Στο κέλυφος του σύμπαντος
demon November 10th, 2009
Ξέρεις, δυσκολεύομαι να αγγίξω τα κομμάτια του ντόμινο, όταν αυτά φλέγονται.
Σκέφτομαι να τα αγγίξω με την άκρη της γλώσσας μου, να τα περιχύσω με το υγρό των σκέψεών μου και να τα αφήσω να λιώσουν μπροστά στα συναισθήματά μου. Έτσι. Να γίνουν η τροφή μου.
Τα νούμερα. Οι βούλες. Το άσπρο και το μαύρο αυτού που οι πολλοί ονομάζουν «ζωή».
Είχα κάποτε μια φίλη Ζωή. Μόνο που εκείνη είχε περισσότερα «χρώματα».
Μήπως να την προσκαλέσουμε;
Πηγή εικόνας: xentri.deviantart.com