Κρύο φιλί
demon March 27th, 2008
(Πηγή εικόνας: www.basehead.org)
Ήθελα να γράψω για σχέσεις – πάλι- ή για σκέψεις. Αναρωτιόμουν αν έπρεπε να γράψω για φιλίες ή μοιχείες! Και κάπου στο δρόμο είπα να τα αφήσω όλα κι απλώς να χυθώ στο «χαρτί».
Μίλαγα με μια καλή φίλη χτες στο τηλέφωνο. Μια καινούργια φίλη, περίεργη ίσως –μα μη με ρωτήσεις γιατί είσαι περίεργη-, αλλά ευαίσθητη μάλλον όσο εγώ. Ανακάλυψα θησαυρό! Ανακάλυψα πού σκαλώνει το πράγμα με τον άντρα, της είπα περιχαρής. Και είναι κάτι που δε διορθώνεται.
Είναι κάτι που… έτσι είναι ο άλλος και ούτε να του προκαλέσεις μπορείς την αλλαγή ούτε και να τον πιέσεις.
Με θεωρεί δεδομένη! Ναι. Δεν είναι ότι θεωρεί εμένα, ακριβώς, δεδομένη. Αλλά την παρουσία μου στη σχέση, δίπλα του, την ύπαρξή μου εκεί.
Και κάπως έτσι ανακάλυψα και γιατί εγώ κατορθώνω να κρατήσω ζωντανό τον έρωτα και το ενδιαφέρον του άλλου. Γιατί απλούστατα δεν τον θεωρώ διόλου δεδομένο. Ούτε καν ότι θα ξαπλώσω το βράδυ δίπλα του και το επόμενο πρωινό θα ανοίξω τα μάτια μου και θα τον δω.
Και κάθε μέρα, κάνω πράγματα μικρά ή μικρότερα για να διεκδικήσω τον άλλο και να τον κερδίσω.
Αυτό συμβαίνει κι αυτό γίνεται.
Ο άντρας για κάποιο μυστήριο λόγο κι ενώ έχω φύγει, έχω πείσει, έχω αποδείξει ότι είμαι ατίθασο πλάσμα, έχει φορέσει τα γυαλιά της καθημερινότητας κι αφού έχουμε «κλειδωθεί» ως ζευγάρι και με βλέπει δίπλα του καθημερινά στο γραφείο, στο σαλόνι, στο κρεβάτι, στις βόλτες, στο περπάτημα, δεν ανησυχεί πια τόσο. Όχι μη με χάσει, αλλά μήπως εξαϋλωθώ. Ξέρει ότι μπορεί να φύγω. Εκείνο που δε φοβάται είναι μήπως δεν είμαι εκεί! Το μυαλό του μπλοκάρει έξω αυτή τη σκηνή!
Ναι, με πειράζει, με εκνευρίζει και ξέρω ότι δεν αλλάζει αυτό. Γιατί έτσι είναι.
Ξέρεις τι άλλο; Πάω να κάνω ένα τσάι. Θα σου πω μετά.
Μετά το τσάι περιμένουμε την συνέχεια :Ρ
Λέω να γράψω για το “φίλο” μας, που οπλοφορεί με μπόλικη υπεροψία κι αμάθεια και κυκλοφορεί θεωρώντας πως… Πως το ‘πε; “Γαμάω ό,τι κινείται και μ’αρέσει”. Έτσι, έτσι.
Πάω μια υποχρεωτική επισκεψη και θα τα πούμε αργότερα…
δεν λέω πως δεν θα έχει ενδιαφέρον… θα έχει και αντιδράσεις όμως
Μάκια τα λέμε αργότερα
Προτιμώ να έχει ενδιαφέρον!
Αποκωδικοποίηση….; θρησκειών, μυθολογιών, ψυχής, σιωπής,…
Σχηματοποίηση λόγου, θεογονία, κοσμογονία,….
Γεια…
URL : http://www.siopi.gr
Γεια και Γεια!
(Θα μπορούσες να έγραφες κάτι για το κείμενο, στο οποίο πόσταρες το… ανύπαρκτο σχόλιό σου. Δεν είμαι υποχρεωμένη να φιλοξενήσω το link, τη διαφήμιση, για το blog σου)
Δεδομένος = τελειωμένος.-
Ω ναι! Φιλιά Μολυβούπολη
Κι οσο πιο πολύ κλειδώνει εξω απο το μυαλό του τη σκηνη που εσυ δε θα είσαι εκει, τοσο περισσοτερο μεγαλώνει η ανάγκη του για σένα.. το κακό ειναι πολύ βλάκας ή πολυ φοβιτσιάρης για να το καταλάβει… Παντα. Ολοι. Φιλια.
Ναι, οι άντρες είναι φοβητσιάρηδες. Γιατί δε βλέπουν μέσα τους. Έχουν την υπεροψία της μαγκιάς, πως δήθεν όποιος είναι σκληρός δε φοβάται, δεν κοιτάζει πίσω και δε δείχνει αυτό που νιώθει. Φιλιά, μάνα.
Υ.Γ. Πρέπει να συναντηθούμε εμείς κάποτε
Αν και δε θα σου κανω καλο, ναι, πρεπει… Εξαλλου, ποιος θελει να του κανουν καλο;
Εγώ! Αλλά αυτό άσε με εμένα να το κρίνω, ναι; γεια μας
Καληνυχτες… παω να κρυφτω κατω απο το παπλωμα!
Καληνύχτες, τρυφερές και προσωπικές.
Α, κάτω από την ουρά νόμιζα : )
λοιπόν το διάβασα το ξαναδιάβασα… μπορείς να μου εξηγήσεις πως συνδέεται το κρυφό φιλί με το με έχει δεδομένη;
Αφηρημένος τίτλος, Μαλινάκι. Ή ίσως απλώς υποσυνείδητος; Να ψάξω να στο εξηγήσω; Αυτό που ανακάλυψα για την ψυχοσύνθεση και αντιμετώπιση του άντρα, είναι μεν θησαυρός, όμως κρύος, γιατί δεν τον βλέπω να αλλάζει. Anytime soon. Οπότε… με φιλά μεν, όμως το φιλί του είναι κρύο, γιατί δε με διεκδικεί! Έχει πάθος, το οποίο όμως χάνεται μέσα στον καπνό του δεδομένου. Οπότε γρήγορα ξεδιαλύνει.
Κι εν πάσει περιπτώση, τίτλος μου είναι! Αμάν. pffffff