Βλέπω μέσα από το χρώμα του αέρα
demon January 27th, 2009
Μα είναι τόσο προκλητικό.
Ένα βήμα είμαι. Ένα βήμα πίσω.
Να σύρω δεξιά κι αριστερά μου αυτές τις γυάλινες πόρτες και να μπω στο στρόβιλο.
Να πάψω να είμαι ένα, στέρεο, ύλη, καθοδηγούμενη από τη βαρύτητά μου.
Απλώς να γεμίσω το γύρω μου. Να γεμίσω αυτό που ποτέ δε βλέπουμε.
Φαντάσου όλο αυτό το διάφανο γύρω σου, το οξυγόνο, τα σωματίδια, το κενό σαν ένα θεόρατο μπολ. Κι εκεί πέφτουν όσοι κάνουν το βήμα. Το παραπάνω.
Όσοι χάνουν το σώμα τους μπαίνουν εδώ. Και το γεμίζουν σιγά-σιγά.
Μα είναι τόσο προκλητικός αυτός ο αέρας. Τον βλέπω. Ναι! Τον βλέπω.
Πηγή εικόνας: ambrits.deviantart.com
Προχωρημένη στα περί Φυσικής σε βρίσκω. Κάτι σε …πλάσμα, κάτι σε …μαύρη τρύπα, κάτι σε …αντιύλη ένα πράμα!
Την επεξήγηση την αφήνω σε σένα, φλού-φλη. Και σε εσάς.