demon June 18th, 2009

Αγόρασα… κερασομπήχτη χτες από το Cook Shop και μία από αυτές τις μέρες, λέω να καθίσω ένα βραδάκι και να φτιάξω κερασόπιτα! Και μόνο το όνομα αυτού του γλυκού με κάνει να τρελαίνομαι από άρωμα και σκούρο χρώμα.

Προς το παρόν απολαμβάνω το πεπόνι μου καθισμένη στον εναέριο κήπο μου. Το σπίτι κοχλάζει, οι μαύρες γάτες μου τα έχουν παίξει τελείως όλη μέρα κι ο άντρας στημένος στην τηλεόραση, προσπαθεί να ανασάνει μέσα από τους έλικες του ανεμιστήρα.

Κι εγώ εδώ σκέφτομαι και κοιτάζω τριγύρω. Τα μπατσικά που (ξανά)περνούν, τους απέναντι που φυσιούνται, το ζευγάρι που παίζει τάβλι, την κυρία που απλώνει ρούχα και τους από κάτω που ακούνε στη διαπασών ανατολίτικα. Σε λίγο θα ποτίσω, να φρεσκάρω τα λουλούδια μου. Και μετά, και πάλι ντους και ύπνος. Ή τουλάχιστον ξάπλα.

Ξεκίνησα υγιεινή διατροφή πριν ελάχιστες μέρες. Σαλατούλες, πολλά φρούτα, αρκετά υγρά. Αλλά και παγωτό. Όχι, δεν θα το στερηθώ το γλυκό. Απλώς θα κόψω τις πολλές μπούρδες, γιατί το έχω παρακάνει και με την ευγενική συνεισφορά του άντρα.

Μέχρι πρόσφατα δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα. Μια ζωή ήμουν 49-50 κιλά με «όμορφο κορμάκι» που έλεγε και η μάμα μου. Μεγάλο στήθος, λεπτή μέση, γυμνασμένο σώμα, μύες. Καμπύλες κι ένα φυσιολογικότατο κορμί. Τώρα… έγινα πιο μαμαδίστικη. Άνοιξα σαν ντουλάπα. Το σώμα μου μεταλλάχτηκε, αλλοιώθηκε τελείως.

Και δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να ξαναμαζευτώ ή τουλάχιστον να φτάσω κοντά στο φυσικό μου καλούπι, στο σωματότυπό μου, αλλά μπορώ να προσπαθήσω να ξαναγίνω όσο πιο όμορφη αντέχω!

Και η κερασόπιτα δική σας! Θα την κάνω όμως. Και θα τη γευτώ. Με φειδώ. Εμ, έχουμε κι αδυναμίες…

Πηγή εικόνας: thedustyphoenix.deviantart.com

• Bubbles
• Comments(4)

demon May 16th, 2009

Εκκίνηση.

Πρωινά χάδια. Στρώσιμο κρεβατιού. Πλύσιμο δόντια, πρόσωπο, σαπούνι, τονωτική lotion, αποσμητικό, καθάρισμα αυτάκια, χτένισμα, πιάσιμο μαλλιών. Ντύσιμο και μετά παπούτσια. Τάισμα οι γατούλες, άλλαγμα στο νερό τους, άντε και μπόλικο παιχνίδι μαζί τους.
Τσεκάρισμα τι περιέχει το σακίδιο. Πορτοφόλι, γυαλιά ηλίου, κραγιόνι, κλειδιά, χαρτιά, κλειδί μηχανής, κάρτα πάρκινγκ, κινητό τηλέφωνο.

Διαδρομή. Ανάσα. STOP!

Σύνταγμα. Συνάντηση στον 6ο. Το ταχύτερο ραντεβού ever. Μόλις 7 λεπτά και φεύγω με τις κασέτες μέσα σε μια μοβ σακουλίτσα. Την πήρα τη δουλειά. Έχω μια βδομάδα μπροστά μου για να τα καταφέρω. Από τα πιο δύσκολα πράγματα που έχω κάνει, επαγγελματικά.
Πέρασμα από το αγαπημένο μου κατάστημα στην Πλάκα. Αγορά ενός μεταξωτού ¾ παντελονιού. Και μετά, ένα γρήγορο πέρασμα από τον 2ο όροφο του Hondos στην Ερμού, για να πάρω ακόμη ένα FILA σουτιέν, μαύρο αυτή τη φορά, χωρίς μπανέλα. Με έχουν κουράσει τα θηλυκά σουτιέν. Το στήθος μου διαμαρτύρεται. Κι αυτό είναι τελικά το αντίτιμο του να έχεις μεγάλο στήθος. Δυο σακούλες, ένα χαμόγελο κι επιστροφή στη μηχανή.

