Θεός ξανά…

July 22nd, 2009

Ένα συνεχές φύσημα.

Ένα, ένα-δύο.

Ένα συνεχές πέταγμα, ένα βουητό, ένα μελισσο-κυνηγητό.

Και δώσ’του τρέχουν τα χείλη μου να προλάβουν δράση.

Το ύφασμα διαμαρτύρεται, πάλλεται από τον γερό αέρα, ξεσηκώνεται και προσπαθεί να βρει μια βολική θέση.

Μάταια.

Η φουρτούνα στον άνεμο θα είναι πάντοτε άβολη, απρόσμενη, εντυπωσιακή και δυνατή.

Και τα λογής υφάσματα θα χαροπαλεύουν στα μαστιγώματα της μυτερής της γλώσσας.

Ένα, ένα-δύο. Ακούει κανείς;

Ένα ?


Πηγή: tauku.deviantart.com

Trackback URI | Comments RSS

Leave a Reply