Κλειστοφοβία
demon December 22nd, 2008
Δε θέλω ρε γαμώτο να εξαρτώμαι από άλλους. Είναι το χειρότερό μου…
Και όχι. Δε θέλω να εξαρτάται η ευτυχία μου από σένα. Και κατ’επέκταση, η υγεία μου. Και κατ’επέκταση, η ίδια μου η ύπαρξη, η ψυχή μου.
Θα πάω να μείνω σ’ένα βουνό. Μόνη. Να μην περιμένω να με αγγίξει κανείς, να με αγκαλιάσεις εσύ, να κάνουμε έρωτα, να μου δώσεις σημασία.
Δε σε χρειάζομαι.
Μπορώ να με κάνω ευτυχισμένη ΕΓΩ και να ξέρω, πως μόνο σε μένα ΑΡΚΕΙ να στηρίζομαι. Πως μόνο εγώ είμαι υπεύθυνη για την ευτυχία και τη ζωή μου.
Ούτως ή άλλως, εσύ δεν είσαι πρόθυμος να κάνεις πράγματα. Κι έτσι, σπανίως σου ζητάω το οτιδήποτε, αφού ξέρω πως ακόμη κι αν τελικά κάνεις κάτι, θα είναι μετά από πολλή γκρίνια ή πίεση ή καβγά.
Οπότε, τι σου κάνει εντύπωση που μου κακοφαίνεται όταν σε χρειάζομαι κι όταν πρέπει να σου ζητήσω να βοηθήσεις σε συγκεκριμένα πράγματα;
Δεν έχω μάθει (δυστυχώς) να στηρίζομαι σε άλλους. Και δεν είναι στη φύση μου να μου αρέσει να ζητάω. Κι εσύ, επίσης, δεν είσαι εκείνος που θα τρέξει να δώσει. Και κάπως έτσι όλα γίνονται πιο ενοχικά. Πιο κλειστοφοβικά. Πιο εσωστρεφή.
Πηγή εικόνας: larafairie.deviantart.com