Δυο-τρία γρήγορα τηλεφωνήματα για τη συνέχεια. Έχω ραντεβού στις 17:30 κι ενδιάμεσα πολύ δουλειά.

Επιστροφή στο σπίτι. Διαδρομή. Ανάσα. STOP!

Αλλαγή σε ρούχα άνετα, δροσερά, λίγα! Ξυπόλητη (πάντα), με τα μαλλιά σηκωμένα. Χαϊδεύω τις γάτες, τις βάζω μέσα στο σπίτι, ανοίγω όλα τα παράθυρα. Την πόρτα στην κουζίνα. Βάζω μουσική. Κάτι σε Epica, Theatre of Tragedy ή Haggard. Συγκέντρωση όλων των σημειώσεών μου, άνοιγμα υπολογιστή, τοποθέτηση μαύρου τηλεφώνου δίπλα μου. Και ξεκινώ μέχρι να ξεχάσω τι κάνω!

Τερματισμός.

Κάπου κει, στο τελευταίο στοπ τελειώνει και η σημερινή μου διαδρομή. Μέσα σε μια κλεψύδρα από τζάμι τσουλάω κι εγώ από τη μία θήκη στην άλλη. Με γυρνάνε και ξανά από την αρχή. Μόνο που για τώρα, ευτυχώς, πέφτω στα μαλακά. Πάνω σε εκατομμύρια κόκκους άμμου!

Καλό Σαββατοκύριακο, guys.

Πηγή εικόνας: inertiak.deviantart.com

• Bubbles
• Comments(4)

demon May 10th, 2009

Παιχνίδι! Και το χρειάζομαι. Με κάλεσε η Ευούλα.

Πλάκα τρελή θα είχε να χιονίσει αυτή τη βδομάδα.

Πάνω στα βλέφαρά μου, πάνω στο κορμί μου, στις ρώγες μου και στη φαντασία μου. Τόσο δυνατά που να το πιστέψω. Και να το δω.

Έρχονται οι 5 ευχές που θα κάνω. Αλλά με βάλαν να το γειώσω γιατί ποιος με κατεβάζει μετά από το συννεφάκι μου, οπότε θα ακολουθήσω τη συνταγή, για να μην ξεχωρίσω από το πλήθος αυτή τη φορά!

Τι θα έκανα αν είχα πολλά-πολλά-ασφυκτικά πολλά χρήματα. Αλλά… μόνο 5 πράγματα! Είπαμε. Αν πετάξω γω κει πάνω, ούτε κεραυνός δε με κατεβάζει. Μόνο χιόνι. Χιόνι ίσως!

Θα αγόραζα τη μηχανή των ονείρων μου και θα την έφτιαχνα στα μέτρα μου. Α, και θα την έτρεχα στην πίστα μου. 1

Θα έχτιζα ένα γυάλινο σπίτι πάνω στην κατάδική μου παραλία, με κανονικό στούντιο ηχογραφήσεων μέσα! (ή μήπως θέλω βουνό; Το στούντιο μένει πάντως.) 2

Ακούω Ella και Louis και λιώνω με «Can’t we be friends?” Βάσκες! Πάμε παρακάτω.

Θα ταξίδευα σε όλο τον κόσμο και θα ζούσα για μερικούς μήνες σε αρκετές από τις χώρες που επισκέπτομαι. 3

Θα χάριζα τα πιο όμορφα πράγματα που βρίσκω μπροστά μου στους φίλους μου, σε ανθρώπους που εκτιμώ και που μπορεί να μην είναι φίλοι μου (ακόμη) και φυσικά, στους γονείς και θείους μου. 4

Θα έφτιαχνα ένα δικό μου νησί από την αρχή. Με καινούργιους νόμους (!) αναρχίας κι αξιοπρέπειας, στο οποίο θα ζούσαν κανονικά κάτοικοι. Πολύ ευτυχισμένοι και νιώθοντας αξιοκρατία και δικαιοσύνη, ελπίζω. τέλος

Ονειρευτείτε ρε… να δω τι θα καταλάβετε! Υπνωτίζω τους: αγγελάκι, πολυμορφικό αυτοκινητάκι, Βάσκες, Μάνο και Johnny boy! Έεεετσι, μόνο άντρες.

Πηγή εικόνας: dm3t-7zen.deviantart.com

• Παίζω-παίζεις... δε με παίζετε!
• Comments(6)

demon April 27th, 2009

Ζουζούνισα σήμερα παρέα με δυο μέλισσες.

