Μια πισίνα στο τρία κι ας είν’και πλαστική.
demon June 12th, 2009
Οι γάτες μου παλάβωσαν. Τις χτύπησε η ζέστη και κάνουν ό,τι τους έρθει για να αντέξουν τον καύσωνα! Μην ξεχνάς, ότι κουβαλάνε και μια γούνα ε; Και τι γούνα!
Έψαχνα νωρίτερα το Ματάκι. Εδώ το Ματάκι, εκεί το Ματάκι, ρε παιδιά που πήγε η μαύρη γάτα μου; Μήπως έπεσε ξανά στην Πατησίων; Μήπως την απήγαγαν και πάλι οι γείτονες;
Κι όπως φωνάζω το όνομά της και στρίβω το κεφάλι, νάσου την πίσω από τη γλάστρα της γαρδένιας! Χωμένη εκεί μέσα, στη γωνία, με ένα μαύρο κεφάλι να ξεπροβάλλει διστακτικά και όλο το σώμα κάτω από τη φυλλωσιά και τα μπουμπούκια! Που είσαι ρε Ματάκι γαμώτο; Πάει το φυτό…
Ok. Πάει η μία. Ευρέθη. Πάμε για το χαζο-κούβαρο τώρα. Κουβαράκι; Που είναι η άλλη μου μαύρη γάτα; Πουθενά. Κι όπως μπαίνω στο σπίτι και προσπαθώ να σκεφτώ κρυψώνες, κοιτάζω μια μακρόστενη γλάστρα που έχω στον εναέριο κήπο μου, φυτεμένη με γατόχορτο (πώς λέμε κουτόχορτο!) και βλέπω μέσα, ξαπλωμένο φαρδιά-πλατιά το Κουβάρι. Να κλωσά την πρασινάδα.
Μήπως να τους αγοράσω μια μικρή, πλαστική πισινούλα;
(μοιάζει γεματούλα, είναι κορμάρα δίμετρη όμως. Κοινώς, την παχαίνει ο φακός! ΚΑΙ αυτήν…)