Στο άπειρο
demon May 5th, 2009
Κάτω από μια τέντα… δίπλα σε μια υποβρύχια λίμνη… μέσα στην έρημο…
με δισεκατομμύρια κόκκους άμμου να επιπλέουν, να φτιάχνουν πλεξούδες, να χορεύουν σα σαύρες και να κάνουν ηλιοθεραπεία.
Μασουλάω ένα μπαστουνάκι από πιπερόριζα και ψηλαφώ τα χάρτινα, ασημένια άστρα που έχω κολλήσει στις μπαλκονόπορτες. Αυτά, αν πέσουν τα ξανασπρώχνω πάνω στο τζάμι. Με τα πραγματικά τι γίνεται; Θα χρειαστώ εκατοντάδες γερανούς με χοντρά, ατσαλένια σχοινιά για να καταφέρω να τα φέρω στο σωστό ύψος και μετά να τα αφήσω να αιωρηθούν στο φυσικό τους περιβάλλον.
Αστέρια… Κόκκοι
Δεν μπορώ με τίποτα να συγκεντρωθώ σήμερα. Φοράω το μενταγιόν που μου χάρισες και σκέφτομαι να ανοίξω το κλουβί με τις πεταλούδες. Να τις χαρίσω πίσω στην ελευθερία. Να τις φυσήξω. Όπως το κερί των γενεθλίων μου. Που πετούσε σπίθες και ψήλωνε με κάθε σταλαματιά οξυγόνου ακόμη παραπάνω.
Κάποια πράγματα θα είναι πάντα φιτίλι έμπνευσης. Ατίθασα, άπειρα. Άθικτα
Πηγή εικόνας: robo-rabbits.deviantart.com