Η Ελλάδα γράφει πλέον μονάχα επιλόγους…
demon September 2nd, 2009
Συζητούσα σήμερα με μια παρέα για το πώς, για να ζήσεις ανθρώπινα και με ένα χ επίπεδο, πρέπει να σκάσεις € 600, το λιγότερο, για ένα 2άρι. Αν είναι…
Για το πώς πρέπει να πουληθείς για να αγοράσεις.
Για το πώς πρέπει να επιβιώνεις από το κάθε γλοιώδη αρπακτικό στην καριέρα σου.
Πώς πρέπει να αναμετρηθείς με τον κάθε άσχετο.
Α, και συνήθως, θα χάσεις στο τέλος, κιόλας.
ΣΤΟΠ! Γαμώτο. Είναι δυνατόν; Βλέπω ειδήσεις. Και βλέπω πάντα και μόνο τα «μετά». Δεν βλέπω τα πριν, τα πώς, τον τρόπο για να μην πιαστώ, να μη φανώ μαλάκας. Και λέω: Η Ελλάδα γράφει πλέον μονάχα επιλόγους. Ούτε εισαγωγή, ούτε κορμό. Πόσο μάλλον ιστορία.
Πηγή εικόνας: intenebris.deviantart.com
Δύσκολη η προσαρμογή από τις διακοπές ε;
Είμαστε καλοί στους επιλόγους όμως. Πχ πρόσφατα τελειώσαμε το οξυγόνο στην Αττική.
Είναι… Ναι, είμαστε καλοί ΚΑΙ στο να βάζουμε τέλος! Τέλος στη… μαλακία, στην ανέχεια, στην αδικία να δω πότε θα βάλουμε. Ή μήπως θα μπει από μόνο του?!
Το κάθε τέλος όμως δεν ειναι η αρχή καποιας άλλης καταστασης( δε παιζει ρόλο το θετική ή αρνητική);;
Παντως εδω που τα λέμε…και οι επιλογοι χρησιμοι είναι…
Σίγουρα, η αρχή αρχίζει εκεί που τελειώνει το τέλος, αλλά δε μιλάω εδώ γενικά, φιλοσοφώντας. Μιλάω για τα σκατά που επιπλέον γύρω μας και μας παρασέρνουν. Και ξέρεις, όχι! Το να γράφονται μονάχα ή κυρίως επίλογοι, δεν είναι καλό ούτε και χρήσιμο. Σίγουρα όχι, αν επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία. Βαρετό και ηττοπαθές είναι. Αυτό.