Σεργιάνισα στο Μοναστηράκι. Διάλεξα οργανικά ρούχα, από μετάξι και βαμβάκι. Χάνδρες και λεπτεπίλεπτες πεταλούδες για να κοσμήσουν την ηχώ κάτω από τα αυτάκια μου.

Τσίμπησα πιτούλα και τυροκαυτερή και ήπια τσικουδιά. Και μετά… λιάστηκα κάτω από τη σκιά των σύννεφων με παγωμένη κουβεντούλα και θυμό. Μέχρι που πάγωσαν κι οι πόροι μου και κρύφτηκα στο τρένο, στο δρόμο του γυρισμού.

Όμορφη η χαμηλή πτήση αν και το μονοπάτι είχε πολλές λακούβες. Άλλες για κουτσό κι άλλες για προσπέρασμα!

Τι λέμε; Α, 4 και σήμερα.

Γιούπι για-για.

Ευχή για Μένα:

Την απόλυτη ευτυχία. Σε άπειρες, ευχάριστες γεύσεις. Όσο δάκρυ χρειαστεί. Για να ανέβει το ασανσέρ και να σβήσει το άπειρο, που μόνο καθυστερεί και θολώνει, στέκει και περιμένει. Την ευτυχία. Στο σχήμα του σώματός μου. Για να χωρέσω και να είμαι άνετα και να την καταλάβω!

(αυτό Μου εύχομαι)

Πηγή εικόνας: fotojenn.deviantart.com

• Φυτεύω όνειρα...
• Comments(2)

demon April 21st, 2009

10 μαλακίες που δε γνώριζες για μένα. Αλλά είμαι σίγουρη πως ψοφάς να μάθεις!!! Σε αυτό μου ζήτησε να συμμετέχω το αγγελάκι και είπα αντί να τον καταστρέψω, να συνεργαστώ μαζί του. Γυναίκα είμαι ε?!

10. Σκέφτομαι πολύ! Ακόμη κι όταν κοιμάμαι. Και δεν μπορώ να παρατήσω κάτι εύκολα. ΠΡΕΠΕΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να το ΚΑΤΑΛΑΒΩ και φυσικά, ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΛΥΣΩ.

9. Μέχρι το Λύκειο ήμουν κατάξανθη. Γεννήθηκα με μαλλί στο ξανθό του σταχιού και η χαρά μού έμεινε μέχρι που άρχισα να αγχώνομαι για Χημεία, Φυσική και Αρχαία.

8. Την εφηβεία μου την πέρασα στα Λιόσια, την Κηπούπολη και το Μπουρνάζι. Yuck!

7. Παλιά (πολύ παλιά!) χόρευα επαγγελματικά μέσα σε κλουβί. Οι τρελοί ήταν από κάτω.

6. Έχω πολύ συχνά αϋπνίες. Αλλά μετά από τόσο καιρό, το διασκεδάζω.

5. Όταν ήμουν μικρή, ήμουν σίγουρη πως είμαι υιοθετημένη. Ή τουλάχιστον με αυτό «εκβίαζα» τους γονείς μου, που είχαν πάθει πλάκα. Όχι, σε ψυχολόγο δε θα πάω σε τούτη τη ζωή. Εκτός κι αν πέσουν στοιχήματα!

4. Πριν από 2 περίπου χρόνια πέρασα ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας. Το οποίο υπάρχει ακόμη στη ζωή μου. Ζω με αυτό όμως και θα ζήσω!

3. Τρελαίνομαι για σοκολάτα, αλλά σιχαίνομαι τα σιροπιαστά!

2. Παθιάζομαι με τα επιτραπέζια! Μερικοί-μερικοί από δω το έχουν διαπιστώσει…

1. Έχω εμμονή (νομίζω) με τις γάτες (μου). Και θα μπορούσα να χάσω 1 χρόνο από τη ζωή μου, για να ζήσει 1 χρόνο παραπάνω η Τίγρης!

πάρε κι ένα μπόνους: τρελαίνομαι για σκουλαρίκια. Αυτό για να ξέρεις τι θα μου χαρίσεις αν ποτέ αποφασίσεις να πάμε κόντρα!

Κλωτσάω το κουβάρι (όχι τη γάτα μου!) στους: Πέτρο, πολυμορφικό αυτοκινητάκι (!), Μάνια, μανούλα, Κωστή, Ευούλα και τον Μάνο, τον Κρητικό.

