demon June 12th, 2009

Οι γάτες μου παλάβωσαν. Τις χτύπησε η ζέστη και κάνουν ό,τι τους έρθει για να αντέξουν τον καύσωνα! Μην ξεχνάς, ότι κουβαλάνε και μια γούνα ε; Και τι γούνα!

Έψαχνα νωρίτερα το Ματάκι. Εδώ το Ματάκι, εκεί το Ματάκι, ρε παιδιά που πήγε η μαύρη γάτα μου; Μήπως έπεσε ξανά στην Πατησίων; Μήπως την απήγαγαν και πάλι οι γείτονες;

Κι όπως φωνάζω το όνομά της και στρίβω το κεφάλι, νάσου την πίσω από τη γλάστρα της γαρδένιας! Χωμένη εκεί μέσα, στη γωνία, με ένα μαύρο κεφάλι να ξεπροβάλλει διστακτικά και όλο το σώμα κάτω από τη φυλλωσιά και τα μπουμπούκια! Που είσαι ρε Ματάκι γαμώτο; Πάει το φυτό…

Ok. Πάει η μία. Ευρέθη. Πάμε για το χαζο-κούβαρο τώρα. Κουβαράκι; Που είναι η άλλη μου μαύρη γάτα; Πουθενά. Κι όπως μπαίνω στο σπίτι και προσπαθώ να σκεφτώ κρυψώνες, κοιτάζω μια μακρόστενη γλάστρα που έχω στον εναέριο κήπο μου, φυτεμένη με γατόχορτο (πώς λέμε κουτόχορτο!) και βλέπω μέσα, ξαπλωμένο φαρδιά-πλατιά το Κουβάρι. Να κλωσά την πρασινάδα.

Μήπως να τους αγοράσω μια μικρή, πλαστική πισινούλα;

(μοιάζει γεματούλα, είναι κορμάρα δίμετρη όμως. Κοινώς, την παχαίνει ο φακός! ΚΑΙ αυτήν…)

• ΖΩΟΝ
• Comments(4)

demon May 10th, 2009

Παιχνίδι! Και το χρειάζομαι. Με κάλεσε η Ευούλα.

Πλάκα τρελή θα είχε να χιονίσει αυτή τη βδομάδα.

Πάνω στα βλέφαρά μου, πάνω στο κορμί μου, στις ρώγες μου και στη φαντασία μου. Τόσο δυνατά που να το πιστέψω. Και να το δω.

Έρχονται οι 5 ευχές που θα κάνω. Αλλά με βάλαν να το γειώσω γιατί ποιος με κατεβάζει μετά από το συννεφάκι μου, οπότε θα ακολουθήσω τη συνταγή, για να μην ξεχωρίσω από το πλήθος αυτή τη φορά!

Τι θα έκανα αν είχα πολλά-πολλά-ασφυκτικά πολλά χρήματα. Αλλά… μόνο 5 πράγματα! Είπαμε. Αν πετάξω γω κει πάνω, ούτε κεραυνός δε με κατεβάζει. Μόνο χιόνι. Χιόνι ίσως!

Θα αγόραζα τη μηχανή των ονείρων μου και θα την έφτιαχνα στα μέτρα μου. Α, και θα την έτρεχα στην πίστα μου. 1

Θα έχτιζα ένα γυάλινο σπίτι πάνω στην κατάδική μου παραλία, με κανονικό στούντιο ηχογραφήσεων μέσα! (ή μήπως θέλω βουνό; Το στούντιο μένει πάντως.) 2

Ακούω Ella και Louis και λιώνω με «Can’t we be friends?” Βάσκες! Πάμε παρακάτω.

Θα ταξίδευα σε όλο τον κόσμο και θα ζούσα για μερικούς μήνες σε αρκετές από τις χώρες που επισκέπτομαι. 3

Θα χάριζα τα πιο όμορφα πράγματα που βρίσκω μπροστά μου στους φίλους μου, σε ανθρώπους που εκτιμώ και που μπορεί να μην είναι φίλοι μου (ακόμη) και φυσικά, στους γονείς και θείους μου. 4

Θα έφτιαχνα ένα δικό μου νησί από την αρχή. Με καινούργιους νόμους (!) αναρχίας κι αξιοπρέπειας, στο οποίο θα ζούσαν κανονικά κάτοικοι. Πολύ ευτυχισμένοι και νιώθοντας αξιοκρατία και δικαιοσύνη, ελπίζω. τέλος

Ονειρευτείτε ρε… να δω τι θα καταλάβετε! Υπνωτίζω τους: αγγελάκι, πολυμορφικό αυτοκινητάκι, Βάσκες, Μάνο και Johnny boy! Έεεετσι, μόνο άντρες.

