Χρόνια Πολλά: Το 24ο κλειδί
demon November 5th, 2009
Ψύχος. Μπήκε ο πραγματικός χειμώνας τελικά.
Αποφάσισα προχτές να οδηγήσω. Είχα ξεσυνηθίσει αυτό το συναίσθημα που τελικά είναι τόσο γνώριμο• το πρόσωπό μου να παγώνει, να διαπερνάται από κρύα ρεύματα και να γεμίζω εσωτερικά από το ψύχος της νύχτας.
Ξεσυνηθίζω, ναι. Κάνω κέφι την οδήγηση του αέρα, της άνοιξης και των αστεριών. Κι όταν τελικά ξανάρχεται, αναπόφευκτα, ο χειμώνας, μπαίνω σε αυτό το τούνελ. Ψύχος, παγωμένος αέρας, ρεύματα, κρύο, μούδιασμα, τα μάτια να μην αντέχουν να είναι για ώρα ανοιχτά και το τζαμάκι τους να γίνεται εύθραυστο.
Χρόνια πολλά blogosfaira. Πριν από δύο χρόνια, 4 Νοεμβρίου, άνοιξες τα πατζούρια σου, τα διαδικτυακά. Κοίταξες απέξω και είδες όλα αυτά τα χαλίκια, τα ελαφριά του πλανήτη, γνωστούς, γνώριμους, συμπαθητικούς και μαζί με αυτούς, ευχές, σκέψεις να σε συντροφεύουν, αλλά και ανθρώπους με παράλληλα συναισθήματα να σε νιώθουν.
Χρόνια μου πολλά. Ευχαριστώ για το εφεδρικό οξυγόνο που μου δίνεις, που μου δίνετε.
Πηγή εικόνας: villesgodgirl.deviantart.com
Χρόνια πολλά στη μπλογκόσφαιρα λοιπόν! Να τα εκατοστήσει αυτή και η ιδιοκτήτριά του!
Ω, ευχαριστώ. Κοπιάστε…
Να τα χιλιάσεις τα κλειδάκια (και λίγα λέω). Σμουτς. (Α! το προσωποβιβλίο μου το σκότωσα και βρήκα ζωή στο κουφάρι του!!! Πότε θα τα πούμε από κοντά;)
Ανήμερα στα δικά μου γενέθλια άνοιξες το blog σου;
Να σου ζήσει λοιπόν!!
Έτσι ε?! Μεγάλο βήμα. Να πω εύγε? Θα τα πούμε, θα τα πούμε! Γιατί; Μη μου πεις πως θα φύγεις σύντομα…
Ναιιιιιι, Κωστή! Ου, Χρόνια σου πολλά αγόρι, πολλά-πολλά κι αληθινά όμορφα!