Πηγή εικόνας: hypnotises.deviantart.com

• Παίζω-παίζεις... δε με παίζετε!
• Comments(35)

demon April 21st, 2009

Γύρισα!!! Ναι… Ε, δηλαδή το ξέρω πως δε θα έπρεπε να χαίρομαι μια και πέρασα υπέροχα στην Αίγινα, αλλά και το ταξίδι της επιστροφής και το να βρίσκεσαι στο σπιτικό σου, είναι κι αυτό όμορφο. Κι ευτυχώς οι μαύρες γάτες μου επέζησαν και από αυτή τη δοκιμασία. Με αρκετή γκρίνια κι ένα χαμένο λουράκι, αλλά όλα καλά. Δεν είχαμε άλλη ξενάγηση στην Πατησίων…

Με φιλοξένησαν στους Άγιους Ασώματους σε ένα πραγματικό στολίδι από πέτρα, με πολλές κρεβατοκάμαρες και προσωπικό χώρο. Μέσα σε ένα απίστευτα μεγάλο κτήμα, με πολλές γάτες, ένα σκύλο, ένα φίδι κι έναν σκαντζόχοιρο. Μεγάλη ιστορία…

Το εσωτερικό μου ρολογάκι μια χαρά προσαρμόστηκε. Σχετικά λίγες ώρες ύπνου, πρωινό ξύπνημα χωρίς ξυπνητήρι, ένα πλούσιο πρωινό, λίγη κουβεντούλα μες τη φύση, εκδρομή στα χωριά και τα αξιοθέατα της Αίγινας. Και το απόγευμα επιστροφή, λίγος ύπνος μετά τα τσίπουρα και το ψάρι, ντους για ανανέωση και συνάντηση στο καθιστικό για επιτραπέζιο.

Μια χαρά δηλαδή! Και κάτι παραπάνω.

Α, εκκλησία δεν πήγα. (πολύ φτωχά τα βεγγαλικά φέτος)

Και την Κυριακή μέχρι το μεσημέρι είχε μια απαίσια υγρή μέρα, βουτηγμένη στην ομίχλη και την αντηλιά.

Έβγαλα πάρα πολλές φωτογραφίες. Κάποιες καλούτσικες.

Και μου πήρα σκουλαρίκια, φυσικά!

Κι ένα φούξια πορτοφολάκι.

Και φιστίκια, ναι. Για μένα και τον κολλητό μου.

Αυτά.

• Μέσα στο ταξίδι
• Comments(13)

demon April 6th, 2009

Καλή βδομάδα! Λέω να σου βγάλω κι απόψε τη γλώσσα. Να σε κοιτάξω στραβούτσικα, να σου χαμογελάσω μέχρι να λιώσεις και να σε πάρω μια τεράστια αγκαλιά μέχρι να ξεχάσεις όλη σου την κούραση.

Θα σου φιλήσω σχεδόν αόρατα, νυχτερινά τα μάτια για να ρουφήξω τη νύστα σου. Όλη μέρα είσαι μπροστά στον υπολογιστή και γράφεις κώδικα. Όλη μέρα σύμβολα κι έννοιες, μια εικόνα που μόνο εσύ βλέπεις.

Σταμάτησες στις 19:00, έκανες ένα μικρό διάλειμμα, φάγαμε και τώρα παίζεις με διαστημόπλοια και αποικίες του μυαλού σου.

Έχει πλάκα να σε κοιτάζω μέσα από τα πέταλα των ρόδων που έχω βάλει στο γραφείο σου. Νερό και χρώμα και ζωή και μια βεντάλια για να ταξιδεύει σύντομα το μάτι. Έχει τη δική του χάρη να σε πειράζω με το βλέμμα που και που. Και ξέρεις ότι σε παρατηρώ. Ότι σε ακολουθώ. Και σκας στα γέλια. Σχεδόν αμήχανα.

Καλή βδομάδα. Ερωτική. Πολύ ερωτική. Παιχνιδιάρικη. Με φίλους και σινεμά γαλλικό. Ελπίζω να μην είναι πατάτα το αυριανό! Με γκόμενους παλιούς και νέους. Με φιλιά, στρας και ζουμερές αγκαλιές.

Πηγή εικόνας: ntora.deviantart.com

• Bubbles
• Comments(1)

demon March 22nd, 2009

Με έπιασε χτες. Το μεσημέρι. Όταν πια γύρισα σπίτι μετά από δουλειές. Μαζί με τις σακούλες και τους λογαριασμούς, κουβαλούσα και τη βροχή. Κι όπως ξάπλωσα για να ελαφρύνω, έμεινα. Να ζαλίζομαι. Μαγική εικόνα γίναν τα πάντα γύρω μου. Σαν εκείνο το χάρτινο παιχνίδι, που το μέσα μένει ίδιο, το περίβλημα αλλάζει όμως. Κι είναι τόσο πολύχρωμο, τόσο φανταχτερό και φωτεινό, που κουράζεσαι να το κοιτάς για πολύ ώρα.

