Είμαστε σχέση
demon December 12th, 2007
Σε ρώτησα πώς είναι οι σχέσεις. ‘Οχι τόσο από άγνοια. Μήτε ήθελα να με/μας συγκρίνεις με το πριν… Ήθελα όμως να δω τι έχεις ζήσει, πώς θα το πεις, πώς θα το τιμήσεις ή θα το βρίσεις. Και πόσο πραγματικά μέσα σου αιστάνεσαι καλά με μένα κι εμάς. Πόσο πολύτιμη είμαι για σένα. Εγώ για σένα ξέρω και στο λέω!
Σε ρώτησα αν είσαι έτοιμος για κάτι τόσο σοβαρό.
Πώς τσακωνόσουν και πώς τα έβρισκες με τις προηγούμενες.
Αν εμείς είμαστε περισσότερο καλά από άσχημα.
Αν υπάρχουν πράγματα που μαζί μου τα κάνεις για πρώτη φορά και ποια είναι αυτά.
Αν σε κάνω ευτυχισμένο.
Αν φοβάσαι.
(Πηγή: performingarts.ufl.edu)
Μου είπες πως δεν αισθάνεσαι ανέτοιμος να δεσμευτείς για μια ολόκληρη ζωή. Αρνητικό πρόσημο.
Ότι όλα τα ζευγάρια τσακώνονται κι ότι στο παρελθόν κυρίως συζητούσες για να λύσεις προβλήματα. Όχι εσύ! Η άλλη συζητούσε κι εσύ απλώς κουνούσες το κεφάλι συγκαταβατικά. Ε, και για τα εύκολα, αρκούσε το sex.
Με καθησύχασες λέγοντάς μου ότι είμαστε περισσότερο καλά, παρά άσχημα. Αν ήταν αλλιώς, μάλλον δε θα είμασταν και μαζί.
Ναι, υπάρχουν πολλά πράγματα που μαζί μου τα κάνεις για πρώτη φορά και κυρίως ότι είμαστε 24 ώρες τη μέρα μαζί. Μου ‘πες ότι είμαι η γυναίκα της ζωής σου, η σύντροφός σου και πως δεν έχεις ξαναγαπήσει τόσο μα ούτε κι έχεις υπάρξει τόσο ερωτευμένος.
Με διαβεβαίωσες πως είσαι ευτυχισμένος. Πολύ.
Όσο είμαστε μαζί, δε φοβάσαι τίποτα. Μου είπες. Αλλά φοβάσαι. Μη με χάσεις! Έτσι μου είπες.
Άρα φοβάσαι.
Αποστολή (έστω κι εκ παραδρομής) εκτελέστη!
Καλημέρα
Πολλά ρωτάς. Εχεις μεγαλύτερη ανάγκη να σου πει ή να πείς ;
Μ αρέσει να ξέρω πολλά για την κοπέλλα μου αλλα μερικά πράγματα
δεν ξερω αν εχω το δικαίωμα να μάθω.
Δεν ξέρω αν θέλει να ξέρω.
Απο μένα έμαθε παραπάνω απ οσα ήθελε.
Και μετα ο καθένας πήρε το δρόμο του χωρίς απαντήσεις ….
Ομορφο να κάνεις πράγματα για πρώτη φορά μαζι με την αγάπη σου
Σ’ευχαριστώ Penthesileia. Καμια παραδρομή στο συγκεκριμένο, πάντως. Η πρόσκληση ήταν πολύ
συγκεκριμένη.
Καλημέρα κι από μένα… έστω και τώρα.
Δεν είναι το θέμα Johnny boy ποιος θα πει παραπάνω. Αλλά βλέπω ότι όσο περισσότερο ζω με αυτό τον άνθρωπο, τόσα
περισσότερα θέλω να ξέρω. Σαν απληστία προς εμάς, σα ματαιοδοξία ότι όντως υπάρχει απόλυτη ικανοποίηση, σαν ανάγκη πως
είμαστε ζευγάρι ΈΝΑ. Κατά τα άλλα κι επειδή δεν είμαι τόσο προβλέψιμη ή ανασφαλής απαιτώ ελευθερία και στις δυο πλευρές.
Και φυσικά καθείς έχει το χώρο του, μέσα του!