Ένα κορμί στο τρία!
demon February 23rd, 2008
Τα παράτησα όλα και ήρθα μέσα.
Ήθελα τόσο πολύ να αγαπηθούμε. Ούτε αγκαλιά ούτε χάδια για απόψε. Σίγουρα όχι φιλί. Μόνο να κάνουμε έρωτα. Να εκτονωθώ. Να αναπνεύσω ξανά.
Σε γράπωσα, έμπηξα τα νύχια μου στη γράμμωσή σου. Σε ψηλάφισα, έπαιξα με τις τρίχες σου, σε ξύπνησα, μου χαμογέλασες. Αν δε μου καθόσουν απόψε/// Δεν υπήρχε περίπτωση. Δε θα σ’άφηνα. Θα θύμωνα στ’αλήθεια αν δεν άφηνες τον Μορφέα στην άκρη για λίγο.
Άλλωστε δε σε ήθελα (για) πολύ.
Και τώρα, απλώς ακόμη δεν έχω βρει την ανάσα μου. Κάπου πήγε. Κάπου κάθισε. Μακριά από σένα. Δε τη φτάνω από τη θέση μου. Πρέπει να σηκωθώ και να πάω να της μιλήσω. Α, ξέρω. Θα της βάλω κλασική μουσική. Και θα της πω πόσο πολύτιμη μου είναι και να μη στεναχωριέται. Και πως αύριο μέρα είναι. Θα τη φέρω κι αύριο κοντά σου.
Και θα απαιτήσω ξανά έρωτα. Θα τον πάρω μόνη μου. Και θα προλάβω να σου κλέψω το ταίρι της. Για να μην είναι μονάχη. Γιατί τελικά γίνεται, ενώ σε θέλω και σε έχω, να μη μου φτάνει.
Να μη μου φτάνεις
;
Πηγή εικόνας: www.houstonphoto.com
Autos koimatai kai h “tyxh” tou duleuei…
Ta filia mou,tria…
Η τύχη του μπορεί να δουλεύει. Με ποιανού το μέρος είναι όμως;!
Xa…An akoma kai h tuxh tou douleuei gia kapoion allo,tote…ti na kanei kai h atuxia tou dhladh?
Ta filia mou,skountouflika…
ανάσα παραμελημένη… που να’ναι άραγε;
σειρά μου για πρόσκληση!
καλό σου σαββατοκύριακο
…
Σήμερα είδα ότι η αναπνοή μου πήγε και θρονιάστηκε πάνω στην καμινάδα και το παίζει γάτα. Μην γκρεμοτσακιστεί μονάχα, γιατί μετά… δύσκολα βρίσκεις ανταλλακτικό.
Παιχνίδι; super
Ήταν καιρός να ανάψουν λίγο τα αίματα… όχι παιχνιδιάρικα μα με την έννοια του κινδύνου, του τελεσίγραφού, της ωμής απαίτησης.
Νωρίς σήμερα στο σπίτι, όσες νύχτες πέρασα μακριά σας τις πέρασα με πολύ αλκοολ και χορό. Απόψε ξεκινά μικρή ξεκούραση. Τα ψιλά δεν αλλάζουν αλλά όσο πιο πολύ διαρκούν τόσο ελπίζεις οτι το τέλος τους είναι κοντύτερα.
Φιλιά και καλό σαββατόβραδο
Είναι τα σημάδια του απόλυτου στον έρωτα που κάποτε ζητάει το χάδι και κάποτε την απόλαυση.
Και τα δύο μονάχα από μια ψυχή, από ένα σώμα.
Μαθαίνοντας την ανάσα του άλλου, μόνο τότε δεν την νιώθεις ξένη επάνω στο στήθος, μόνο τότε δε νιώθεις ξένο τον παλμό του επάνω στον δικό σου και πως είναι δυνατό να γίνει κάτι τέτοιο όταν έχεις τον δικό σου συγχρονίσει με τον δικό του;
Αγαπητή Demon ζητώ την κατανόηση σου.
