποτέ φάρμακα για την περίοδο. Never did never will, hopefully. Κι ούτε πονάω ιδιαίτερα. Την πρώτη μέρα, τα γνωστά τσιμπήματα/πονάκια κι αυτό είναι όλο. Και κυρίως, εκείνο το εκνευριστικό συναίσθημα του να μην ξέρεις τι θες!!! Απίστευτο……….
Κι έτσι σήμερα χάρισα τη μέρα στον εαυτό μου. Δεν έκανα τίποτα απολύτως. Κι όλο το απόγευμα βλέπω ξένες σειρές στην On και χώνω στη χαρά μου σοκολάτες. Μακρόστενες και τετράγωνες, σβούρες και λευκές, με γέμιση και κρύες.
Είμαι άρρωστη (και) με τη σοκολάτα, αλλά πραγματικά σήμερα το παράκανα. Κι έχω να το κάνω αυτό αρκετά χρόνια. Έτσι. Να τρώω και στο τέλος να μη θέλω άλλο.
Κάποιος να με πάρει αγκαλιά τώρα.
Πηγή εικόνας: littlegreen.typepad.org
Τελικα αυτος που ειπε το “γυναίκες, τρελλες”, ενα δικιο τοχε… Αν μη τι αλλο, για μια βδομάδα το μηνα τουλάχιστον, βαράμε κόκκινο στην παράνοια! (Και τι ναι τουτο με τη σοκολάτα ρε παιδι μου.. να βγαίνω απο το γραφείο με το μάτι κόκκινο κι αγριεμένο, θελω σοκολάτα λεμε, δε πα να βαράνε τηλέφωνα και να καιγεται το μαγαζί ολόκληρο, εγω μονο τις σοκολάτες βλέπω!)
Έχει την πλάκα του… αλλά μόνο για μας : )
Aυτό το να μην ξέρεις τι θέλεις μαμότο…..Κακάο η σοκολάτα !!!!
Σο-κο-λά-τα δαγκωτό, Μάνια-κη ξανθιά μου.