Εϊ εσύ… σ’αγαπώ βλαμμένε
demon October 17th, 2008
Να λοιπόν η χρυσή στιγμή. Η χρυσή κλωστή που πέρασε τη μεγάλη τρύπα και χώθηκε εκεί μέσα. Φώλιασε για έναν ολόκληρο χρόνο. Κι εμείς απομείναμε να την κοιτάμε σαν τους χάνους και να γελάμε. Και τι κάναμε; Ε, είμαστε πλέον 1 χρόνο μαζί. Και για μας αυτό είναι σπουδαίο.
Χρόνια πολλά ψυχή μου. Τη δική μας γλώσσα με τα περίεργα φωνήεντα, τα ένρινα, τις λέξεις που θυμίζουν φυλές, μωρουδίστικη προσπάθεια και σάλια και τους ήχους τους γατίσιους, θα στα τραγουδήσω όσο χρωματίζουμε τα πλακάκια προς την επόμενη βελόνα.
στο αfιερώνω…
Τι άλλο να θέλει ο …βλαμμένος;
Έτσι του λέω κι εγώ…
Χρονια καλα κι αγαπημενα να ζησετε μαζι.. να τα κεντατε καθε χρονο με τουτη τη χρυση κλωστη!
!!! ματς μάνα
Καλά πάτε λέμεεεε!!!!
Ξανθιά θέα με το δίπλωμα σας εύχομαι πάντα τα καλύτερα….:):):)
Σε ευχαριστούμε, Μάνια-κη ξανθιά! Α, και για να μη ξεχνιόμαστε: ο δαίμονας σου εύχεται περαστικά.
Ο πρωτος χρονος σας…:-)
Ευχομαι να σας ευχηθουμε καποια στιγμη και για τον εικοστό …μη σου πω και για τον πεντηκοστο…;-)
Να ζησετε μικρα μου!!
Σε ευχαριστούμε πολύ Ευούλα. Αλλά όχι και 50 ρε συ. Μπλιαχ…