Πηγή εικόνας: dm3t-7zen.deviantart.com

• Παίζω-παίζεις... δε με παίζετε!
• Comments(6)

demon May 4th, 2009

Πέρασα πανέμορφα. Ήταν από τις εκπληκτικότερες μέρες όλης μου της ζωής και φυσικά, από τα πιο εξαιρετικά γενέθλια ever! Κι ευχαριστώ όσους με σκέφτηκαν θετικά αυτές τις μέρες, όσους έκαναν αιθέριες ευχές για μένα, αλλά και όσους με τίμησαν με μια επίσκεψη από το πραγματικό μου σπίτι κι από το διαδικτυακό: την blogosfaira μου! Η οποία, κλείνει σήμερα τη συλλογή 18 ολόκληρων κλειδιών-μηνών κοντά σας…

Όλα μαζί!

Και τι δεν έκανα την περασμένη βδομάδα. Έκλεισα δουλειές, έκλεισα συμφωνίες, έκλεισα ανοιχτούς λογαριασμούς. Αντιμετώπισα πανάθλιους, δειλούς ανθρώπους, σφούγγισα τα σάλια τους και τα έκανα στάχτες!

Γιόρτασα κοντά με ανθρώπους που μου είναι σημαντικοί, που με κάνουν σημαντική και που μου έχουν προσφέρει ό,τι έχουν. Βγήκα βόλτες, περπάτησα, διάλεξα, χάζεψα, φόρεσα, γεύτηκα, φωτογραφήθηκα, έπαιξα, αγκάλιασα, φίλησα, χόρεψα, χάιδεψα και είδα. Γνώρισα και πάλι τη σημαντικότητα του να έχεις ανθρώπους γύρω σου.

Ανθρώπους που να θέλουν να είναι μαζί σου. –

Φέτος, σε αντίθεση με άλλες χρονιές, ο 2ήμερος εορτασμός των γενεθλίων μου, έγινε… 3ήμερος. Τελείως όργιο δηλαδή!

Κι η Πρωτομαγιά, η ΜΕΡΑ ΜΟΥ, ήταν αρωματισμένη με απίστευτη αγάπη και συντροφικότητα. Με ένα πρωινό γεμάτο σοκολάτα, με δώρα, με σπιτικό δείπνο, με εκπλήξεις και κυρίως με την τόλμη του άντρα να μπει σε κατάστημα, να διαλέξει ό,τι του αρέσει και να μου το προσφέρει ανυπόμονα!

Ξετρελάθηκα.

Και το Σάββατο στόλισα τον εαυτό και το σπιτικό μου και προσκάλεσα ανθρώπους που μου είναι συμπαθείς, που θέλω να τους γνωρίσω καλύτερα αλλά και ανθρώπους που έχουν ήδη αποδείξει ότι θέλουν να είναι στη ζωή μου.

Την Κυριακή έπεσε φυσικά φασίνα. Τέσσερα πλυντήρια, συμμάζεμα, η… αναστήλωση του σπιτιού και της κουζίνας (lol), οι γάτες, το μπάσκετ κι ένα δίμετρο κορμί (σιωπή!) που χρειαζόταν επειγόντως έναν να το κρατάει κι έναν να το περιποιείται! Γλυκιά κούραση.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

+

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ Μιχάλη μου! (για όλα)

• Bubbles
• Comments(14)

demon April 27th, 2009

Ζουζούνισα σήμερα παρέα με δυο μέλισσες.

Σεργιάνισα στο Μοναστηράκι. Διάλεξα οργανικά ρούχα, από μετάξι και βαμβάκι. Χάνδρες και λεπτεπίλεπτες πεταλούδες για να κοσμήσουν την ηχώ κάτω από τα αυτάκια μου.

Τσίμπησα πιτούλα και τυροκαυτερή και ήπια τσικουδιά. Και μετά… λιάστηκα κάτω από τη σκιά των σύννεφων με παγωμένη κουβεντούλα και θυμό. Μέχρι που πάγωσαν κι οι πόροι μου και κρύφτηκα στο τρένο, στο δρόμο του γυρισμού.

Όμορφη η χαμηλή πτήση αν και το μονοπάτι είχε πολλές λακούβες. Άλλες για κουτσό κι άλλες για προσπέρασμα!

Τι λέμε; Α, 4 και σήμερα.

Γιούπι για-για.

