Γιατρέ μου, η γάτα μου τρελάθηκε!

August 28th, 2008

Help… I need a vet, or my pills or… my cat back!

Από τότε που γεννήθηκα είχα πάντοτε γάτα. Είχε η μητέρα μου πριν με γεννήσει, από παιδί έφερνα στο σπίτι και πάντα τις λάτρευα, δενόμουν μαζί τους, τις εκπαίδευα, νοιαζόμουν. Και πάντα, πλην μίας φοράς, κεραμιδόγατες. Πανέξυπνες, άγριες, άτακτες, πανέμορφες.

Τους τελευταίες 10 και κάτι ψιλά μήνες, πήραμε με τον άντρα δυο γατάκια, κατάμαυρα. Το «δικό» μου είναι το Ματάκι. Ατίθασο, τελείως μούρη, που ακούει απόλυτα στο όνομά του, που καταλαβαίνει πολύ καλά, που ανοίγει πόρτες και τηλεόραση και που γενικώς, μας έχει ξενυχτήσει πολλά βράδια.

Η ψύχωσή μου με τις γάτες, ως εκ τούτου, είναι γνωστή. Ε, τόσα χρόνια με γάτες στο σπίτι, νομίζω ότι θεωρούμαι δίκαια γατόφιλη.
Τόσους μήνες λοιπόν, έχουμε βρεις τις ισορροπίες μας με τα γατιά. Είναι ώρες-ώρες σα να έχεις μωρό στο σπίτι, αλλά δεν παραπονιόμαστε. Μέχρι σήμερα!

Γιατί το γατί μου τρελάθηκε, γιατρέ. (θα στα πω και προσωπικά…)

Τα στειρώσαμε, όπως έχω κάνει και με τις προηγούμενες «δίμετρες θεές» μου. Μετά φύγαμε διακοπές και το διακινδυνεύσαμε. Τις αφήσαμε μόνες σπίτι με μπόλικο νερό και τροφή. Επιστρέψαμε, βρήκαμε το σπίτι στη θέση του και τα γατιά να μας μιλάνε, ευτυχώς! Δεν είχαμε αντίποινα. That is until now.

Και τώρα, λοιπόν, το Ματάκι έχει τρελαθεί. Συνεχώς φεύγει από το σπίτι. Αφήνουμε ανοιχτά εμείς, για να αερίσουμε και να αεριστούμε και οι ίδιοι, και τσουπ, δίνει απροκάλυπτα πλέον έναν πήδο κι έξω! Εντάξει, ότι είναι κυνηγόγατο, με φοβερό σώμα και μάτι (!), το ξέρουμε, αλλά έχει αλλάξει τελείως. Δεν κάθεται με τίποτα. Μπαίνει για λίγο, κλέβει χάδια και νερό και πίσω στη μαμά-φύση!

Γιατρέ μου?

Δοκίμασα, να την «κλειδώσω» στο δωμάτιο όπου την κρατάω τη νύχτα, δοκίμασα και να την αφήνω να φεύγει χωρίς να της φωνάζω. Μάταια. Το γατί για κάποιο λόγο θέλει να είναι έξω. Της αρέσει και δεν ξέρω πως θα μπορέσει να ξαναγίνει σπιτόγατα, ώστε μόλις πάμε Πατήσια, να μην κινδυνεύει να πηδήξει σε κάνα φωταγωγό ή… στην Πατησίων κυνηγώντας περιστέρια. Μη γελάς!

my-black-cat.jpg

10 Responses to “Γιατρέ μου, η γάτα μου τρελάθηκε!”

  1. dreamerlandon 28 Aug 2008 at 16:17

    Δεν θα το γλιτώσεις μάλλον. Πριν από ένα μήνα έβγαλα τον μπαμπά της από τον φωταγωγό. Έπρεπε να μ’ έβλεπες να κάνω τον λοκατζή (ξέρεις τους φωταγωγούς στα Εξάρχεια!!!), αφού ο πυροσβέστης που ήρθε κουνάμενος-λυγάμενος είπε ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα γιατί είναι δύσκολο (!!)

  2. demonon 28 Aug 2008 at 21:01

    Dreamerland….. Μετακόμισες? Έφυγες? Γύρισες? δείρε με, δείρε με. Ναι, το γονίδιο!

  3. phlou...flison 29 Aug 2008 at 20:10

    Μήπως η στείρωση δεν έπιασε και κυνηγάει γατούλες;

  4. demonon 29 Aug 2008 at 22:45

    Μπα… Νομίζω ότι την άφησα (τη στείρωση) σε ικανά χέρια. Μάλλον απλώς τρελάθηκε λόγω καλοκαιριού ή όντως τη “χτύπησαν” κατακούτελα τα γονίδια. Πάντως, πραγματικά δεν αντέχω άλλο. Α, καλώς ήρθες φλου-φλη!