Όπως εξήγησα και στη Γητεύτρια η πίεση των ημερών δεν μου αφήνει περιθώρια για παιγνίδια όσο κι αν αυτά βοηθούν στο να γίνουν στιγμιαία πιο χαρούμενα τα πράγματα.
Σ’ ευχαριστώ πολύ όμως και πάλι συγγνώμη για την αδυναμία μου να ανταποκριθώ.
Πάω προς το κρεβάτι μου. Συμπλέουμε. Χωρίς το χορό όμως: )
φιλιά Μαλινάκι
Δεν πειράζει Γιάννη. Μου αφιέρωσες λίγο χρόνο, για να με διαβάσεις και να μου γράψεις. Μου αρκεί. Ναι, συγχρονισμός… στη συνύπαρξη που είναι το όλο. Στο πάθος όμως που είναι οι στιγμές;
Καλημέρα. Ωραίες φωτογραφίες.
Mono egw bghka kai ta hpia apopse?Kai ti katalaba?
Eida mia gunaika pou po8w kai pote den prokeitai na “exw”,eida ena filo pou “leipei” kai me pshnei na er8w monima A8hna…
Kalhnuxta,ta filia mou,me8usmena…
Στο άγγιγμα κρύβονται οι στιγμές.
Τις νιώθεις αργότερα.
Τις καταλαβαίνεις μετά το πάθος.
Στο αγκάλιασμα, στο κράτημα του χεριού για το ταξίδι του ονείρου.
Στο πάθος μήτε μυαλό μήτε χρόνο έχεις να το ψάξεις.
Την ώρα εκείνη του αγκαλιάσματος που όλα μερεύουν μόνο τότε καταλαβαίνεις πως αν δεν υπήρχε τούτος ο συγχρονισμός συναισθήματος και κίνησης, το μπαλέτο δε θα είχε αποσπάσει χειροκρότημα κανένα.
Σ’ ευχαριστώ και καλώς ήρθες, penciland
Πακίτο, ή μόνο εσύ βγήκες ή μόνο εσύ βγήκες και το ξενύχτησες. Θα ΄ρθεις λοιπόν;
νομίζω πως συμφωνώ, Γιάννη!
Kalhmera…Pou na er8w,re Demonaki?Ti na er8w na kanw?Douleia?Gnwrimies?Spiti?Ase,ta skeftomai ola…
Anyway…mhpws na allakseis post?H “paraggelia” mpagiatepse,to kormi phge sto tria,meta sto 4,sto 5…(8elw na elpizw oti tosoi htan oi orgasmoi sou to SK)…
Ta filia mou,mpagiatika…
Είναι αληθινό να θέλεις “όχι (για) πολύ” .
Γιατί η αλήθεια βρίσκεται στο κίνητρο, κι όχι στην πράξη αυτή καθ΄αυτή.
“Και θα απαιτήσω ξανά έρωτα. Θα τον πάρω μόνη μου. Και θα προλάβω να σου κλέψω το ταίρι της. Για να μην είναι μονάχη. Γιατί τελικά γίνεται, ενώ σε θέλω και σε έχω, να μη μου φτάνει.”
Πόση τρυφερότητα demon!
Να έρθεις. Θαρρώ πως έχεις την υποστήριξη και των γονιών σου και τη… δική μας!
Πάκο, γίνεσαι κακός. Δε γράφω κατά… παραγγελία. Αν και θα μπορούσα : ) Κι εγώ θέλω να το ελπίζω, lol.
Τα φιλιά μου… αδικημένα. σνιφ
Και πως γίνεται ρε Βάσια μου η πράξη να λέει “λίγο”, αλλά το κίνητρο να λέει “όλο”;;; Είναι ενδιαφέρουσα η θεωρία σου.
Γιατί, κατά την άποψή μου ένα ευγενές κίνητρο που μπορεί να οδηγήσει (και) σε μία αποτυχημένη ή επιζήμια πράξη, δεν επιφέρει την ίδια συναισθηματική ένταση και “πόνο” , με μία ίδια πράξη που είναι προϊόν υστερόβουλης και κακόβουλης σκέψης-κινήτρου.
Κι αν κάποιος πει ότι το αποτέλεσμα μετράει, απαντώ ότι έχει σημασία το αίτιο-κίνητρο.
