demon September 4th, 2009
Παίρνω το κλειδί μου και φεύγω.
Blog +O- sfaira… χρόνια μας πολλά. My precious.
Τρέχω, βιάζομαι. Έβαλα κατακόκκινο φόρεμα, δαντελωτό, κεντημένο με πούλιες, άφησα τα μαλλάκια μου κάτω, έβαψα το πράσινό μου μάτι έντονο, τα χειλάκια ίσα-ίσα να γυαλίζουν, βάζω τα χαμηλά μου τακουνάκια, περνώ την πορτοκαλιά τσάντα από τον ώμο και κατεβαίνω.
Τώρα… σού’ρχομαι! Ματς. Γεια…
Πηγή εικόνας: bigskystudio.deviantart.com
demon September 3rd, 2009
(Πηγή εικόνας: doobybrain.deviantart.com)
~
Τικ-τοκ. Θα σου ρίξω τα χαρτιά. Το ξέρεις πως είμαι δίκαιη και τις τελευταίες μέρες, με προκαλείς.
Θα την απλώσω μπροστά σου, τη σημαδεμένη με δαχτυλιές, σάλια, σοκολάτα και δάκρυα τράπουλα. Και θα πρέπει να τραβήξεις ένα φύλλο. Ένα και μόνο.
Διάλεξε λοιπόν. Το δικό σου χαρτί ποιο θα είναι: Για πάντα ή Ποτέ;
~
Πηγή εικόνας: tanidareal.deviantart.com
demon September 2nd, 2009
Συζητούσα σήμερα με μια παρέα για το πώς, για να ζήσεις ανθρώπινα και με ένα χ επίπεδο, πρέπει να σκάσεις € 600, το λιγότερο, για ένα 2άρι. Αν είναι…
Για το πώς πρέπει να πουληθείς για να αγοράσεις.
Για το πώς πρέπει να επιβιώνεις από το κάθε γλοιώδη αρπακτικό στην καριέρα σου.
Πώς πρέπει να αναμετρηθείς με τον κάθε άσχετο.
Α, και συνήθως, θα χάσεις στο τέλος, κιόλας.
ΣΤΟΠ! Γαμώτο. Είναι δυνατόν; Βλέπω ειδήσεις. Και βλέπω πάντα και μόνο τα «μετά». Δεν βλέπω τα πριν, τα πώς, τον τρόπο για να μην πιαστώ, να μη φανώ μαλάκας. Και λέω: Η Ελλάδα γράφει πλέον μονάχα επιλόγους. Ούτε εισαγωγή, ούτε κορμό. Πόσο μάλλον ιστορία.
Πηγή εικόνας: intenebris.deviantart.com