Μου κράτησε ώρες πολλές. Δια της βίας έφαγα. Ένιωσα στομαχικό ίλιγγο, ο οποίος όμως δεν πέρασε χρησιμοποιώντας τα κλασικά τρικ. Έφαγα αλμυρά, έφαγα καπάκι σοκολάτα, ήπια Coca-Cola. Τι άλλο;

Ξάπλωσα.

Σηκώθηκα.

Κάθισα λίγο στην τηλεόραση να δω “Mad Men”. Μόλις τελείωσε το επεισόδιο έτρεξα στο κρεβάτι και απλώθηκα. Έβαλα δυο μαξιλάρια κάτω από το σβέρκο μου. Κι ένα στα πλάγια για όταν γυρίσω.

Με κούρασαν όλες αυτές οι κινούμενες εικόνες. Που μιλάνε κιόλας!

Ήρθε το βράδυ. Και κοιμήθηκα. Κι αλάφρυνα.

Ήρθε και το σήμερα. Και μπόρεσα να σηκωθώ και να περπατήσω χωρίς να κουνά άτσαλα το σκαρί. Κι όμως. Ακόμη υπάρχει η παραζάλη. Η αστάθεια. Βγήκα στο μπαλκόνι να ταΐσω τις γάτες. Με τίποτα.

Δευτέρα πρέπει να πάω στο γιατρό. Τους σιχαίνομαι. Αυχενικό λέει η μητέρα μου. Λόγω του pc. Και καλά, σπίτι την έχω ανεβάσει την οθόνη. Να φτάνει στο ύψος των ματιών μου. Στη δουλειά που και παλιά είναι και κάνει μιάμιση ώρα να νετάρει;

Αν είναι αυχενικό.

Ό,τι κι αν είναι, δυσάρεστο είναι. Και μπελάς.

Πηγή εικόνας: two-zero-two.deviantart.com

• Bubbles
• Comments(4)

demon March 11th, 2009

προσπαθώ να οργανώσω μια συνάντηση σπίτι. μετά από κάμποσο καιρό. να φτιάξω πάλι τα σπιτικά μου club sandwich, το ντιπ με τα μπαστουνάκια και τις άλλες χαζομαρούλες. Ίσως και την τούρτα μου: σοκολάτα-μαρμελάδα κεράσι.

θα έρθει η γνωστή παρέα με τα επιτραπέζια υπό μάλλης. Θα πρέπει να αγοράσω ένα Taboo γιατί η ξανθιά το πακέταρε το δικό της. Δε με σκέφτηκε.

Θα εμφανιστεί κι ένας φίλος του άντρα. Έχω καιρό να γράψω για τον άντρα ε? Καλά έκανα!

Ναι. Θα έρθει κι ένας πολύ καλός του φίλος. Εγώ του έβαλα την ιδέα. Καιρό τώρα του λέω να προσκαλέσει και δικούς του φίλους σπίτι μας. Εμένα ευχαρίστησή μου είναι να τον δω να γελά με τους δικούς του φίλους, να παίζει τις δικές του μαλακίες, να είναι χαρούμενους που θα μπορεί να μιλήσει στη δική του γλώσσα. Αυτή του προγραμματιστή, του ρομπότ, του δημιουργού, του τεχνο-αρτίστα.

Και θα ήταν άψογο αν μια στις τόσες μαζευόμασταν σπίτι. Να παίξουμε και να γελάσουμε πολύ δυνατά. Ακόμη και αν δεν ακουστούμε σε όλο το τετράγωνο! Αυτά μ’αρέσουν εμένα. Πια…

Πηγή εικόνας: inobras.deviantart.com

• Bubbles
• Comments(6)

demon February 20th, 2009

Πωπω… Πως θα κοιμηθώ με τόσες μπουρμπουλήθρες μέσα μου;

Τις κατάπια μία προς μία. Της φύτεψα πάνω στο καλαμάκι, της οδήγησα με τις ανάσες μου προς τα χείλη μου και τις ρούφηξα νωχελικά. Παθιασμένα.

Και τώρα, έχω μέσα μου χιλιάδες φυσαλίδες.

!!!

Πηγή εικόνας: susanbanthony.deviantart.com

• Bubbles
• Comments(4)