  5. Εύηon 30 Aug 2008 at 10:44

    εεεε…η στειρωση ειναι μια χαρα…μην ακουω κουλα!!;-)
    Μπορει να ειναι αντιδραση που κλειστηκε μέσα για αρκετο καιρο!!
    Θα τα πουμε και απο κοντα …Ματάκι…;-)

  6. demonon 30 Aug 2008 at 13:38

    Όντως, η στείρωση πήγε άψογα. Προχτές ήρθες ένας γάτος, άσχημος, μεγάλος, πονηρός και παίξαν ξύλο. Δεν κάναν άλλα… Ναι, Ευούλα, σε περιμένω!

  7. FIFIon 11 Jan 2009 at 00:25

    AKOU EMENA H GATA MOU EDO KAI DUO MERES EHEI EJAFANISTI TI BLEPO MONO TO PROI KAI AYTO POLU LIGO META MONO GATOYS BLEPO KAI AYTH EHEI EJAFANISTI DEN PERNAEI APO TO SPITI OUTE TROEI TO FAGITO TIS SINEHEIA AKOUO GATES NA MALONOUN KAI AYTI DEN EINE POTE EKEI EINAI PERIODOS ZEYGAROMATOS KAI OUTE POU TI BLEPO!OMOS GIA TI GATA SOU EHO NA SOU PO NA MIN EISAI NEYRIKI MEZEI TIS KAI AN GIRNAEI EISAI POLY TIHEREI MPOREI NA THELEI TON DEKO TIS HORO IDIKA AN MEGALOSE EJO!MIN NEBRIAZEIS DEN MPOREIS NA TIN PERIORISEIS THELEI NA ZEI ELEFTEREI!

  8. demonon 11 Jan 2009 at 06:39

    Fifi, έχεις τα δίκια σου. Να την περιορίσω τη δίμετρη δεν μπορώ και δε θέλω! Αλλά πραγματικά είναι σπαστικό η γάτα σου να είναι περισσότερο μακριά σου παρά μαζί σου. Στο κάτω-κάτω, ανησυχώ για εκείνη. Βέβαια από τότε πολλά άλλαξαν, αλλά όχι και το ατίθασο του χαρακτήρα της. Ακόμη και τώρα, που είμαι σε πολυκατοικία, εκείνη σεργιανίζει στα διπλανά μπαλκόνια. Μέχρι καμιά μέρα… Ούτε να το φαντάζομαι δε θέλω. Είναι όμως μοναδικό γατί. Oh yes, she is!

  9. LIAon 11 Jan 2009 at 11:32

    SE KATALABENO APOLITA I DIKAI MOU DEN EINAI POUTHENA SIMERA!KAMIA GATA DEN EINAI STI BERANTA!EHEI UPEROHA GALAZIOPRASINA MATAKIA KAI EINAI GKRI!MA DEN KATALABENO TI MEGALOSA EGO.PRIN LIGES MERES KATHOTAN STIN AGALIA MOU.DEN PIGE MAKRIA.PANTA GIA TI GATA MOU ANISIHO EINAI SAN TOUS PILOTOUS DEN JEREIS AN THA GIRISOUN PISO MA EJO TI MAGALOSA EJO TIS ARESEI NA ZEI.TO THEMA EINAI OTI OTAN TI PROTOBLEPIS EINAI MIKRI KAI PREPI NA TIS DEJEIS TO SOSTO META MEGALONI EUGEI MONEI TIS META GIRIZEI KAI ESEI MENEIS MONEI KAI KATHE FORA POU BREHI I HIONIZEI NA ANAROTIESE AN EINAI KALA.ME OLES TIS ANAMNISEIS APO EKEI,MAKARI NA TIN EKLINA STO SPITI GIA EKATO MERES OMOS THA JERO OTI PANTA I KARDIA THS THA EINAI ME TA ALLA GATIA ME AYTOUS POU GNORIZEI KAI AFOU GIRNAEI,POU LEI KAI I FIFI,TI FOBASE PANTA THELI TIN AGALIASOU KAI TA HADIA SOU!KALI TIHI GLIKIA MOU!

  10. demonon 11 Jan 2009 at 22:17

    Κορίτσια, η γάτα είναι πώρωση! Και φυσικά πρέπει να της δίνεις την ελευθερία της αλλά και να τη φροντίζεις. Παρόλα αυτά, όπως όλα τα πράγματα που αγαπάς, θες και να τα απολαμβάνεις και λίγο. Οπότε, για κάποιες ώρες της μέρας, η γάτα πρέπει να μπαίνει και μέσα στο σπίτι. Φιλιά, καλή βδομάδα να ‘χουμε.

Trackback URI | Comments RSS

Leave a Reply