Η μάμα μου…
demon February 10th, 2010
Χρόνια πολλά μαμά…
Θα είμαι πάντα το κωλόπαιδό σου. Η αλήτισσα, που τα πάντα καταστρέφει, τα πάντα δοκιμάζει και πάντα σε ξαφνιάζει!
Εντάξει, δεν είμαι τόσο κωλόπαιδo πλέον, αλλά διατηρώ επάξια τον τίτλο. Αν το θες!
Χρόνια πολλά μαμά! Να υπάρχεις στη ζωή μου, στη ζωή μας για ακόμη τόσα χρόνια, εύχομαι. Να ταξιδέψεις ακόμη μακρύτερα. Να κοιτάξεις (επιτέλους) τον εαυτό σου, θέλω. Και να πάρεις άπειρα δώρα. Μικρά και μεγάλα, που να σε γεμίσουν ενθουσιασμό και ικανοποίηση.
Εύχομαι. Δεν μπορώ να αλλάξω όσα σε στεναχωρούν, γιατί αν μπορούσα και το έκανα, θα άλλαζα όλη τη ρότα. Τη δική σου, τη δική μου. Ίσως και την ύπαρξή μου…
Χρόνια πολλά μαμά. Ναι, πέρασαν 34 χρόνια, όπως λες, για να σε πω “μαμά” αλλά τελικά το σημαντικό είναι αυτό που έχω μέσα μου για σένα. Είτε το πιστεύεις είτε δε θες.
Χρόνια πολλά Αλίκη, λοιπόν. Να είσαι υγιής, ακμαία, δημιουργική και τόσο γενναιόδωρη όσο ήσουν στη μισή ζωή μου.
Σ’αγαπώ να ξέρεις…
