Ξενύχτια της βροχής

January 9th, 2009

Και 6 και 7 και 8. Πήγε 4 και 8. Κοιτάζω το φωτεινό usb hub και μέσα του το χρόνο. Ακόμη ξύπνια. Ακόμη εδώ.

Και χτες, μέχρι τις 5 το μυαλό μου χόρευε.

Ξαναφέρνω στο νου μου τα υγρά αυτοκόλλητα διαμαντάκια πάνω στη ζελατίνα του κράνους μου. Κατεβαίναν το ένα μετά το άλλο με απίστευτη ορμή σήμερα το βράδυ. Ένα διαμάντι, δύο διαμάντια… Τρεις σταγόνες. Γρήγορες. Τόσο απίστευτα αληθινές. Κι όμως να τις ψηλαφίσω δεν μπορώ.

Πήγε και μισή.

Να δω τι ώρα θα με πλησιάσει η ψυχή μου απόψε. Τι ώρα θα ζητήσει να τις σερβίρουν τα όνειρα…

Πηγή εικόνας: theshiny.deviantart.com

6 Responses to “Ξενύχτια της βροχής”

  1. # Μενεξεδιαon 09 Jan 2009 at 13:35

    Μια απο τα ίδια μικρή μου… το ‘χε η βραδιά και ήταν μόλις παραμονή πανσελήνου :*

  2. # demonon 10 Jan 2009 at 21:38

    ααα έτσι εξηγείται.

  3. # tzonakoson 12 Jan 2009 at 00:35

    Τα εχω κόψει τα παλιά τα ξανύχτια.
    Το κακό ειναι που με εχουνε κόψει και τα όνειρα, δεν βλέπω πια τόσα …

  4. # demonon 12 Jan 2009 at 04:30

    Αν δε βλέπεις πια στον ύπνο σου, τότε να τα προσκαλέσεις στον ξύπνιο σου, Johnny boy.

  5. # tzonakoson 20 Jan 2009 at 23:27

    Το κάνω αλλα δειλά πλέον, φοβάμαι, υπάρχει κατι που με κάνει και φοβάμαι πια.

  6. # demonon 21 Jan 2009 at 05:15

    Το ότι μεγαλώνεις κι αφήνεις πίσω τα ρούχα του παιδιού, ίσως?!

Trackback URI | Comments RSS

Leave a Reply