Ευχή για Μένα:

Την απόλυτη ευτυχία. Σε άπειρες, ευχάριστες γεύσεις. Όσο δάκρυ χρειαστεί. Για να ανέβει το ασανσέρ και να σβήσει το άπειρο, που μόνο καθυστερεί και θολώνει, στέκει και περιμένει. Την ευτυχία. Στο σχήμα του σώματός μου. Για να χωρέσω και να είμαι άνετα και να την καταλάβω!

(αυτό Μου εύχομαι)

Πηγή εικόνας: fotojenn.deviantart.com

• Φυτεύω όνειρα...
• Comments(2)

demon April 26th, 2009

Είμαι ΕΚΕΙ. Κάπου εκεί. Και νιώθεις ότι τούτο το αέρινο άλογο καλπάζει πάνω από το καπέλο σου.

Δεν μπορείς να με δεις, μόνο να μυρίσεις τα χνάρια μου πάνω στα πλακάκια. Όπως οι σκύλοι οσμίζονται το άρωμα του δέρματος. Κείνο που γεννά φόβο.

Παράλληλες στιγμές. Χειρότερες από τις ζωές. Γιατί οι ζωές είναι αιχμηροί κύκλοι, που αλλάζουν φορά, προσανατολισμό, κυψέλη και βασίλισσα.

Γλείψε για τώρα τη Μουσική μου.

Και μη με κυνηγήσεις, μέχρι να ανοίξεις τα μάτια και η τελευταία νότα πέσει στα πέλματά σου.

Πηγή εικόνας: insp88.deviantart.com

• Φυτεύω όνειρα...
• Comments(2)

demon April 16th, 2009

Είμαι τόσο ενθουσιασμένη. Έχω στοιβάξει ρούχα, προσωπικά είδη και χαζομαρούλες μέσα στις βαλίτσες της μηχανής. Μου αρέσει που θα έπαιρνα μονάχα ό,τι χρειάζομαι. Αλήθεια πήρα μόνο τα απολύτως απαραίτητα!

Και κάτι για να μη βαριέμαι. Τα ακουστικά για το mp3 κινητό μου, τη φωτογραφική μηχανή-γομάρι, γυαλιά ηλίου, κραγιόνι κι άλλες τέτοιες μαλακίες, ένα σημειωματάριο με φούξια στιλό, ψαλίδι, λίμα, φορτιστή x2, τη Σπιρουλίνα μου…

Οι γάτες μου θα μείνουν μόνες τους. Στο μπαλκόνι του σπιτιού. Να αλωνίζουν, να ανησυχούν τους γείτονες, να κοιτάνε κάτω την κίνηση και τα φώτα.

Γεμίζω το πράσινό μου μάτι μουσική. Τα μαλλιά μου μπόλικο έρωτα και σπίθες, το σώμα μου λέξεις και τόνους, τα χείλη μου τις κινήσεις μιας πεταλούδας.

Φεύγω. Φεύγω!!!

Πάω Αίγινα. Σε ένα απίστευτα όμορφο, πέτρινο σπίτι, κάπου στα χωράφια, με θέα το νερό, το φως πάνω στις ρωγμές του νερού και τα όνειρα που δεν πνίγηκαν, γιατί ήξεραν κολύμπι….

(ποιος με σκέφτεται;)

• Μέσα στο ταξίδι
• Comments(17)

demon April 2nd, 2009

Ξέχασα τα πάντα και άνοιξα το σώμα σου. Άφησα τα πάντα πίσω, έξω από εμάς. Έσταξα στην ψυχή μου γαλάζια σαμπάνια κι έλουσα τις φαντασιώσεις μου με μπόλικο καυτό νερό. Όχι απότομα, μα βασανιστικά αργά. Νωχελικά, σχεδόν χορευτικά.

Σκίτσαρα το σκηνικό από την αρχή. Από το φως που έφτιαξαν οι μεγάλες μας στιγμές. Και χτες, βυθίστηκα σε άλλη μία, κρυστάλλινη κλωστή.

Έπιασα τα τρίχινα πινέλα. Και με ορμή τα βούτηξα στα χρώματα. Λάσπη. Καφέ και μαύρο και λίγο μπλε του χάους, στο τέλος.

Έζησα και πάλι τον ουρανό μαζί σου. Ένιωσα σαν ντέφι που έχει πάρει φωτιά. Τα τάσια να γυαλίζουν και να τρέμουν. Να δονούνται και να χτυπούν αόρατα ημιτόνια.

