Κερασόπιτα ή… κεράσια;

June 18th, 2009

Αγόρασα… κερασομπήχτη χτες από το Cook Shop και μία από αυτές τις μέρες, λέω να καθίσω ένα βραδάκι και να φτιάξω κερασόπιτα! Και μόνο το όνομα αυτού του γλυκού με κάνει να τρελαίνομαι από άρωμα και σκούρο χρώμα.

Προς το παρόν απολαμβάνω το πεπόνι μου καθισμένη στον εναέριο κήπο μου. Το σπίτι κοχλάζει, οι μαύρες γάτες μου τα έχουν παίξει τελείως όλη μέρα κι ο άντρας στημένος στην τηλεόραση, προσπαθεί να ανασάνει μέσα από τους έλικες του ανεμιστήρα.

Κι εγώ εδώ σκέφτομαι και κοιτάζω τριγύρω. Τα μπατσικά που (ξανά)περνούν, τους απέναντι που φυσιούνται, το ζευγάρι που παίζει τάβλι, την κυρία που απλώνει ρούχα και τους από κάτω που ακούνε στη διαπασών ανατολίτικα. Σε λίγο θα ποτίσω, να φρεσκάρω τα λουλούδια μου. Και μετά, και πάλι ντους και ύπνος. Ή τουλάχιστον ξάπλα.

Ξεκίνησα υγιεινή διατροφή πριν ελάχιστες μέρες. Σαλατούλες, πολλά φρούτα, αρκετά υγρά. Αλλά και παγωτό. Όχι, δεν θα το στερηθώ το γλυκό. Απλώς θα κόψω τις πολλές μπούρδες, γιατί το έχω παρακάνει και με την ευγενική συνεισφορά του άντρα.

Μέχρι πρόσφατα δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα. Μια ζωή ήμουν 49-50 κιλά με «όμορφο κορμάκι» που έλεγε και η μάμα μου. Μεγάλο στήθος, λεπτή μέση, γυμνασμένο σώμα, μύες. Καμπύλες κι ένα φυσιολογικότατο κορμί. Τώρα… έγινα πιο μαμαδίστικη. Άνοιξα σαν ντουλάπα. Το σώμα μου μεταλλάχτηκε, αλλοιώθηκε τελείως.

Και δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να ξαναμαζευτώ ή τουλάχιστον να φτάσω κοντά στο φυσικό μου καλούπι, στο σωματότυπό μου, αλλά μπορώ να προσπαθήσω να ξαναγίνω όσο πιο όμορφη αντέχω!

Και η κερασόπιτα δική σας! Θα την κάνω όμως. Και θα τη γευτώ. Με φειδώ. Εμ, έχουμε κι αδυναμίες…

Πηγή εικόνας: thedustyphoenix.deviantart.com

4 Responses to “Κερασόπιτα ή… κεράσια;”

  1. Μάνοςon 18 Jun 2009 at 08:34

    Περιμένω κομμάτι.
    Ε μην τσιγκουνευτείς, κομμάτια καλύτερα.

  2. demonon 18 Jun 2009 at 16:45

    Να ‘ρθεις να σε φιλέψω όσα θες Μάνο! Α, ρε, καμιά μέρα θα το κάνω γαμώτο. Ήμουν στο τσακ με τον Κωστή τον Θεσσαλονικιό.

  3. princesson 18 Jun 2009 at 20:21

    Μμμμ ωραια δειχνει… κι οπως ελεγε η δικια μου η μαμα, μετα τα τριαντα αρχιζουμε να ξεχειλωνουμε… Καποιες μοιαζουνε με κουβαδάκια και καποιες με φρατζολάκια… Οποτε μη φοβάσαι: Τα φρατζολάκια παντα ειναι λαχταριστά!

  4. demonon 19 Jun 2009 at 18:08

    Τα… κουβαδάκια? Τα παίρνεις σε άλλη παραλία?! Α ρε μάνα.

Trackback URI | Comments RSS

Leave a Reply