Πάσχα στην Αίγινα
demon April 21st, 2009
Γύρισα!!! Ναι… Ε, δηλαδή το ξέρω πως δε θα έπρεπε να χαίρομαι μια και πέρασα υπέροχα στην Αίγινα, αλλά και το ταξίδι της επιστροφής και το να βρίσκεσαι στο σπιτικό σου, είναι κι αυτό όμορφο. Κι ευτυχώς οι μαύρες γάτες μου επέζησαν και από αυτή τη δοκιμασία. Με αρκετή γκρίνια κι ένα χαμένο λουράκι, αλλά όλα καλά. Δεν είχαμε άλλη ξενάγηση στην Πατησίων…
Με φιλοξένησαν στους Άγιους Ασώματους σε ένα πραγματικό στολίδι από πέτρα, με πολλές κρεβατοκάμαρες και προσωπικό χώρο. Μέσα σε ένα απίστευτα μεγάλο κτήμα, με πολλές γάτες, ένα σκύλο, ένα φίδι κι έναν σκαντζόχοιρο. Μεγάλη ιστορία…
Το εσωτερικό μου ρολογάκι μια χαρά προσαρμόστηκε. Σχετικά λίγες ώρες ύπνου, πρωινό ξύπνημα χωρίς ξυπνητήρι, ένα πλούσιο πρωινό, λίγη κουβεντούλα μες τη φύση, εκδρομή στα χωριά και τα αξιοθέατα της Αίγινας. Και το απόγευμα επιστροφή, λίγος ύπνος μετά τα τσίπουρα και το ψάρι, ντους για ανανέωση και συνάντηση στο καθιστικό για επιτραπέζιο.
Μια χαρά δηλαδή! Και κάτι παραπάνω.
Α, εκκλησία δεν πήγα. (πολύ φτωχά τα βεγγαλικά φέτος)
Και την Κυριακή μέχρι το μεσημέρι είχε μια απαίσια υγρή μέρα, βουτηγμένη στην ομίχλη και την αντηλιά.
Έβγαλα πάρα πολλές φωτογραφίες. Κάποιες καλούτσικες.
Και μου πήρα σκουλαρίκια, φυσικά!
Κι ένα φούξια πορτοφολάκι.
Και φιστίκια, ναι. Για μένα και τον κολλητό μου.
Αυτά.
Καλώς όρισες δαιμονάκο!
Μια χαρά τα πέρασες διαβάζω, εύγε!..
υγ. φούξια πορτοφόλι;; γυναίκες…
Καλώς ήρθες….
Καλά πέρασες από ότι φαίνεται… και κάθε χρόνο και καλύτερα σου εύχομαι….
Το φίδι σε γυάλα φαντάζομαι…δεν σεριάνιζε και σας έκανε παρέα?
Σ’ευχαριστώ ρε Κρητικέ. Εσύ… πήγες πουθενά? : ))) Ναι, φούξια. Πρώτη φορά στη ζωή μου πορτοφολάκι σε έντονο χρώμα. Και δερμάτινο.
Το φιδάκι, συνεπές στο ραντεβού του, ερχόταν κάθε βραδάκι νωρίς να φάει στη μια πλευρά του κτήματος. Γιατί αν ερχόταν αντιμέτωπο με τον σκαντζόχοιρο θα γελάγαμε! Φιλιά
Εννοείται οτι περιμενω φωτό ε; Καλως ορισες μικρη!! Να σου πω την αληθεια μου ενα φοβο για τα γατουλια τον ειχα…!!
:-)Χριστος Ανεστη!
Όχι ρε δαιμονάκο δεν πήγα, στην πόλη έμεινα, υπάρχει κανένα πρόβλημα, το λες για να με εκνευρίσεις, όχι πες μου δηλαδή, σε ενοχλεί, εμένα όχι, εσένα, πες μου δηλαδή;;;
)))
Και δυο και τρεις Ευούλα. Αλλά ευτυχώς το γλιτώσαμε. Φωτό ε? Κάτι έχω.
Αφού εσένα δε σε ενοχλεί, τι ασχολείσαι?! Φιλιά Μάνο. Περίμενα πως όλο και κάτι θα έκανες. Κάτι ωραίο, μια εκδρομή π.χ..
Ελεύθερος ο “φίδης” ???? ΧΑ! αν τον πετύχει ο σκαντζοχοιράκος σε καμιά συστάδα θα κάνει “Πάσχα” και αυτός…
άσε που και η γάτα (αν δεν είναι απο αυτές που τις πατάνε τα αυτοκίνητα sorry) εύκολα τον καθαρίζει και αυτή…
“Ζειν επικινδύνως” ο “φίδης” βαρέα και ανθυγεινά κολλάει στο κτήμα…
Κατηγορία γάτας: που τις πατάνε τα αυτοκίνητα!? άμα σε ακούσει η Εύη μας… την έκατσες. Ναι, οι γάτες γουστάρουν φιδάκια. Όχι για να τα σκοτώνουν, αλλά για να παίζουν μαζί τους, να τα ζαλίζουν, να τα κουράζουν και μετά γδάρσιμο! Ε, κι άμα πεθάνει το σκατόφιδο, θα είναι μετά από ώρες. Ούτε γάτα ούτε ζημιά!
Μπα, έμεινα εντός των τοιχών πασχαλιάτικα…
Αλλά ελπίζω για 2 εκδρομές μέσα στο Μάη
Φιλιά
Μπρρρρ με τα φιδια της φυσης ανατριχιάζω… ασε που δεν ξερω πως να τους φερθω…Καλως ορισες βρε! Με γεματες μπαταρίες, ομορφιά της φύσης και ζεστασιά της παρέας. Για τα φιδια πάντα υπάρχουν οι σκατζοχοιροι…
Εγώ πάλι ανατριχιάζω με τα πάσης φύσεως φίδια, μανούλα! Και ειδικά με κείνα που δε σέβονται το χώρο τους, αλλά ούτε και το δικό σου. Όσο για τους σκαντζόχοιρους, συνήθως γίνονται μπάλα και παίρνουν τους αθώους μαζί τους. Και γουστάρουν να τους μπλέκουν όλους στη φαντασία τους!