Πάντα κατά την προσωπική μου άποψη.
Τι να το κάνεις όμως, αν κάποιος ξεκινά πάντα με θετικό κίνητρο, καταλήγει όμως ΠΑΝΤΑ να τα κάνει μαντάρα;
Tώρα με το σχόλιο σου αυτό μου θύμησες τον εαυτό μου… η αγελάδα που κλωτσάει το κάδο με το γάλα που με κόπο παρήγαγε….
E μιας και αναλύσαμε το θέμα “μετακόμιση Πακίτο εις την πρωτεύουσα” εδώ να πω και εγώ την άποψή μου αν μου επιτρέπετε. Εγώ δεν θα μετακόμιζα. Δεν θα άλλαζα την Θεσσαλονίκη για τίποτα. Και δεν είναι τόσο η Θεσσαλονίκη όσο το οτι βλέπω στις απαντήσεις του Πασχάλη οτι δνε θέλει να φύγει. Θα είναι καλύτερα εδώ; Μπορεί επαγγελματικά να είναι καλά, φιλικά επίσης (είμαστε πολλοί που νιώθουμε φίλοι σου και κατοικούμε κάτω απο το αυλάκι) αλλα εσύ τι τρόπο ζωής θέλεις; Και αν έρθεις και δεν αντέξεις τότε θα μπορείς να επιστρέψεις; Θα μπορείς να κάνεις πάλι ένα βήμα πίσω; Νομίζω πως θα σε φορτίσω αν το διαβάσεις, αλλα είπαμε έπρεπε να πω την άποψή μου
Αυτά. Φιλιά πολλά!
Βασικά στην τακτική του άντρα πήγαινε αυτό. He means well… BUT
Ρε Μαλινάκι, γιατί να μην μπορεί να γυρίσει στην “πατρίδα” του; Δεμένο θα τον έχουμε, άτολμος είναι ή μήπως θα ρίξει μαύρη πέτρα; Εγώ πάλι δεν κατάλαβα ότι δε θέλει να φύγει. Κατάλαβα το ακριβώς αντίθετο! Πως θέλει να φύγει, αλλά δεν είναι σίγουρος για κάποια πράγματα. Ίσως τους γονείς του, τους φίλους του…
Πακίτο… αν χρειάζεσαι σπρώξιμο, πακέταρε και κατέβα! Τουλάχιστον θα περάσουμε σούπερ. Για όσο… Κι αν δεις ότι δεν αντέχεις και δεν αιστάνεσαι καλά, γυρνάς σπίτι.
*
χαχαχα καλά μου φαίνεται στέλνει μπερδεμένα μηνύματα! νεαρέ αν ισχύει αυτό που λέει η demon τσακίσου :Ρ
Xaxaxaxa! lol Molis eida ta comments sas!Eisaste treles!
Loipon,8a katebw arxika gia bolta kai gia na ta p(i)oume,mallon se kana mhna,gia liges meres.Apo kei kai pera,h alh8eia einai oti 8elw kai den 8elw na fugw apo Thessalonikh,alla kai apo Ellada,genikotera.Ouf,mperdeuthka pali!Ellada,Souhdia,Agglia,Thessalonikh,A8hna?…
Opws kai na’xei,apofash 8a parw mallon kata ton Septembrio,opote exoume akoma kairo…Ksezoumiste me oso prolabainete!Axaxaxa!
By the way,Demon,eidika gia mia tetoia apofash,den 8a noiastw ka8olou gia goneis,oute gia filous…Life is a selfish business…
Meneksedia,ti na pw?Ena “euxaristw” gia to endiaferon sou,nomizw pws einai polu mikro!Me exeis sklabwsei,kai to ksereis!!!
Ta filia mou,sugkinhmena…(nai,ta exw ksanadwsei auta ta filia an kai den m’aresei na epanalambanomai…ti na kanw omws,pou katafernete na me kanete na sugkinoumai suxna?)
αν αρχίσω να σε βρίζω θα σταματήσεις να βουρκώνεις όποτε μιλάμε για σένα; χαχαχαχα χαζό!!! Καλή δουλειά!