Σε ερωτεύομαι κάθε μέρα ξανά

January 18th, 2008

Είμαι κρυμμένη πίσω από χιλιάδες άδεια cd, που καθρεφτίζουν το ουράνιο τόξο, την ίριδα που σχηματίζει ο λαμπτήρας.

Παρακολουθώ τα δάχτυλά σου πάνω στο πληκτρολόγιο να χοροπηδάνε ρυθμικά κι αποφασιστικά.

Το στόμα σου είναι σφιγμένο, καθώς μουρμουράς γραμμές κώδικα στην άβολη wide screen οθόνη που τρεμοσβήνει.

Κι από το βάθος, μια άλλη λάμψη, η τηλεόραση, ξεχασμένη σε κάποιο κανάλι, φέγγει το μοναδικό φως στο διπλανό δωμάτιο.

Αναρωτιέμαι στα διαλείμματα που κάνεις στο μυαλό σου, τι να σκέφτεσαι;

Που κατευθύνεις τη σκέψη σου;

Πόσο με έχεις αφήσει να μπω στ’αλήθεια μέσα σου.

Κι ανυπομονώ να τελειώσεις το πρόγραμμα με το οποίο έχεις καταπιαστεί μια ολόκληρη εβδομάδα τώρα, για να τρέξεις προς το μέρος μου, να γονατίσεις και να με πάρεις μια τεράστια, πολύ τρυφερή αγκαλιά.

Ή να με σηκώσεις με νόημα από την καρέκλα, να τυλίξεις τα χέρια μου γύρω από την πλάτη σου και να αναστενάξεις πόσο σου ‘λειψα, γλυκαίνοντας το πρόσωπό σου.

Ή να κάνεις κάτι, τελοσπάντων, για να σ’αγαπήσω από την αρχή, να σ’ερωτευτώ και σήμερα. Να ξέρω, πως κάθε πόρος σου με έχει ανάγκη και κάθε ανάσα που παίρνεις με βάζει ακόμη πιο μέσα σου.

Πηγή εικόνας: confluxfestival.org

Trackback URI | Comments RSS

Leave a Reply