Σκέψεις σαν ιστός
demon March 19th, 2009
Παλιά δεν κώλωνα. Παλιά τολμούσα, βουτούσα, έφευγα. Άρπαζα ό,τι ήθελα, δοκίμαζα ό,τι τριβέλιζε το μυαλό μου, πιανόμουν, αφηνόμουν, καβαλούσα, τραγουδούσα και φώναζα στην ψυχή μου. Δώσε κι άλλο. Χύσε το μέσα σου. Δώστω. Μοίρασέ το σαν άρωμα. Κάνε σκέψεις. Κάνε χορό τις σκέψεις σου. Μην κρατάς τίποτα.
Τα χρώματα με επισκέφτηκαν το ένα μετά το άλλο. Ώσπου γνώρισα όλο το ουράνιο τόξο. Στον ξύπνιο μου. Βίαια, σκληρά, απότομα, αποφασιστικά, τα σωληνάριά μου γέμισαν μέχρι πάνω. Και το καπάκι έκλεισε.
Και τώρα, αναρωτιέμαι. Γιατί κάνω που και που δεύτερες σκέψεις. Γιατί με πιάνω να κωλώνω. Γιατί; Εγώ;!
Τι ζυγίζω άραγε; Τη μικρή σοφία μου; Εσύ μπορεί να τη λες ωριμότητα, γιατί σε συμφέρει να την τυλίγεις με αυτό το μουσαμά.
Εγώ όμως ξέρω πως αυτή η σοφία με μπλοκάρει. Αντί να τραβά σα σχοινί από μέσα μου την ενέργεια και την αποφασιστικότητά μου, τη στρώνει φύλλο και τη μετρά με το υποδεκάμετρο. Πόσα εκατοστά αυτή τη φορά;
Να μπλέξω σε καυγά; Να ανηφορίσω πάνω σε αυτό τον άνθρωπο; Να πιάσω τα γκέμια; Να ζητήσω το χρόνο μου πίσω;
Πηγή εικόνας: dandibooks315.deviantart.com
gerases… vlakako gerases reee
mprosta stin o8oni me ti mpixla sti mouri.. teliws kapsimo
Και η ντεκαπάζ μπορεί να στον κάψει, όπως και η μαλακία. Δεν έχει να λέει τίποτα. Καλώς ήρθες, ακόμη κι εσύ, μαγκάκο. Όταν γίνεις μάγκας τα ξαναλέμε. Ελπίζω.
Υ.Γ. Οι γυναίκες δεν έχουμε… μπίχλα. Αυτό είναι δικό σας προνόμιο.
Se niw8w apoluta…eilikrina enw eimai arketa mikroterh exw skepseis opws to les kai esu istous!!!!
Den 3erw ti ginetai…Egw??? pou kapote den katalabaina tipota kai den upologiza kanenan twra na fobame (den 3erw ti…)!!! 3afnika xanesai mesa se ena skoteino dwmatio pou to mono pou niw8eis einai to egw s adeio…
όσο πιο φωτεινό το δωμάτιο, τόσο πιο σκοτεινή η ρουφήχτρα. Είδες; Οι ιστοί μοιάζουν μεταξύ τους. Καλώς ήρθες DarkSun.