Η απάντησή μου είναι…
demon May 9th, 2009
Τι με παίρνεις από πίσω; Πόσο χαριτωμένο το θεωρείς; Εντάξει, το έχω κάνει κι εγώ. Στο ομολογώ. Αλλά άλλο εγώ άλλο εσύ. Εσύ είσαι εκεί πάνω. Μια βεντάλια που, μια ανοίγει κι επιδεικνύει τα ολοφώτιστα φτερά παγωνιού κι άλλοτε κλείνει ερμητικά και σε προκαλεί να φανταστείς το σχήμα της.
Κι εγώ απόψε, στην πίσω σέλα της μηχανής, απέμεινα να σε κοιτάζω να γλιστράς μια πίσω μια μπροστά μου. Ξέρεις, αυτή η θέση μου δίνει πάντοτε το δικαίωμα να υπνωτίζομαι γλυκά και να γεύομαι το γκάζι σα νιφάδα χιονιού. Να κάνω όλες μου τις σκέψεις. Και να βλέπω ό,τι δεν υπάρχει σα να υπήρχε!
Λοιπόν το αποφάσισα. Σε αυτό που με ρώτησες… σου έχω την απάντηση.
Θα προσπαθήσω να φύγω. Θα προσπαθήσω να διακόψω. Γιατί το χρωστάω στον εαυτό μου. Το να προσπαθήσω.
Πάντα θεωρούσα πως ό,τι είναι βαλμένο σε στέρεη βάση, έχει και καλύτερες πιθανότητες να ευδοκιμήσει, να ψηλώσει, να διαρκέσει πανέμορφο.
Η βάση μας είναι σαθρή. Εσύ την έβαλες άλλωστε. Το ξέρεις τόσο καλά. Οπότε οι πιθανότητες είναι εναντίον. Αλλά και η πραγματικότητα η ίδια είναι.
Ξέρεις. ……
Δε θα καθίσω για ακόμα μία φορά να πιστέψω στην υπόσχεση της προσπάθειας. Ιδίως όταν δεν αλλάζεις κάτι που έχεις. Αλλά σε ενοχλεί. Αλλά περιμένεις να αλλάξει αυτό πρώτα. Από μόνο του! Για να το μετασχηματίσεις εσύ μετά.
Η απάντησή μου είναι…
όχι
Πηγή εικόνας: hotaru-odori.deviantart.com