…δεν έχω…
demon November 18th, 2008
Δεν έχω να δώσω.
Ένα μήνα πριν τις καλύτερες γιορτές του κόσμου, τα Χριστούγεννα και κυρίως την Πρωτοχρονιά, θέλω να σημειώσω μπροστά μου αγαπημένους ανθρώπους και τι δώρα θα μπορούσα να τους κάνω. Τι χρειάζονται, τι μου αρέσει, τι φαντάζομαι ότι θα ήθελαν, τι ξέρω ότι επιθυμούν.
Για τον άντρα κάποιο gadget ή κάτι για τη μηχανή μας.
Για τη μητέρα μου μια οθόνη υπολογιστή.
Για τον μπαμπάκα μου, έναν dvd recorder.
Για φέτος έχει, όπως κατάλαβες, ηλεκτρονικά δώρα.
Για τη θεία, μακάρι να ήξερα. Ομοίως και για το θείο.
Στην Terry, στον Καναδά, θα στείλω κάτι ιδιαίτερο, όμορφο. Κάποιο στολίδι ίσως ή αντικείμενο που να μου αρέσει ιδιαίτερα. Ναι, αντικείμενο θα της στείλω.
Κι από κει και πέρα, αν τα καταφέρω ίσως δώσω μικροδώρα σε κάποιους ανθρώπους που θέλω. Κάποιους «νέους φίλους». Ένας –δύο από αυτούς θα ήθελα μάλιστα να γίνουν παρέα μου. Να κολλήσουμε. Να δέσουμε. Και να είναι αμοιβαίο.
Ξέρεις… Δεν έχω να δώσω. Στ’αλήθεια. Δεν έχω. Κι όμως…
Όσο βυθίζομαι στη σκέψη αυτού του τίποτα, καταλήγω στο ότι: θα δώσω από αυτό που δεν έχω. ΝΑΙ!
(Πηγές εικόνων:
1. yaminohoshii.deviantart.com
2. dona-worldcitizen.blogspot.com
3. www.allholidaycafe.com)
Αφού λες πως δεν έχεις ε… τότε… έχεις πολλά να δώσεις!
Φιλιά.
Μολυβούπολη… σε φιλώ ζουμερά. Μ’αρέσει η λογική σου…