Σε ερωτεύτηκα ξανά χτες. Όχι από την αρχή. Αλλά από το τέλος που έχουμε αφήσει να αιωρείται και που φοβόμαστε μην έρθει πριν το καλέσουμε εμείς!

Πηγή εικόνων: 1) dropoflight.deviantart.com 2) kucinggemuk.deviantart.com

• HardcOre
• Comments(0)

demon March 26th, 2009

Τράβα! Άσε με να γλιστρήσω πάνω σου λοιπόν!

Με βλέπω στρογγυλοκαθισμένη σε ένα δροσερό φύλλο. Σχηματίζω με το σώμα μου εικόνες μέσα στο νερό. Έναν κύκνο, ένα σπίτι, ένα κλειδί.

Πάει καιρός που έβλεπα γλυκά όνειρα. Μελένια. Ξαναγύρισαν οι δείκτες μου στην πραγματικότητα. Με πρόσωπα υπαρκτά και καταστάσεις φθίνουσες.

Με στριγκλιές και μαχαιρώματα, σφύρες έτοιμες να αποκολληθούν από το δέντρο και διάτρητα τζάμια στην κορυφή.

Είμαι επίπεδη. Χρειάζομαι αέρα. Να ξαναποκτήσω σχήμα και να βγω από τις ρωγμές.

Χρειάζομαι να γίνω καλά και να σταματήσω να πονάω. Να αλαφρύνω και πάλι. Να σκαρφαλώσω στο συννεφάκι μου!

Πηγή εικόνας: suzanastojanovic.deviantart.com

• Φυτεύω όνειρα...
• Comments(0)

demon March 2nd, 2009

Hey! Γύρισα! Που ήμουν;

Αφισοκολλούσα το μούτρο του Ματακίου κατά μήκος της Πατησίων. Ενημέρωνα τη γειτονιά πως έχασα τη γάτα μου και γινόμουν ρόμπα τα βράδια όταν έβγαινα έξω, μες το ξημέρωμα κρατώντας μια κονσέρβα κι ένα κουτάλι, για να τη βρω.

Ναι, ναι, τη βρήκα. Ευτυχώς δηλαδή! Μετά από ένα εικοσιτετράωρο, πολλή αγωνία και στεναχώρια, κατάφερα να την εντοπίσω.

Κρυμμένη ανάμεσα σε παλιά έπιπλα σε ένα υπαίθριο κατάστημα με συρματοπλέγματα και λουκέτα.

Τη φώναξα, μου απάντησε αμέσως. Έκανε σαν τρελή, αλαφιασμένη. Τη δελέασα με την κονσέρβα που είχα σκεφτεί για καλή μου τύχη να πάρω μαζί. Πέρασε το συρμάτινο τοίχος. Την πήρα αγκαλιά. Διέσχισα το δρόμο. Και μπήκα σπίτι.

Με τη γάτα μαζί.

Όλα είχαν τελειώσει αισίως. Κι εκείνη ήταν απόλυτα υγιής. Χωρίς ούτε μία αμυχή επάνω της.

Συγνώμη που άργησα να σου γράψω. Αλλά όλες αυτές τις μέρες είμαι αλλού. Αιστάνομαι το κορμί μου, τα πόδια μου, βαριά. Είμαι ανακουφισμένη και σαστισμένη. Δουλεύω πολύ. Και η οικογένειά μου ολοκληρώθηκε ξανά μετά από αυτή την επίπονη περιπέτεια.

Α, ξέχασα να σου πω. Μένω στον 4ο.

• Bubbles
• Comments(4)

demon February 22nd, 2009

Άμα σε γαργαλήσω τι ήχο θα βγάλεις; Ένα λα ψηλό ή ένα λα για κούρδισμα; Μήπως ένα φα βροχερό ή ένα ντο άτονο; Ένα ρε ενδιαφέρον ή ένα σι οξύμωρο;

Βλέπω τα δάχτυλά μου να χάνονται μέσα στην άμμο. Τη χρησιμοποίησα πολλή ώρα σήμερα. Έπλασα με την ύλη της και σκίτσαρα με τους κόκκους της. Ήταν δύσκολο αλλά είχε πλάκα.

Σε λίγο θα φύγω. Νωρίς σήμερα.

Χωρίς τσάντα ή πορτοφόλι. Θα μπω γυμνή μες το παλτό μου, θα τινάξω το γείσο της ρεπούμπλικας, θ’αρπάξω κι ένα φακό και θα βγω.

Καλές περιπλανήσεις ξωτικό.

Πηγή εικόνας: suzysuicide.deviantart.com

• Φυτεύω όνειρα...
• Comments(0)