Αν είσαι εκεί, νεύσε!
demon March 3rd, 2010
Δε με βλέπεις. Σωστά;
Τώρα που ξεντύνομαι. Δεν είσαι εκεί. Δε με βλέπεις.
Την ώρα που μασουλάω όνειρα και ψιθυρίζω το γρασίδι στους βόστρυχούς μου, δεν είσαι εκεί, ναι;
Όχι, δεν είσαι.
Δεν ξέρω εάν θέλω να είσαι. Ώρες-ώρες το θέλω. Νομίζω.
Ποτέ δε μ’ένοιαζε να έχει ουρά το φόρεμά μου, το γεμάτο νούφαρα και τρυπούλες ανύπαρκτες.
Τώρα όμως, ίσως και να χρειάζομαι να με βλέπεις.
Έτσι, για να ξέρω ότι είσαι εκεί. Για να ξέρω ότι παίρνω κλεφτές ματιές ακόμη. Από φίλους κι εραστές, φθονερά, χοντρά πράγματα και σιλουέτες που χορεύουν ό,τι πιο φιδίσιο και μεθυστικό. Ίσως να θέλω να με δεις. Και να με τσιμπήσεις.
Είσαι εκεί;
Πηγή εικόνας: mitchalltogether.deviantart.com
Εγω κάπου εδω γυρω ειμαι.
Εχιε κι άλλους τριγύρω …νομίζω.
Υπαρχεις παντα στη γωνια καποιου ματιου… για να σου θυμιζει πως υπαρχεις…
Ναι, Johnny boy? Αχ, πάλι καλά.
Καθρεφτίζομαι εγώ και οι σκέψεις μου μέσα σε κόγχες ξένων; Τρομακτικοί καθρέφτες, ανελέητοι μάνα. Αλλά αν δεν υπήρχαν κι αυτοί, δε θα ήξερα ποτέ πώς ακριβώς είμαι…
Εγω πάντως δεν ξερω πώς ειμαι.
Μπορεί να μην μάθω ποτέ.
Θες να ξέρεις;